۱۱۳٬۰۴۵
ویرایش
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - 'نه های' به 'نههای') |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - 'می شود' به 'میشود') |
||
خط ۱۳۰: | خط ۱۳۰: | ||
'''امام خمینی و بداهت حکومتی دینی''' | '''امام خمینی و بداهت حکومتی دینی''' | ||
سؤال: این جا یک اشکال مطرح شده که تشکیل حکومت، موجب فرسایشی شدن اصالت دین | سؤال: این جا یک اشکال مطرح شده که تشکیل حکومت، موجب فرسایشی شدن اصالت دین میشود، یا اصالت دین را از بین می برد. | ||
در حالی که امام تشکیل حکومت را موجب احیای تفکر دینی میداند. | در حالی که امام تشکیل حکومت را موجب احیای تفکر دینی میداند. | ||
جواب: مبنای اشکال، همان مبنای کلامی سکولار است که می گوید: هرگاه دین به صحنه حاکمیت اجتماعی وارد شود، سبب نابودی خود میگردد و از رسالت و ارزش خود جدا میشود و این بدان معناست که دین حکومت را پیش بینی نکرده است، لذا وقتی به صحنه اجتماع میآید، خودش را طرد میکند. این بر خلاف آن برداشتی است که امام از دین دارند که «اگر کسی دین اسلام را تصور کند، تصدیق خواهد کرد که حکومت جز آن است.» طبق این مبنا دیگر بحث به آن جا کشیده | جواب: مبنای اشکال، همان مبنای کلامی سکولار است که می گوید: هرگاه دین به صحنه حاکمیت اجتماعی وارد شود، سبب نابودی خود میگردد و از رسالت و ارزش خود جدا میشود و این بدان معناست که دین حکومت را پیش بینی نکرده است، لذا وقتی به صحنه اجتماع میآید، خودش را طرد میکند. این بر خلاف آن برداشتی است که امام از دین دارند که «اگر کسی دین اسلام را تصور کند، تصدیق خواهد کرد که حکومت جز آن است.» طبق این مبنا دیگر بحث به آن جا کشیده نمیشود و این اشکال پیش نمیآید.<ref> ر.ک: بینام، ص12-14</ref> | ||
==پانویس == | ==پانویس == | ||
<references/> | <references/> |