۱۰۶٬۱۰۱
ویرایش
سيرى در تربيت اسلامى: تفاوت میان نسخه‌ها
جز
جایگزینی متن - '.ر' به '. ر'
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - 'اه ها' به 'اه‌ها') برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - '.ر' به '. ر') |
||
| خط ۴۳: | خط ۴۳: | ||
اصل تربيتى ديگر، تفکر است.تفکر درست، اساس تربيت اسلامى است.انسان جز با تفکر نمى‌تواند دريافتى درست از هستى داشته باشد.تفکر اساس زندگى انسان است. قرآن مردم را به تفکر مى‌خواند.تفکر بر فطرت استوار است.نظام تربيتى اسلام انسان را به تفکر در خدا، جهان، انسان و تاريخ مى‌خواند. | اصل تربيتى ديگر، تفکر است.تفکر درست، اساس تربيت اسلامى است.انسان جز با تفکر نمى‌تواند دريافتى درست از هستى داشته باشد.تفکر اساس زندگى انسان است. قرآن مردم را به تفکر مى‌خواند.تفکر بر فطرت استوار است.نظام تربيتى اسلام انسان را به تفکر در خدا، جهان، انسان و تاريخ مى‌خواند. | ||
اصل تدبر؛ در شرح اين اصل، تدبر را معنا مىکند.جايگاه تدبر را در تربيت مى‌آورد. به تلاش مربيان الهى براى هدايت مردم به تدبر اشاره مىکند و نمونه‌هايى مى‌آورد و با گوشزد ثمرات تدبر، به اصل کرامت مى‌رسد.کرامت را معنا مىکند.از کرامت ذاتى انسان مى‌گويد.محور بودن کرامت در تربيت اسلامى را شرح مىدهد.راه کرامت آدمى را ياد مىکند و به نتايج کرامت و يا حقارت نفس مى‌پردازد. | اصل تدبر؛ در شرح اين اصل، تدبر را معنا مىکند.جايگاه تدبر را در تربيت مى‌آورد. به تلاش مربيان الهى براى هدايت مردم به تدبر اشاره مىکند و نمونه‌هايى مى‌آورد و با گوشزد ثمرات تدبر، به اصل کرامت مى‌رسد.کرامت را معنا مىکند.از کرامت ذاتى انسان مى‌گويد.محور بودن کرامت در تربيت اسلامى را شرح مىدهد. راه کرامت آدمى را ياد مىکند و به نتايج کرامت و يا حقارت نفس مى‌پردازد. | ||
فراز پايانى اين بخش از آن اصل عزت است که در آن معنا و مفهوم و حقيقت عزت را مى‌نمايد.به نقش عزت در تربيت اشاره مىکند.راه دست يافتن به عزت(اطاعت خدا، تقواى الهى، انقطاع)را مى‌آورد و هريک را اندکى شرح مىدهد. | فراز پايانى اين بخش از آن اصل عزت است که در آن معنا و مفهوم و حقيقت عزت را مى‌نمايد.به نقش عزت در تربيت اشاره مىکند. راه دست يافتن به عزت(اطاعت خدا، تقواى الهى، انقطاع)را مى‌آورد و هريک را اندکى شرح مىدهد. | ||
فصل پنجم.روش هاى تربيت: نگارنده در اين بخش به شرح برخى روش هاى تربيتى اسلام مى‌نشيند.نخست روش الگويى را مى‌آورد و الگوپذيرى را سرشتى آدمى مى‌خواند و يادآور مى‌شود که اين ويژگى الگوپذيرى، آن را از بهترين و کوتاهترين روش هاى تربيتى نموده است.سپس به نقش الگوها در تربيت مى‌پردازد.مسئوليت الگوها را ياد مىکند.تربيت از راه الگو را تربيت عملى مى‌خواند.از تأثير تربيت عملى در متربى مى‌گويد و به الگوها در قرآن اشاره مىکند. | فصل پنجم. روش هاى تربيت: نگارنده در اين بخش به شرح برخى روش هاى تربيتى اسلام مى‌نشيند.نخست روش الگويى را مى‌آورد و الگوپذيرى را سرشتى آدمى مى‌خواند و يادآور مى‌شود که اين ويژگى الگوپذيرى، آن را از بهترين و کوتاهترين روش هاى تربيتى نموده است.سپس به نقش الگوها در تربيت مى‌پردازد.مسئوليت الگوها را ياد مىکند.تربيت از راه الگو را تربيت عملى مى‌خواند.از تأثير تربيت عملى در متربى مى‌گويد و به الگوها در قرآن اشاره مىکند. | ||
روش محبت؛ محبت مؤثرترين روش تربيتى است، سهل است مفيدترين روش هاى تربيت از محبت نيرو مى‌گيرند.خداوند پيامبر گرامى(ص)را به اين روش آراسته است. | روش محبت؛ محبت مؤثرترين روش تربيتى است، سهل است مفيدترين روش هاى تربيت از محبت نيرو مى‌گيرند.خداوند پيامبر گرامى(ص)را به اين روش آراسته است. | ||
محبت شيرازۀ هستى است و بدان کمال مى‌يابد.جناب پيامبر(ص)با محبت توانست سرسخت‌ترين کسان را دگرگون کند.محبت نياز فطرى انسان و آبشخور تربيت اوست. | محبت شيرازۀ هستى است و بدان کمال مى‌يابد.جناب پيامبر(ص)با محبت توانست سرسخت‌ترين کسان را دگرگون کند.محبت نياز فطرى انسان و آبشخور تربيت اوست. | ||