۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
موسوی گلپایگانی، سید جمال‌الدین احمد: تفاوت میان نسخه‌ها
جز
جایگزینی متن - 'آية الله ' به 'آیت‌الله'
جز (جایگزینی متن - 'آية الله العظمى' به 'آیت‌الله') |
جز (جایگزینی متن - 'آية الله ' به 'آیت‌الله') |
||
| خط ۳۷: | خط ۳۷: | ||
«سيد جمال الدين گلپايگانى»، فرزند | «سيد جمال الدين گلپايگانى»، فرزند آیت‌اللهسيد حسين گلپايگانى(م 1304ق)، در سال 1295ق، در سعيدآباد گلپايگان، در يك خانواده روحانى متولد شد. خواندن و نوشتن را در روستاى خود فراگرفت و دروس حوزوى را در پيش برادران خود آموخت، سپس براى ادامه تحصيل عازم حوزه علميه گلپايگان شد. | ||
وى، بيشتر علوم عربى، بلاغت و منطق را از علماى گلپايگان آموخت. او، هر روز مسافت بين سعيدآباد و گلپايگان را براى آموختن علم پياده مى‌پيمود. وى، پس از آنكه چند سالى را در گلپايگان به تحصيل اشتغال داشت، در سال 1311ق، در حالى كه 16 سال بيشتر نداشت، براى ادامه تحصيل عازم اصفهان گرديد. | وى، بيشتر علوم عربى، بلاغت و منطق را از علماى گلپايگان آموخت. او، هر روز مسافت بين سعيدآباد و گلپايگان را براى آموختن علم پياده مى‌پيمود. وى، پس از آنكه چند سالى را در گلپايگان به تحصيل اشتغال داشت، در سال 1311ق، در حالى كه 16 سال بيشتر نداشت، براى ادامه تحصيل عازم اصفهان گرديد. | ||
در اصفهان، در مدرسه علميه الماسيه ثبت نام نمود و در همان‌جا به كسب علم پرداخت. مدتى گذشت تا اينكه به مدرسه شيخ محمد على ثقة الاسلام منتقل گرديد و سطوح عالى حوزوى را آغاز نمود و«قوانين» را پيش مرحوم حاجى ميرزا بديع آموخت و سپس«رسائل» و«مكاسب» را نزد بزرگانى همچون شيخ عبد الكريم گزى، سيد محمد خاتون‌آبادى، شيخ محمد على ثقة الاسلام، شيخ محمد تقى مدرسى و | در اصفهان، در مدرسه علميه الماسيه ثبت نام نمود و در همان‌جا به كسب علم پرداخت. مدتى گذشت تا اينكه به مدرسه شيخ محمد على ثقة الاسلام منتقل گرديد و سطوح عالى حوزوى را آغاز نمود و«قوانين» را پيش مرحوم حاجى ميرزا بديع آموخت و سپس«رسائل» و«مكاسب» را نزد بزرگانى همچون شيخ عبد الكريم گزى، سيد محمد خاتون‌آبادى، شيخ محمد على ثقة الاسلام، شيخ محمد تقى مدرسى و آیت‌اللهسيد محمد باقر دُرچه‌اى فراگرفت. هم‌چنين علم درايه، رجال و علوم ديگر را از علماى اصفهان آموخت. | ||
وى، علم معقول و اخلاق را پيش بزرگانى همچون آخوند ملا محمد كاشى كه خود حكيم و عارفى بزرگ و از نوادر عصر خويش بود و جهان‌گيرخان قشقايى كه از بزرگ‌ترين حكيمان و فيلسوفان اسلامى به شمار مى‌رفت، آموخت. | وى، علم معقول و اخلاق را پيش بزرگانى همچون آخوند ملا محمد كاشى كه خود حكيم و عارفى بزرگ و از نوادر عصر خويش بود و جهان‌گيرخان قشقايى كه از بزرگ‌ترين حكيمان و فيلسوفان اسلامى به شمار مى‌رفت، آموخت. | ||
او، در دورانى كه در اصفهان مشغول تحصيل بود، با آیت‌الله حاج آقا حسين بروجردى، هم‌درس و هم‌مباحثه بود. | او، در دورانى كه در اصفهان مشغول تحصيل بود، با آیت‌الله حاج آقا حسين بروجردى، هم‌درس و هم‌مباحثه بود. آیت‌اللهبروجردى، چه هنگامى كه در بروجرد بود و چه اوقاتى كه به قم هجرت نمود، نامه‌هايى به ايشان مى‌نوشت و در باره بعضى از مسائل مشكل و حوادث كه واقع مى‌شد، از او استمداد مى‌نمود. | ||
سيد جمال الدين، در جمادى الاخر 1319ق، آهنگ نجف اشرف كرد. وى، زمانى كه در اصفهان بوده، احتمالاً به درجه اجتهاد رسيده بود. | سيد جمال الدين، در جمادى الاخر 1319ق، آهنگ نجف اشرف كرد. وى، زمانى كه در اصفهان بوده، احتمالاً به درجه اجتهاد رسيده بود. | ||
| خط ۵۳: | خط ۵۳: | ||
او، علاوه بر شركت در درس آخوند خراسانى، از درس حاج آقا رضا همدانى و سيد محمد كاظم يزدى نيز بهره جست. | او، علاوه بر شركت در درس آخوند خراسانى، از درس حاج آقا رضا همدانى و سيد محمد كاظم يزدى نيز بهره جست. | ||
هم‌چنين از انفاس ملكوتى آقاى شيخ هادى طهرانى، آخوند ملا على نهاوندى، شيخ محمد بهارى و سيد ابو تراب خوانسارى نيز استفاده كرد. مدتى هم در سامرا، در درس | هم‌چنين از انفاس ملكوتى آقاى شيخ هادى طهرانى، آخوند ملا على نهاوندى، شيخ محمد بهارى و سيد ابو تراب خوانسارى نيز استفاده كرد. مدتى هم در سامرا، در درس آیت‌اللهمحمد تقى شيرازى شركت نمود و بخش زيادى از تقريرات او را به رشته تحرير درآورد و سپس به نجف بازگشت. سرانجام در سال 1329ق، آخوند خراسانى دار فانى را وداع گفت و سيد جمال الدين كه مدت 10 سال در درس او شركت كرده بود، در درس هيچ‌كس حاضر نشد تا آن هنگام كه متوجه آیت‌اللهميرزا حسين غروى نايينى گرديد. شركت سيد جمال الدين، در درس آیت‌اللهنايينى، عامل بزرگى براى شركت علما و فضلاى حوزه علميه نجف در درس ايشان شد. شركت او، در درس آیت‌اللهنايينى باعث تعجب خيلى از علماى نجف شد، چون او، خود، يكى از استوانه‌هاى حوزه نجف بود. در واقع، او به‌عنوان مشاور علمى نايينى بوده است؛ يعنى مرحوم نايينى از وجود ايشان استفاده مى‌نمود. آنچه مؤيد اين مطلب است، اجازه اجتهادى است كه مرحوم نايينى به ايشان داده و از ايشان به‌عنوان حجة الاسلام ياد كرده و اين، در حالى است كه مرحوم نايينى چنين عنوانى را براى كمتر كسى به كار برده و شايد براى هيچ‌كدام از شاگردانش به كار نبرده است. | ||
سيد جمال الدين، حدود 30 سال در درس ميرزاى نايينى شركت نمود و تقريرات زيادى از درس‌هاى او را به رشته تحرير درآورد. آقا جمال، مى‌فرمود: «من يك طاقچه تقريرات درس آقاى نايينى را دارم.» | سيد جمال الدين، حدود 30 سال در درس ميرزاى نايينى شركت نمود و تقريرات زيادى از درس‌هاى او را به رشته تحرير درآورد. آقا جمال، مى‌فرمود: «من يك طاقچه تقريرات درس آقاى نايينى را دارم.» | ||
وى، هيچ‌گاه از تهذيب نفس غافل نبود و در اين وادى از انفاس قدسيه | وى، هيچ‌گاه از تهذيب نفس غافل نبود و در اين وادى از انفاس قدسيه آیت‌اللهسيد مرتضى كشميرى و آية الحق سيد احمد كربلايى بهره‌ها برد و از اشارت عارف كامل، حاج شيخ على محمد نجف‌آبادى همواره بهره‌مند بود تا اينكه حائز رتبه‌اى از كرامات گرديد. | ||
== شاگردان == | == شاگردان == | ||
پس از رحلت | پس از رحلت آیت‌اللهنايينى، آیت‌اللهسيد جمال الدين گلپايگانى، به تدريس دروس خارج فقه و اصول پرداخت. تعداد زيادى از فضلاى ايرانى، نجفى و لبنانى در درس او شركت مى‌كردند كه اكثر آنها به درجه اجتهاد رسيدند. اينك به معرفى شمارى از شاگردان او مى‌پردازيم: | ||
1. | 1. آیت‌اللهاحمد فياض؛ | ||
2. | 2. آیت‌اللهحاج شيخ حيدر على محقق؛ | ||
3. | 3. آیت‌اللهسيد محمد جمال هاشمى گلپايگانى؛ | ||
4. | 4. آیت‌اللهحاج سيد احمد گلپايگانى؛ | ||
5. علامه محمد حسين حسينى طهرانى؛ | 5. علامه محمد حسين حسينى طهرانى؛ | ||
6. | 6. آیت‌اللهشيخ حسن صافى اصفهانى؛ | ||
7. | 7. آیت‌اللهسيد على گلپايگانى؛ | ||
8. آیت‌الله لطف الله صافى گلپايگانى؛ | 8. آیت‌الله لطف الله صافى گلپايگانى؛ | ||
9. | 9. آیت‌اللهريحان الله نخعى؛ | ||
10. شيخ محمد تقى بن شيخ صالح بن شيخ عبد الحسن بن الشيخ راضى؛ | 10. شيخ محمد تقى بن شيخ صالح بن شيخ عبد الحسن بن الشيخ راضى؛ | ||
11. | 11. آیت‌اللهسيد مرتضى حسينى فيروزآبادى؛ | ||
12. | 12. آیت‌اللهشيخ محمد حسين كلباسى اصفهانى؛ | ||
13. | 13. آیت‌اللهحاج شيخ محمد على احمديان نجف‌آبادى؛ | ||
14. | 14. آیت‌اللهشيخ عباس خالصى خراسانى؛ | ||
15. | 15. آیت‌اللهشيخ عبد الله مجد فقيهى بروجردى؛ | ||
16. | 16. آیت‌اللهشيخ مهدى حائرى تهرانى. | ||
== آثار == | == آثار == | ||