۱۰۶٬۴۶۰
ویرایش
Wikinoor.ir (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - '↵↵↵\{\{کاربردهای\sدیگر\|(.*)\s\(ابهام\sزدایی\)\}\}↵↵↵' به ' {{کاربردهای دیگر|$1 (ابهام زدایی)}} ') |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - 'بهره مند' به 'بهرهمند') برچسبها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه |
||
خط ۵۱: | خط ۵۱: | ||
وى در كودكى به همراه پدر به رشت رفت و مقدمات و سطوح را در اين شهر خواند. شيخ عبدالحسين رشتى در بيست سالگى راهى تهران گرديد و از محضر عالم بزرگ، شيخ [[آشتیانی، محمدحسن بن جعفر|محمدحسن آشتيانى]]، در اصول و فقه بهره برد. وى همچنين حكمت و كلام را نزد شيخ على نورى، سيد شهابالدين تبريزى شيرازى و [[جلوه، سید ابوالحسن|ميرزا ابوالحسن جلوه]] فرا گرفت. ايشان همزمان در مدرسه صدر تهران به تدريس ادبيات و سطوح ادبى نيز اشتغال داشت. | وى در كودكى به همراه پدر به رشت رفت و مقدمات و سطوح را در اين شهر خواند. شيخ عبدالحسين رشتى در بيست سالگى راهى تهران گرديد و از محضر عالم بزرگ، شيخ [[آشتیانی، محمدحسن بن جعفر|محمدحسن آشتيانى]]، در اصول و فقه بهره برد. وى همچنين حكمت و كلام را نزد شيخ على نورى، سيد شهابالدين تبريزى شيرازى و [[جلوه، سید ابوالحسن|ميرزا ابوالحسن جلوه]] فرا گرفت. ايشان همزمان در مدرسه صدر تهران به تدريس ادبيات و سطوح ادبى نيز اشتغال داشت. | ||
آيتاللَّه رشتى پس از اقامت ده ساله در تهران، رهسپار نجف اشرف گرديد و سپس به نجف اشرف مشرف شد و از محضر [[انصاری، مرتضی بن محمدامین|استاد اعظم شیخ مرتضی انصاری]] بهرهمند گردید و بعد از رحلت آن بزرگوار از محضر آیات عظام [[رشتی، حبیبالله|میرزا حبیبالله رشتی]] و [[میرزا محمدحسن شیرازی]]، | آيتاللَّه رشتى پس از اقامت ده ساله در تهران، رهسپار نجف اشرف گرديد و سپس به نجف اشرف مشرف شد و از محضر [[انصاری، مرتضی بن محمدامین|استاد اعظم شیخ مرتضی انصاری]] بهرهمند گردید و بعد از رحلت آن بزرگوار از محضر آیات عظام [[رشتی، حبیبالله|میرزا حبیبالله رشتی]] و [[میرزا محمدحسن شیرازی]]، بهرهمند گردید. آن گاه به کربلای معلی عزیمت کرد و از درس پرفایده [[مازندرانی، محمدصالح بن احمد|آیتالله شیخ زینالعابدین مازندرانی]] بهرهها برد تا اينكه به دريافت اجازه اجتهاد از استادان خود مفتخر شد. | ||
وى از آن پس، حلقه درس خارج خود را تشكيل داد و بسيارى از افاضل را از محضر خويش بهرهمند ساخت. | وى از آن پس، حلقه درس خارج خود را تشكيل داد و بسيارى از افاضل را از محضر خويش بهرهمند ساخت. |