۱۱۸٬۷۸۶
ویرایش
Wikinoor.ir (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - '↵↵↵\{\{کاربردهای\sدیگر\|(.*)\s\(ابهام\sزدایی\)\}\}↵↵↵' به ' {{کاربردهای دیگر|$1 (ابهام زدایی)}} ') |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - 'مهم تر' به 'مهمتر') برچسبها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه |
||
خط ۴۷: | خط ۴۷: | ||
در فصل دوم، به بحث پیرامون ابعاد مختلف نظریه تعلیم و تربیت اسلامی پرداخته شده است که عبارتند از ابعاد اصولی؛ غایی؛ علمی و معرفتی؛ زمانی؛ مکانی؛ مسئولیت تربیتی؛ تصور اسلامی از هستی، حیات و انسان؛ شخصیت اسلامی؛ تاریخی؛ معلم و متعلم و ابعاد مفهموم تربیت اسلامی<ref>ر.ک: متن کتاب، ص26-74</ref> | در فصل دوم، به بحث پیرامون ابعاد مختلف نظریه تعلیم و تربیت اسلامی پرداخته شده است که عبارتند از ابعاد اصولی؛ غایی؛ علمی و معرفتی؛ زمانی؛ مکانی؛ مسئولیت تربیتی؛ تصور اسلامی از هستی، حیات و انسان؛ شخصیت اسلامی؛ تاریخی؛ معلم و متعلم و ابعاد مفهموم تربیت اسلامی<ref>ر.ک: متن کتاب، ص26-74</ref> | ||
در فصل سوم، خصائص و ویژگیهای نظریه تعلیم و تربیت اسلامی، در قالب هشت مورد زیر، توضیح داده شده است: اقتران تربیت عقلی و عملی با تربیت اعتقادی؛ موضوع تربیت اسلامی، انسان (با تمامی معانی و تصورات و استعدادات وی از منظر اسلام) میباشد؛ از | در فصل سوم، خصائص و ویژگیهای نظریه تعلیم و تربیت اسلامی، در قالب هشت مورد زیر، توضیح داده شده است: اقتران تربیت عقلی و عملی با تربیت اعتقادی؛ موضوع تربیت اسلامی، انسان (با تمامی معانی و تصورات و استعدادات وی از منظر اسلام) میباشد؛ از مهمترین اهداف تربیت اسلامی، تربیت انسان و جامعه ای نیکو و تمدن انسانی شایسته است؛ تربیت معلمانی که ملتزم به علم و عمل به آن باشند، از وظایف آموزش و پرورش اسلامی است؛ پیوستگی تربیت عمومی با تربیت اخلاقی و تزکیه نفس و تعلیم و فراگیری حکمت؛ جامعیت آموزش و پرورش اسلامی بر مسئولیت آموزشی فردی و اجتماعی گسترده و جامعیت و فراگیری تربیت اسلامی<ref>ر.ک: همان، ص94-103</ref> | ||
در فصل چهارم، مراحل ساخت نظریه تعلیم و تربیت اسلامی بررسی شده است. به اعتقاد نویسنده، اصول تربیت اسلامی، نه اصل میباشد که عبارتند از: اصول اعتقادی؛ تعبدی؛ تشریعی؛ اخلاقی؛ اجتماعی؛ نفسی؛ فکری؛ اقتصادی و تاریخی<ref>ر.ک: همان، ص105</ref> | در فصل چهارم، مراحل ساخت نظریه تعلیم و تربیت اسلامی بررسی شده است. به اعتقاد نویسنده، اصول تربیت اسلامی، نه اصل میباشد که عبارتند از: اصول اعتقادی؛ تعبدی؛ تشریعی؛ اخلاقی؛ اجتماعی؛ نفسی؛ فکری؛ اقتصادی و تاریخی<ref>ر.ک: همان، ص105</ref> | ||
خط ۸۱: | خط ۸۱: | ||
در فصل دوم، به بحث پیرامون ابعاد مختلف نظریه تعلیم و تربیت اسلامی پرداخته شده است که عبارتند از ابعاد اصولی؛ غایی؛ علمی و معرفتی؛ زمانی؛ مکانی؛ مسئولیت تربیتی؛ تصور اسلامی از هستی، حیات و انسان؛ شخصیت اسلامی؛ تاریخی؛ معلم و متعلم و ابعاد مفهموم تربیت اسلامی<ref>ر.ک: متن کتاب، ص26-74</ref> | در فصل دوم، به بحث پیرامون ابعاد مختلف نظریه تعلیم و تربیت اسلامی پرداخته شده است که عبارتند از ابعاد اصولی؛ غایی؛ علمی و معرفتی؛ زمانی؛ مکانی؛ مسئولیت تربیتی؛ تصور اسلامی از هستی، حیات و انسان؛ شخصیت اسلامی؛ تاریخی؛ معلم و متعلم و ابعاد مفهموم تربیت اسلامی<ref>ر.ک: متن کتاب، ص26-74</ref> | ||
در فصل سوم، خصائص و ویژگیهای نظریه تعلیم و تربیت اسلامی، در قالب هشت مورد زیر، توضیح داده شده است: اقتران تربیت عقلی و عملی با تربیت اعتقادی؛ موضوع تربیت اسلامی، انسان (با تمامی معانی و تصورات و استعدادات وی از منظر اسلام) میباشد؛ از | در فصل سوم، خصائص و ویژگیهای نظریه تعلیم و تربیت اسلامی، در قالب هشت مورد زیر، توضیح داده شده است: اقتران تربیت عقلی و عملی با تربیت اعتقادی؛ موضوع تربیت اسلامی، انسان (با تمامی معانی و تصورات و استعدادات وی از منظر اسلام) میباشد؛ از مهمترین اهداف تربیت اسلامی، تربیت انسان و جامعه ای نیکو و تمدن انسانی شایسته است؛ تربیت معلمانی که ملتزم به علم و عمل به آن باشند، از وظایف آموزش و پرورش اسلامی است؛ پیوستگی تربیت عمومی با تربیت اخلاقی و تزکیه نفس و تعلیم و فراگیری حکمت؛ جامعیت آموزش و پرورش اسلامی بر مسئولیت آموزشی فردی و اجتماعی گسترده و جامعیت و فراگیری تربیت اسلامی<ref>ر.ک: همان، ص94-103</ref> | ||
در فصل چهارم، مراحل ساخت نظریه تعلیم و تربیت اسلامی بررسی شده است. به اعتقاد نویسنده، اصول تربیت اسلامی، نه اصل میباشد که عبارتند از: اصول اعتقادی؛ تعبدی؛ تشریعی؛ اخلاقی؛ اجتماعی؛ نفسی؛ فکری؛ اقتصادی و تاریخی<ref>ر.ک: همان، ص105</ref> | در فصل چهارم، مراحل ساخت نظریه تعلیم و تربیت اسلامی بررسی شده است. به اعتقاد نویسنده، اصول تربیت اسلامی، نه اصل میباشد که عبارتند از: اصول اعتقادی؛ تعبدی؛ تشریعی؛ اخلاقی؛ اجتماعی؛ نفسی؛ فکری؛ اقتصادی و تاریخی<ref>ر.ک: همان، ص105</ref> |