پرش به محتوا

سکینة الاولیاء: تفاوت میان نسخه‌ها

جز
جایگزینی متن - 'می کند' به 'می‌کند'
جز (جایگزینی متن - 'می داند' به 'می‌داند')
جز (جایگزینی متن - 'می کند' به 'می‌کند')
برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه
خط ۳۳: خط ۳۳:
اولین اثر مؤلف در شرح حال مشایخ صوفیه سفینه الاولیاء می‌باشد و اثر یاد شده دومین اثر وی در شرح‏ حال مشايخ قادريه از آغاز تا نیمه دوم سده یازدهم هجری قمری است. نویسنده در بیست و هشتمین سال از عمر خود به نگارش این اثر اقدام کرده و در سال 1059 ق به نگارش آن پایان داده است. <ref>صفا، ذبیح الله، ج 5 ص 227؛  مقدمه محقق ص 25</ref>  
اولین اثر مؤلف در شرح حال مشایخ صوفیه سفینه الاولیاء می‌باشد و اثر یاد شده دومین اثر وی در شرح‏ حال مشايخ قادريه از آغاز تا نیمه دوم سده یازدهم هجری قمری است. نویسنده در بیست و هشتمین سال از عمر خود به نگارش این اثر اقدام کرده و در سال 1059 ق به نگارش آن پایان داده است. <ref>صفا، ذبیح الله، ج 5 ص 227؛  مقدمه محقق ص 25</ref>  


نویسنده در این کتاب به مناقب میانجیو(م 1045)از مشایخ صوفیه قادریه<ref>انوشه، حسن، ج1، ص 861</ref>  و مریدان و خلفای او پرداخته و تصریح نموده است که مطالب کتاب را  با دقت و تحقیق کامل به نگارش درآورده است. <ref>مقدمه محقق ص 25</ref> وی در‌ این‌ کتاب طوایف اهل الله را دوازده گروه می‌داند که عبارتند از : عارفان، عاشقان، سابقان، محبّان، موقنان، مکاشفان، مشاهدان، سالکان، صادقان، راضیان، مریدان و... و این دوازده گروه، دوازده چشمه‌ای‌ هستند‌ که‌ از آن شربت ازلی می‌ نوشند‌. همینطور‌ مسائل دیگری همچون رؤیت و لزوم هادی روحانی و طریقه یافتن او مورد بحث قرار گرفته است. نویسنده در جهت اثبات دیدگاهش به منابعی‌ چون‌ کشف‌ المحجوب، تاریخ یافعی، [[معجم البلدان]]، [[صحيح مسلم|صحیح مسلم]]، تفسیر‌ بحرالحقایق،‌ تفسیر [[عرايس الجواهر و نفايس الأطايب|عرایس]] البیان، تفسیر [[قشیری، عبدالکریم بن هوازن|قشیری]]، تفسیر مواهب علیه و فصل الخطاب، اشاره می کند. <ref>جهانی، روشنک، ص 40</ref>
نویسنده در این کتاب به مناقب میانجیو(م 1045)از مشایخ صوفیه قادریه<ref>انوشه، حسن، ج1، ص 861</ref>  و مریدان و خلفای او پرداخته و تصریح نموده است که مطالب کتاب را  با دقت و تحقیق کامل به نگارش درآورده است. <ref>مقدمه محقق ص 25</ref> وی در‌ این‌ کتاب طوایف اهل الله را دوازده گروه می‌داند که عبارتند از : عارفان، عاشقان، سابقان، محبّان، موقنان، مکاشفان، مشاهدان، سالکان، صادقان، راضیان، مریدان و... و این دوازده گروه، دوازده چشمه‌ای‌ هستند‌ که‌ از آن شربت ازلی می‌ نوشند‌. همینطور‌ مسائل دیگری همچون رؤیت و لزوم هادی روحانی و طریقه یافتن او مورد بحث قرار گرفته است. نویسنده در جهت اثبات دیدگاهش به منابعی‌ چون‌ کشف‌ المحجوب، تاریخ یافعی، [[معجم البلدان]]، [[صحيح مسلم|صحیح مسلم]]، تفسیر‌ بحرالحقایق،‌ تفسیر [[عرايس الجواهر و نفايس الأطايب|عرایس]] البیان، تفسیر [[قشیری، عبدالکریم بن هوازن|قشیری]]، تفسیر مواهب علیه و فصل الخطاب، اشاره می‌کند. <ref>جهانی، روشنک، ص 40</ref>