المسايرة في علم الكلام و العقائد التوحيدية المنجية في الآخرة: تفاوت میان نسخه‌ها

→ تفاوت با ویرایش قدیمی‌تر

المسايرة في علم الكلام و العقائد التوحيدية المنجية في الآخرة (نمایش مبدأ)

نسخهٔ ‏۱۷ ژوئن ۲۰۲۳، ساعت ۰۸:۵۳

۱ بایت اضافه‌شده ، ‏۱۷ ژوئن ۲۰۲۳

جز

جایگزینی متن - ')ر' به ') ر'

Hbaghizadeh

دیوان‌سالاران، مدیران

۱۰۶٬۳۲۴

ویرایش

@@ خط ۴۷: / خط ۴۷: @@
 رکن دوم به صفات الهی اختصاص دارد؛ به‌عنوان مثال خداوند متعال سمیع و بصیر است، بدون نیاز به چشم و گوش. همچنان‌که علیم است، بدون نیاز به مغز و قلب. خطورات و اوهام پنهانی در برابر دیدگان اوست و صدای گام‎های مورچه بر صخره خشک را می‌شنود؛ چراکه این دو از صفات کمالیه هستند که اتصاف خداوند به آنها شایسته‌تر از اتصاف مخلوق به آنهاست.<ref>[https://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Image/39811/1/29 ر.ک: همان، ص30-29]</ref>.
-در رکن سوم، موضوع افعال الهی مطرح شده است. نویسنده پیش از ورود به این موضوع، مسئله اختلاف مشایخ حنفیه و اشاعره در صفات افعال (صفات دال بر نوعی تأثیر که به اعتبار اسماء آثارشان، اسمایی غیر از اسم قدرت دارند و جامع همه آنها اسم «تکوین» است؛ مثلاًاگر آن اثر، «مخلوق» باشد، اسم، «خالق» و صفت، «خلق» خواهد بود و...)را مطرح کرده است. مشایخ حنفی متأخر معتقدند که صفات فعل، صفاتی قدیم و زائد بر صفات متقدم (علم، قدمت، ابدیت، جسم نبودن و...) هستند. اشاعره معتقدند که صفت «تکوین»، با همه فصولش، چیزی جز صفت «قدرت» به اعتبار تعلق آن به متعلقی خاص نیست؛ بنابراین «تخلیق»، همان «قدرت» است به اعتبار تعلق آن به «مخلوق» و..<ref>[https://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Image/39811/1/37 ر.ک: همان، ص40-37]</ref>.
+در رکن سوم، موضوع افعال الهی مطرح شده است. نویسنده پیش از ورود به این موضوع، مسئله اختلاف مشایخ حنفیه و اشاعره در صفات افعال (صفات دال بر نوعی تأثیر که به اعتبار اسماء آثارشان، اسمایی غیر از اسم قدرت دارند و جامع همه آنها اسم «تکوین» است؛ مثلاًاگر آن اثر، «مخلوق» باشد، اسم، «خالق» و صفت، «خلق» خواهد بود و...) را مطرح کرده است. مشایخ حنفی متأخر معتقدند که صفات فعل، صفاتی قدیم و زائد بر صفات متقدم (علم، قدمت، ابدیت، جسم نبودن و...) هستند. اشاعره معتقدند که صفت «تکوین»، با همه فصولش، چیزی جز صفت «قدرت» به اعتبار تعلق آن به متعلقی خاص نیست؛ بنابراین «تخلیق»، همان «قدرت» است به اعتبار تعلق آن به «مخلوق» و..<ref>[https://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Image/39811/1/37 ر.ک: همان، ص40-37]</ref>.
 نویسنده مباحث دیگری چون موضوع حشر و نشر، سؤال نکیر و منکر، میزان، صراط، امامت و شروط آن را در رکن چهارم تحت عنوان سمعیات مطرح کرده است. وی در موضوع امامت، نصب امام را به‌لحاظ نقلی واجب می‌داند، نه عقلی. او خلفا را امامان برحق پس از رسول‌الله(ص) دانسته و با اشاره به اینکه شیعه معتقد به امامت [[امام على(ع)|علی(ع)]] است، تأکید می‌کند که اکثریت معتقدند که رسول‌الله(ص) نصی بر امامت احدی نداشته‌اند؛ بدین ‎معنا که امر به آن کرده باشند<ref>[https://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Image/39811/1/156 ر.ک: همان، ص156]</ref>.