۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
دلائل الإمامة: تفاوت میان نسخه‌ها
جز
جایگزینی متن - 'سيد هاشم بحرانى' به 'سيد هاشم بحرانى '
جز (جایگزینی متن - 'علامه مجلسى' به 'علامه مجلسى') |
جز (جایگزینی متن - 'سيد هاشم بحرانى' به 'سيد هاشم بحرانى ') |
||
| خط ۵۴: | خط ۵۴: | ||
همچنين ابو جعفر محمد بن جرير بن رستم طبرى الآملى كبير كه معاصر ابن جرير طبرى عامّى مى‌باشد متوفى قرن پنجم.نفر بعد محمد بن جرير از روات حديث كه محمد بن جرير طبرى كبير به سه واسطه از او روايت مى‌كند.اما خود صاحب كتاب دلائل امامه چون تاريخ دقيقى از ولادت و وفاتش نيست،از مجموع قرائن بدست مى‌آيد كه ايشان متعلق به نيمۀ دوم قرن چهارم و اوائل قرن پنجم بوده باشند. | همچنين ابو جعفر محمد بن جرير بن رستم طبرى الآملى كبير كه معاصر ابن جرير طبرى عامّى مى‌باشد متوفى قرن پنجم.نفر بعد محمد بن جرير از روات حديث كه محمد بن جرير طبرى كبير به سه واسطه از او روايت مى‌كند.اما خود صاحب كتاب دلائل امامه چون تاريخ دقيقى از ولادت و وفاتش نيست،از مجموع قرائن بدست مى‌آيد كه ايشان متعلق به نيمۀ دوم قرن چهارم و اوائل قرن پنجم بوده باشند. | ||
از اصل اين كتاب قسمتى ساقط شده است.مصادر مختلفى كه از اين كتاب نقل كرده‌اند آن را با پنج عنوان نام برده‌اند.سيد هاشم بحرانى متوفى سنة 1107ق در كتاب مدينة المعاجز كه زياد از كتاب طبرى صغير نقل مى‌كند،نام كتاب وى را«الامامة»ذكر كرده است. | از اصل اين كتاب قسمتى ساقط شده است.مصادر مختلفى كه از اين كتاب نقل كرده‌اند آن را با پنج عنوان نام برده‌اند.[[بحرانی، هاشم بن سلیمان|سيد هاشم بحرانى]] متوفى سنة 1107ق در كتاب مدينة المعاجز كه زياد از كتاب طبرى صغير نقل مى‌كند،نام كتاب وى را«الامامة»ذكر كرده است. | ||
بهبهانى در كتاب«الدمعة الساكبة»و در غير اين كتاب به«دلائل الأئمّة»تعبير آورده است.سيد بن طاووس در كتابهاى«اليقين»،«فرج المهموم»،«الأمان»،«اللهوف»و«اقبال الاعمال»و همچنين [[علامه مجلسى]] در بحار الانوار و شيخ آقا بزرگ در الذريعة،نام اين كتاب را«دلائل الإمامة» ذكر كرده‌اند.نام ديگرى كه براى اين كتاب گفته شده «مسند فاطمه»مى‌باشد كه سيد بحرانى در«المحجة فيما نزل فى المقام الحجة»آن را عنوان كرده است. | بهبهانى در كتاب«الدمعة الساكبة»و در غير اين كتاب به«دلائل الأئمّة»تعبير آورده است.سيد بن طاووس در كتابهاى«اليقين»،«فرج المهموم»،«الأمان»،«اللهوف»و«اقبال الاعمال»و همچنين [[علامه مجلسى]] در بحار الانوار و شيخ آقا بزرگ در الذريعة،نام اين كتاب را«دلائل الإمامة» ذكر كرده‌اند.نام ديگرى كه براى اين كتاب گفته شده «مسند فاطمه»مى‌باشد كه سيد بحرانى در«المحجة فيما نزل فى المقام الحجة»آن را عنوان كرده است. | ||