هارون امت: اثبات افضلیت امیرالمؤمنین علیه‌السلام در شروط خلافت از مدارک معتبر اهل سنت: تفاوت میان نسخه‌ها

| سال نشر = 1402 هـ ش.

'''هارون امت: اثبات افضلیت امیرالمؤمنین علیه‌السلام در شروط خلافت از مدارک معتبر اهل سنت'''، اثر [[قربانی دامنابی، حسين|حسین قربانی دامنابی]]، کتابی است در اثبات خلافت و امامت [[امام علی علیه‌السلام|حضرت علی علیه‌السلام]] از طریق اثبات افضلیت [[امام علی علیه‌السلام|امیرالمؤمنین علیه‌السلام]] در شروط اهل سنت برای تصدی منصب خلافت که عبارتند از: شجاعت، علم، ایمان، عدالت و محبوبیت در نزد خدا و رسول (ص). نویسنده این کتاب را با استفاده از منابع معتبر اهل سنت به زبان فارسی و عربی نگاشته و با تقریظ دکتر [[جواد ابوالقاسمی]] در سال 1402ش به چاپ رسانده است. نویسنده این کتاب را متاثر از کتاب «جانشین پیامبر کیست؟» اثر [[حسینی میلانی، سید علی|آیت‌الله سید علی حسینی میلانی]] و در دو عنوان کتاب نگاشته است که جلد اول آن را می‌توان کتاب «[https://vesayat.blog.ir/post/297 خلفا از نگاهی دیگر]» در 456 صفحه به شمار آورد که نویسنده در مقدمه ی کتاب هارون امت با اشاره به آن، می‌نویسند: «ما در کتاب دیگری با استناد به روایات معتبر اهل سنت به بررسی میزان شجاعت، علم، ایمان و عدالت سه خلیفه ی اول پرداخته و اثبات کرده ایم که آنها نه تنها در این شروط سرآمد نبودند، بلکه به اندازه ی یک مسلمان عادی هم بهره ای از موارد یاد شده نداشته‌اند و به جای اینکه حافظ سنت و شریعت باشند، کمر به هدم و نابودی سنت نبوی بستند و بدعت‌های بسیاری نیز در دین گذاشتند.»

مؤلف در مقدمه ی کتاب با بیان اینکه در کتاب دیگرش ([[امتداد رسالت: اثبات امامت و خلافت امیرالمؤمنین علیه‌السلام از قرآن و سنت طبق منابع معتبر اهل سنت|امتداد رسالت]]) امامت و خلافت الهی [[امام علی علیه‌السلام|حضرت علی(ع)]] را از منابع معتبر اهل سنت ثابت کرده، در این کتاب از ذکر آیات و روایات مربوط به خلافت و امامت الهی صرف نظر کرده و از طریق تمرکز بر وجه مشترک شیعه و سنی در تعیین خلیفه؛ یعنی افضلیت وارد شده و می نویسد: «اهل سنت برای تصدی خلافت شروطی را ذکر کرده‌اند که بر اساس آن، هر کس در آنها سرآمد باشد، افضل بوده و خلافت از آنِ او خواهد بود؛ شروطی مانند ایمان، شجاعت، علم، عدالت و ... . لذا با توجه به این نکته و اثبات افضلیت [[امام علی علیه‌السلام]] از کتب و روایات معتبر اهل سنت، می‌توان تا حدی به این جدال و کشمکش دیرینه پایان داد و حقانیت مذهب تشیع را اثبات نمود.»

مؤلف در پیشگفتار کتاب به انگیزه ی تألیف این کتاب اشاره کرده و سپس مزایای آن نسبت به کتب مشابه را دو مورد برشمرده است:

#جمع آوری نظر محققین علمای عامه در مورد سند روایات مورد استدلال.

#استناد به بررسی های سندی و احکام برنامه ی معتبر جوامع الکلم.

#ارائه ی همه ی طرق یک روایت با توجه به این قاعده که تعدد طرق موجب تقویت سند می شود.

#منطبق کردن مدارک با برنامه ی معتبر الجامع الکبیر، ساخت اهل سنت.  

#منطبق کردن مدرک با سایت رسمی کتابخانه ی مکتبه شامله، در مواردی که کتاب مورد استدلال در برنامه ی الجامع الکبیر نبود.

#منطبق کردن مدارک با با نسخه ی الکترونیکی pdf، در مواردی که کتاب مورد استدلال نه در برنامه ی الجامع الکبیر بود و نه در سایت مکتبه شامله، تا همچنان خواننده ی کتاب با داشتن یک رایانه و اینترنت، بتواند صحت مدارک را بررسی کند.

حجت الاسلام دکتر [[محمدجواد ابوالقاسم دولابی]] معروف به جواد ابوالقاسمی، کارشناس سابق شبکه ی جهانی «ولایت» و «الولایة» و مدیر و کارشناس فعلی «شبکه جهانی ولی عصر عج» که بیشتر با مناظره هایش با بزرگان وهابیت؛ مانند شیخ عدنان عرعور، فارس یوسف المصری، فراج الصهیبی و ... معروف است، در تقریظی که بر کتاب «هارون امت» نگاشته، بعد از ذکر اهمیت دفاع از حقانیت مکتب اهل بیت علیهم السلام، با بیان اینکه در سال‌های اخير گفتگوها بسيار تخصصی‌ و حرفه ای تر شده و آشنايی دقيق با مبانی علمی و حديثی اهل سنت سبب شده است كه راه تبيين حقيقت برای آنها بسيار كوتاه ‌تر و سريع‌تر شود، می نویسد:

مؤلف در فصل اول این کتاب با بیان اینکه: «بر اساس قاعده ی عقلی تقدّم افضل بر مفضول یا همان قُبح تقدیم مفضول بر افضل، جانشین و قائم مقام پیامبر صلی‌الله‌علیه‌وآله باید افضل امت باشد»، برای اثبات آن به سخنان و استدلال های [[ابن تیمیه، احمد بن عبدالحلیم|ابن تیمیه حرانی]]، [[ابن قیم جوزیه، محمد بن ابی‌بکر|ابن قیّم جوزیه]]، [[باقلانی، محمد بن طیب|قاضی باقلانی]] و آیه ی انتخاب الهی طالوت استناد می کند.

مؤلف این فصل از کتاب هارون امت را با این سخن شروع می کند که: «با وجود اینکه کتب اهل سنت پر از روایات فضائل علوی است، اما روایات فراوانی نیز بوده که محدثان بزرگ مکتب سقیفه به خاطر دشمنی با [[امام علی علیه‌السلام|حضرت علی علیه‌السلام]] و یا ترس از شیعه شدن مردم، عمدا نقل نکرده‌اند.»  

وی برای اثبات این ادعا، به سخن و عملکرد چند تن از بزرگان اهل سنت در قبال احادیث فضائل علوی اشاره می کند؛ افرادی مانند: عامر شعبی، سفیان ثوری، شعبه بن حجاج، سلام بن ابی مطیع، [[لیث بن سعد]] و [[وکیع بن جراح]].  

سپس در ادامه می نویسد:  

«راویانی که احادیث فضائل علوی را نقل می کردند، به گونه های مختلف مورد جرح و ضرب عالمان و عوامان  اهل تسنن قرار می گرفتند: یکی تضعیف میشد، دیگری به بی دینی و کفر متهم میشد، یکی را نجس میدانستند، منبر دیگری را می شکستند، یکی را کتک میزدند و بعضی دیگر را نیز می کشتند.»  

مؤلف  برای هر کدام از این موارد، مدارکی از کتب اهل سنت ارائه می دهد.  

مؤلف در این فصل از کتاب، با بیان اختلافی بودن افضل امت بعد از پیامبر صلی‌الله‌علیه‌وآله در نزد اهل سنت، با استناد به سخنان ابن حزم آندلسی، [[البانی، محمد ناصرالدین|محمد ناصرالدین ألبانی]]، [[ذهبی، محمد بن احمد|شمس‌الدین ذهبی]]، [[ابن حجر هیتمی، احمد بن محمد|ابن حجر هیتمی]]، [[ابن حنبل، احمد بن محمد|احمد بن حنبل]]، [[ابن عبدالبر، یوسف بن عبدالله|ابن عبدالبر قرطبی]]، [[باقلانی، محمد بن طیب|قاضی باقلانی]] و [[قاضی عبدالجبار بن احمد|قاضی عبدالجبار معتزلی]] ثابت می کند که حتی بسیاری از صحابه و تابعین بر این اعتقاد بودند که [[امام علی علیه‌السلام|حضرت علی علیه‌السلام]] افضل امت است!  

مؤلف  سپس در ادامه به بعضی احادیث نبوی و آیات قرآن که مفهومش دلالت بر افضلیت [[امام علی علیه‌السلام|امیرالمؤمنین علیه‌السلام]] دارد، به صورت گذرا اشاره می کند و  سپس چهار حدیث نبوی را که با صراحت بیشتری این مطلب را می رساند، مورد بررسی قرار می دهد.

مؤلف  بعد از ارائه ی احادیث و بررسی سندی و دلالی آن، به سخنان امام حسن مجتبی علیه‌السلام، [[عبدالله بن مسعود]]، حذیفة بن یمان، [[انصاری، جابر بن عبدالله|جابر بن عبدالله]]، مقداد بن اسود و سعد بن ابی وقاص که با سندهای معتبر نقل شده و به صراحت دلالت بر برتری [[امام علی علیه‌السلام|حضرت علی علیه‌السلام]] بر تمام امت دارد، استناد می کند.

بعد از سه فصل مقدماتی، مؤلف  در فصل چهارم به سر اصل مطلب می رسد و با استناد به سخنان بزرگان اهل سنت و روایات معتبر آن ها به همراه بررسی های سندی، می کوشد تا اشجعیت، اعلمیت، مومن ترین، عادل ترین و محبوب ترین بودن [[امام علی علیه‌السلام]] را ثابت کند.

اشاره به اعترافات بزرگان اهل سنت، حدیث ثقلین، حدیث سفینه، آیه ی هدایت (لکل قوم هاد)، حدیث باب مدینه العلم، حدیث وراثت علوم نبوی، آیه ی گوشهای نگه دارنده (اذن واعیه)، حدیث ماموریت برای تاویل قرآن، حدیث تشبیه به انبیا، حدیث عالم ترین امت، حدیث سلونی و حدیث کمیل.

اشاره به نخستین مسلمان بودن حضرت، آیه ی شناخت مومنان در جنگ احد، آیه ی افمن کان مومنا، آیه ی سقایه الحاج، آیه ی نجوا، حدیث ملاک تشخیص مومن از منافق، حدیث عبادت بودن نگاه کردن به حضرت، حدیث لیله المبیت و رأس المؤمنین بودن حضرت از دیدگاه ابن عباس.

اشاره ی اجمالی به نصوص عصمت حضرت که با عدالت تلازم دارد، قاضی ترین بودن حضرت، حدیث خطا نکردن حضرت در قضاوت و حدیث قاطعیت حضرت در اجرای اوامر الهی.

اشاره به مدارک تلازم محبوبیت در نزد خدا و رسول با افضلیت، حدیث طیر مشوی، حدیث رایت خیبر، حدیث امر خدا و رسول به حُب حضرت، دامادی رسول خدا صلی‌الله‌علیه‌وآله، حدیث منزلت، عقد برادری با پیامبر صلی‌الله‌علیه‌وآله، حدیث سد الابواب، همانندی با پیامبر صلی‌الله‌علیه‌وآله در آیه ی مباهله و احادیث معتبر.

مؤلف  احادیث ساختگی در فضیلت خلفای ثلاثه را یکی از مهمترین عللی دانسته که حق و باطل را بر عامه مشتبه ساخته و مانع از پذیرش افضلیت [[امام علی علیه‌السلام]] شده است. وی با استناد به سخنان [[ابن تیمیه، احمد بن عبدالحلیم|ابن تیمیه]] و [[ابن حجر عسقلانی، احمد بن علی|ابن حجر عسقلانی]] که بسیاری از روایات فضائل خلفا را ساختگی دانسته‌اند، ریشه ی پیدایش این احادیث را  آنطور که در کتاب سلیم بن قیس هلالی آمده، به معاویه نسبت می دهد و برای تأیید این موضوع، سخنان [[ابوالحسن مدائنی]] (از مورخان متقدم اهل سنت)، [[اسکافی، محمد بن عبدالله|ابوجعفر اسکافی]] و [[ابن قتیبه، عبدالله بن مسلم|ابن قتیبه دینوری]] را شاهد می آورد.  

مؤلف  سپس با بیان این نکته که: «طبق علم رجال اهل سنت، دشمنی با اهل‌بیت علیهم‌السلام جرح و قدحی برای راویان محسوب نمی شود و از آنجایی که روایات فضائل خلفا را همان کسانی جعل کرده‌اند که ناصبی بوده و در نزد اهل سنت، ثقه به شمار می آیند (آن هم اغلب با توثیق حدسی از روی روایات خوشایند آن ها، نه توثیق حسی)» معتقد است که: «در نقد این روایات باید از راه بررسی متن روایات و تعارضشان با روایات صحیح السند دیگر وارد شد، نه از راه بررسی سندی.»

مؤلف  سپس به عنوان دو نمونه از این احادیث ساختگی در فضیلت خلفا، حدیث «اَبُوبَکْرُ وَ عُمَرُ سَیِّدا کُهُولِ اَهْل الْجَنَّهِ» و روایت «خَيْرَ اَلْأُمَّةِ بَعْدَ نَبِيِّهَا أَبُو بَكْرٍ وَ عُمَرُ» از زبان [[امام علی علیه‌السلام|حضرت علی علیه‌السلام]] را در 26 صفحه مورد بررسی قرار می دهد.