۱۰۹٬۲۸۷
ویرایش
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - 'مى' به 'مى') |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - 'می نماید' به 'مینماید') |
||
خط ۳۳: | خط ۳۳: | ||
این اثر متضمن اندیشه [[نفری، محمد بن عبدالجبار|نفری]] پیرامون معرفت و تفاوت میان آن با علم و فهم از رهگذر نطق و صمت است. نویسنده در بخشی از شذرات از تعالیم صوفیه سخن به میان آورده است. وی بدون جهتگیری تنها دیدگاه خود را که مستند به تجربه خویش است به نگارش درآورده و میتوان آن را نمونه تصوف اسلامی در قرن چهارم هجری و بهمثابه باور صوفیه پیش از [[ابن عربی، محمد بن علی|ابن عربی]] دانست<ref>رک: همان، ص12</ref>. | این اثر متضمن اندیشه [[نفری، محمد بن عبدالجبار|نفری]] پیرامون معرفت و تفاوت میان آن با علم و فهم از رهگذر نطق و صمت است. نویسنده در بخشی از شذرات از تعالیم صوفیه سخن به میان آورده است. وی بدون جهتگیری تنها دیدگاه خود را که مستند به تجربه خویش است به نگارش درآورده و میتوان آن را نمونه تصوف اسلامی در قرن چهارم هجری و بهمثابه باور صوفیه پیش از [[ابن عربی، محمد بن علی|ابن عربی]] دانست<ref>رک: همان، ص12</ref>. | ||
علاوه بر دیوان که بر [[نفری، محمد بن عبدالجبار|نفری]] بهعنوان یک شاعر از طبقه صوفیه پرتوافکنی | علاوه بر دیوان که بر [[نفری، محمد بن عبدالجبار|نفری]] بهعنوان یک شاعر از طبقه صوفیه پرتوافکنی مینماید، باید گفت سه بخش یادشده کتاب، یعنی شذرات و مناجیات و دیوان اشعار تصویری کامل از [[نفری، محمد بن عبدالجبار|نفری]] صوفی را به ما ارائه مینماید و او را در هیئت یکی از عالمان بزرگی که ادبیات صوفیانه را به ثمر رساندند به تصویر میکشد<ref>رک: همان، ص13-14</ref>. | ||
==پانویس== | ==پانویس== |