موعودگرایی در ادیان ابراهیمی: یهودیت، مسیحیت: تفاوت میان نسخه‌ها

مؤلف بر این باور است که اندیشه موعود در مسیحیت در سه پرده نمودار شده است: در یک پرده همان اندیشه موعود یهود است که در آن عیسای ناصری نقش مسیح نجات‌بخش را ایفا می‌کند که انتظار دیرپای یهود را به سر می‌آورد. در پرده دیگر با نوید رجعت عیسی(ع) به مثابه «داور جهان» در آخرالزمان، نمایش‌گر سنخ دیگری از اندیشه موعود است و در پرده یا چهره سوم سخن از شخصی دیگری است که خود عیسی(ع) وعده آمدنش را می‌دهد که چونان تسلی‌دهنده و روح راستی می‌آید و عیسی مسیح را جلالت می‌بخشد و بر او شهادت می‌دهد. بر این اساس، وی معتقد است که مسیحیت دربردارنده سه سنخ اندیشه موعود و سه گونه منجی‌باوری است. مؤلف در ادامه با منبا قراردادن این سه نوع موعودباوری در مسیحیت، با رجوع به عهد عتیق و عهد جدید نحوه نگاه مسیحیان به مسئله موعودباوری را تبیین می‌کند. پایان این بخش از کتاب هم به موضوع آرماگدون و نبرد آخرالزمان از دیدگاه مسیحیت و اسلام اختصاص یافته است<ref>ایزانلو، رمضانعلی و همکاران، ص128</ref>.