۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز (جایگزینی متن - 'آية الله العظمى' به 'آیتالله') |
جز (جایگزینی متن - 'آية الله ' به 'آیتالله') |
||
خط ۴۰: | خط ۴۰: | ||
== اساتید == | == اساتید == | ||
در شهر قم دروس سطح اصول و فقه را نزد [[مرعشی، شهابالدین| | در شهر قم دروس سطح اصول و فقه را نزد [[مرعشی، شهابالدین|آیتاللهمرعشى نجفى رحمه الله]] و آیتاللهحاج شيخ محمد حسين شريعتمدارى ساوجى تلمذ كرد.از ديگر اساتيدى كه ايشان در آن دوره به استفاده از محضرشان توفيق يافت،عبارتند از:[[خمینی، روح الله، رهبر انقلاب و بنیانگذار جمهوری اسلامی ایران|مرحوم حضرت آیتالله امام خمينى ره]] در كلام و عقايد،[[کمره ای، خلیل|حاج ميرزا خليل كمرهاى]] در علم تفسير،آیتاللهحاج شيخ مهدى شهيد(پايين شهرى)در علم اخلاق و تهذيب نفس. | ||
== گام گذارى در راه اصلاح اجتماعى == | == گام گذارى در راه اصلاح اجتماعى == | ||
علامه عسكرى در دوران زندگى حوزوى خود در قم،بر اين واقعيت واقف شد كه دروس موجود حوزوى براى جوابگويى كامل به مشكلات و سؤالات و خواستههاى روز افزون اجتماعى نياز به تحولات جدى دارد.بنا بر اين به همراه تنى چند از طلاب همفكر خويش،از جمله مرحوم [[طالقانی، محمود| | علامه عسكرى در دوران زندگى حوزوى خود در قم،بر اين واقعيت واقف شد كه دروس موجود حوزوى براى جوابگويى كامل به مشكلات و سؤالات و خواستههاى روز افزون اجتماعى نياز به تحولات جدى دارد.بنا بر اين به همراه تنى چند از طلاب همفكر خويش،از جمله مرحوم [[طالقانی، محمود|آیتاللهسيد محمود طالقانى]] به بررسى و تجديد نظر در برنامههاى درسى حوزه پرداخت و كوشيد با دوستان خود،در كنار درسهاى رسمى حوزه به تحصيل معلوماتى بپردازد كه بتوان با اتكاى به آن براى ايفاى مسئوليتهاى خطير در آينده قيام كنند. | ||
در بين درسهاى پيشنهادى در اين برنامۀ تازه،دروس تفسير و حديث شناسى و بررسى تطبيقى عقايد اسلامى وجود داشت كه در كنار دروس معمول فقه و اصول،از اساتيد ذى صلاح بهره مىگرفت. | در بين درسهاى پيشنهادى در اين برنامۀ تازه،دروس تفسير و حديث شناسى و بررسى تطبيقى عقايد اسلامى وجود داشت كه در كنار دروس معمول فقه و اصول،از اساتيد ذى صلاح بهره مىگرفت. | ||
خط ۵۲: | خط ۵۲: | ||
البته اين طرح با همۀ جوانب مثبتى كه در آن وجود داشت و مىتوانست جويندگان جوان و مستعد علوم حوزوى را در عمل به وظايف دينى و اسلامى خويش در برابر نيازهاى زمان و خواستههاى نوين عصر مجهز كند،در ابتداى راه ناكام ماند و به دلايلى توفيق نيافت. | البته اين طرح با همۀ جوانب مثبتى كه در آن وجود داشت و مىتوانست جويندگان جوان و مستعد علوم حوزوى را در عمل به وظايف دينى و اسلامى خويش در برابر نيازهاى زمان و خواستههاى نوين عصر مجهز كند،در ابتداى راه ناكام ماند و به دلايلى توفيق نيافت. | ||
پس از اين جريان كه در عصر مرجعيت [[حائری، عبدالکریم|حضرت آیتالله حاج شيخ عبد الكريم حائرى رحمه الله]] مؤسس حوزه علميه قم واقع شد،استاد عسكرى به موطن اصلى خويش يعنى شهر سامراء بازگشت و در آنجا به تحصيل ادامه داد و تا پايان كفايه را از محضر [[ | پس از اين جريان كه در عصر مرجعيت [[حائری، عبدالکریم|حضرت آیتالله حاج شيخ عبد الكريم حائرى رحمه الله]] مؤسس حوزه علميه قم واقع شد،استاد عسكرى به موطن اصلى خويش يعنى شهر سامراء بازگشت و در آنجا به تحصيل ادامه داد و تا پايان كفايه را از محضر [[آیتاللهشيخ حبيب الله اشتهاردى]] استفاده برد و سپس درس خارج فقه و اصول را به مدت شش سال تا شروع جنگ جهانى دوم پى گرفت. | ||
== مرد علم و عمل == | == مرد علم و عمل == | ||
خط ۵۸: | خط ۵۸: | ||
استاد عسكرى از اواسط دهۀ دوم حيات علمى خويش، به بررسى سيره و تاريخ و سفرنامهها گرايش يافت و با توجه به گستردگى مطالعات و تنوع اطلاعات،از آنچه براى اقران ايشان معمول و مأنوس بود فاصله گرفت. | استاد عسكرى از اواسط دهۀ دوم حيات علمى خويش، به بررسى سيره و تاريخ و سفرنامهها گرايش يافت و با توجه به گستردگى مطالعات و تنوع اطلاعات،از آنچه براى اقران ايشان معمول و مأنوس بود فاصله گرفت. | ||
اين مطالعات كه با دستيابى به نوشتههاى شاگردان [[میرزای شیرازی، محمد حسن بن محمود| | اين مطالعات كه با دستيابى به نوشتههاى شاگردان [[میرزای شیرازی، محمد حسن بن محمود|آیتاللهميرزاى بزرگ شيرازى]] در مسئلۀ تنباكو و قضيه رژى در كتابخانه پدر بزرگ ايشان(مرحوم آیتاللهسيد محمد عسكرى)آغاز شد،وى را با سابقۀ تهاجمات و حملات استعمارگران غربى به عالم اسلام آشنا ساخت.او با هوشمندى ذاتى خويش توانست اهداف استعمار فرهنگى را شناسايى كند.اين نحوۀ استعمار گاه به شكلى آشكار(مانند تأسيس مدارس تبشيرى در بلاد اسلامى)و گاه به صورتى پنهان(مانند تربيت و گسيل استاد براى مدارس و دانشگاههاى بلاد اسلامى)،حتى پس از پايان دورۀ استعمار مستقيم و نظامى،وجود خويش را تحميل مىكرد. | ||
به نظر مىرسد علامه عسكرى اولين متفكر اسلامى عراق بود كه به حقيقت روش تعليم و تربيتى كه مستشاران اروپايى براى مراكز آموزش و پرورش كشورهاى شرقى طراحى كرده بودند،پى برد.تحقيقات و مطالعات دراز مدت و عميقى كه در اين باره انجام داد او را به فاصله و تفاوت چشمگيرى كه ميان اين روشها در كشورهاى اسلامى و كشورهاى غربى(مانند:آلمان،فرانسه و ژاپن و...)وجود داشت،راهبرى كرد.و از اين راه به يكى از علل اساسى عقب ماندگى شرق كه همانا روشهاى بكار رفته در تعليم و تربيت جوانان بوده،دست يازيد.لذا ايشان اين گونه مدارس را«مراكز تربيت كارمند»ناميد،چون معتقد بود محصول اين مدارس،افرادى هستند كه پشت ميزنشينان ادارى و خاضعان در مقابل هجوم استعمارند. | به نظر مىرسد علامه عسكرى اولين متفكر اسلامى عراق بود كه به حقيقت روش تعليم و تربيتى كه مستشاران اروپايى براى مراكز آموزش و پرورش كشورهاى شرقى طراحى كرده بودند،پى برد.تحقيقات و مطالعات دراز مدت و عميقى كه در اين باره انجام داد او را به فاصله و تفاوت چشمگيرى كه ميان اين روشها در كشورهاى اسلامى و كشورهاى غربى(مانند:آلمان،فرانسه و ژاپن و...)وجود داشت،راهبرى كرد.و از اين راه به يكى از علل اساسى عقب ماندگى شرق كه همانا روشهاى بكار رفته در تعليم و تربيت جوانان بوده،دست يازيد.لذا ايشان اين گونه مدارس را«مراكز تربيت كارمند»ناميد،چون معتقد بود محصول اين مدارس،افرادى هستند كه پشت ميزنشينان ادارى و خاضعان در مقابل هجوم استعمارند. |
ویرایش