۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
الكافي في أصول الفقه: تفاوت میان نسخه‌ها
جز
جایگزینی متن - 'آية الله ' به 'آیت‌الله'
جز (جایگزینی متن - 'آخوند خراسانى' به 'آخوند خراسانى') |
جز (جایگزینی متن - 'آية الله ' به 'آیت‌الله') |
||
| خط ۳۹: | خط ۳۹: | ||
«الكافى فى اصول الفقه»، توسط | «الكافى فى اصول الفقه»، توسط آیت‌اللهسيد محمد سعيد طباطبايى حكيم، در دو جلد، به زبان عربى، تدوين شده و همه مباحث علم اصول فقه را در بر دارد. | ||
== ساختار == | == ساختار == | ||
| خط ۵۳: | خط ۵۳: | ||
نويسنده، در ادامه بحث از ماهيت احكام وضعيه، به بررسى حقيقت طهارت و نجاست، امامت، حجيت، سببيت، شرطيت، جزئيت، صحت و فساد و مراتب حكم شرعى وضعى پرداخته و پس از آن، مبحث الفاظ را شروع مى‌نمايد. | نويسنده، در ادامه بحث از ماهيت احكام وضعيه، به بررسى حقيقت طهارت و نجاست، امامت، حجيت، سببيت، شرطيت، جزئيت، صحت و فساد و مراتب حكم شرعى وضعى پرداخته و پس از آن، مبحث الفاظ را شروع مى‌نمايد. | ||
در ابتداى مبحث الفاظ، وى، به حقيقت وضع و تقسيم آن به وضع تعيينى و تعينى و وضع شخصى و نوعى اشاره كرده و به تبيين معناى حرفى پرداخته است. در بخش ديگرى از مباحث الفاظ، نويسنده، به بررسى قابليت معناى حرفى براى تقييد، فرق بين خبر و انشاء، اقسام استعمال لفظ در معنا، علايم حقيقت و مجاز، مانند تبادر، صحت حمل و عدم صحت سلب و اطراد، اصالت عدم نقل، استعمال يك لفظ در بيش از يك معنا و ديدگاه‌هاى [[آخوند خراسانى]]، محمد حسين اصفهانى، ميرزاى نايينى و | در ابتداى مبحث الفاظ، وى، به حقيقت وضع و تقسيم آن به وضع تعيينى و تعينى و وضع شخصى و نوعى اشاره كرده و به تبيين معناى حرفى پرداخته است. در بخش ديگرى از مباحث الفاظ، نويسنده، به بررسى قابليت معناى حرفى براى تقييد، فرق بين خبر و انشاء، اقسام استعمال لفظ در معنا، علايم حقيقت و مجاز، مانند تبادر، صحت حمل و عدم صحت سلب و اطراد، اصالت عدم نقل، استعمال يك لفظ در بيش از يك معنا و ديدگاه‌هاى [[آخوند خراسانى]]، محمد حسين اصفهانى، ميرزاى نايينى و آیت‌اللهخويى در اين موارد پرداخته و به تبيين معناى حقيقت شرعيه و صحيح و اعم مى‌پردازد و دلايل موافقان و مخالفان را بيان مى‌كند. | ||
در ادامه، نويسنده، به بحث در باره مشتق و تعريف آن و صدق آن در موارد عدم فعليت و فرق ميان زمان نطق و زمان تلبس و... پرداخته است. | در ادامه، نويسنده، به بحث در باره مشتق و تعريف آن و صدق آن در موارد عدم فعليت و فرق ميان زمان نطق و زمان تلبس و... پرداخته است. | ||