۱۰۶٬۳۳۱
ویرایش
دعا و توسل: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۲۵: | خط ۲۵: | ||
| پیش از = | | پیش از = | ||
}} | }} | ||
'''دعا و توسل''' تألیف سید حسن طاهری | '''دعا و توسل''' تألیف [[طاهری خرم‌آبادی، سید حسن|سید حسن طاهری خرم‌آبادی]]، دومين نوشته از مجموعه كتاب‌هايى با عنوان «تبيين باورهاى شيعى» است كه مؤلف در پاسخ به شبهات وهابيون درباره دعا و توسل نوشته است. | ||
مؤلف با بهره‌گيرى از آيات الهى و احاديث اهل بيت، جايگاه والاى دعا و توسل در اسلام را ترسيم كرده است. | مؤلف با بهره‌گيرى از آيات الهى و احاديث اهل بيت، جايگاه والاى دعا و توسل در اسلام را ترسيم كرده است. | ||
با استناد به مهم‌ترين كتاب‌هاى اهل سنت، مانند صحيح بخارى و صحيح | با استناد به مهم‌ترين كتاب‌هاى اهل سنت، مانند [[صحيح البخاري|صحيح بخارى]] و [[صحيح مسلم]]، ديدگاه عالمان اهل سنت دربارۀ اين موضوع مهم اسلامى بيان و ثابت شده كه شبهات وهابيون، بى‌اساس و سند است: | ||
وقتى شيعيان به ائمه(عليهم السلام) متوسل مى‌شوند، بدين معنا نيست كه آنان فاعل مستقل هستند، بلكه واسطه بين خداوند و مردم مى‌باشند. وقتى انبيا و ائمه معصومين(عليهم السلام) در قيد حيات باشند، هيچ مانعى نيست كه براى شفاى مريضان و بينا شدن كور مادر زاد به آنان متوسل شد، اما وقتى انبيا و ائمه معصومين فوت كرده باشند، آيا باز متوسل شدن به آنان جايز است يا خير؟ نهايت اين است كه متوسل شدن به آنان بعد از حياتشان، جايز نباشد، اما شرك نيست. ولى وهابى‌ها مى‌گويند: در حال ممات اگر كسى متوسل به انبيا و ائمه شود جايز نيست، حتى شرك مى‌باشد. | وقتى شيعيان به ائمه(عليهم السلام) متوسل مى‌شوند، بدين معنا نيست كه آنان فاعل مستقل هستند، بلكه واسطه بين خداوند و مردم مى‌باشند. وقتى انبيا و ائمه معصومين(عليهم السلام) در قيد حيات باشند، هيچ مانعى نيست كه براى شفاى مريضان و بينا شدن كور مادر زاد به آنان متوسل شد، اما وقتى انبيا و ائمه معصومين فوت كرده باشند، آيا باز متوسل شدن به آنان جايز است يا خير؟ نهايت اين است كه متوسل شدن به آنان بعد از حياتشان، جايز نباشد، اما شرك نيست. ولى وهابى‌ها مى‌گويند: در حال ممات اگر كسى متوسل به انبيا و ائمه شود جايز نيست، حتى شرك مى‌باشد. | ||