۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
وفا، علی بن محمد: تفاوت میان نسخه‌ها
جز
جایگزینی متن - 'شعرانى' به 'شعرانى'
(صفحه ای تازه حاوی «<div class='wikiInfo'>
[[پرونده:NUR10075.jpg|بندانگشتی» ایجاد کرد.) |
جز (جایگزینی متن - 'شعرانى' به 'شعرانى') |
||
| خط ۳۴: | خط ۳۴: | ||
«ابوالحسن على بن محمد بن محمد بن وفا»، مفسر، فقيه، اديب، شاعر و صوفى مشهور سده 8 قمرى در مصر بود. | «ابوالحسن على بن محمد بن محمد بن وفا»، مفسر، فقيه، اديب، شاعر و صوفى مشهور سده 8 قمرى در مصر بود. | ||
او را قريشى و انصارى و نيز اصل وى را از اسكندريه دانسته‌اند. اغلب مآخذ، تولد او را در 759ق / 1358م، در قاهره ضبط كرده‌اند، اما شعرانى به خط خود او ديده كه تاريخ تولدش را صبح يك‌شنبه 11 محرم 761ق / 3 دسامبر 1359م نوشته است. | او را قريشى و انصارى و نيز اصل وى را از اسكندريه دانسته‌اند. اغلب مآخذ، تولد او را در 759ق / 1358م، در قاهره ضبط كرده‌اند، اما [[شعرانی، ابوالحسن|شعرانى]] به خط خود او ديده كه تاريخ تولدش را صبح يك‌شنبه 11 محرم 761ق / 3 دسامبر 1359م نوشته است. | ||
او بسيار باهوش و تيزبين بود؛ چنان‌كه در كودكى، شگفتى پدر را كه خود صوفى و شاعر بود، برانگيخت. درحالى‌كه كمتر از 20 سال داشت، اجازه يافته بود كه در مجامع سخن بگويد. برخى مآخذ، اجازه‌دهنده را پدرش دانسته‌اند؛ درحالى‌كه ابن وفا پدرش را در كودكى از دست داده بود و او و برادرش احمد تحت سرپرستى و تربيت شمس الدين محمد زيلعى قرار گرفته بودند و احتمالاً اين اجازه از سوى زيلعى بوده است. | او بسيار باهوش و تيزبين بود؛ چنان‌كه در كودكى، شگفتى پدر را كه خود صوفى و شاعر بود، برانگيخت. درحالى‌كه كمتر از 20 سال داشت، اجازه يافته بود كه در مجامع سخن بگويد. برخى مآخذ، اجازه‌دهنده را پدرش دانسته‌اند؛ درحالى‌كه ابن وفا پدرش را در كودكى از دست داده بود و او و برادرش احمد تحت سرپرستى و تربيت شمس الدين محمد زيلعى قرار گرفته بودند و احتمالاً اين اجازه از سوى زيلعى بوده است. | ||
| خط ۴۲: | خط ۴۲: | ||
ابن وفا مردى خوش‌سيما و باوقار بود و ظاهرى آراسته داشت و به‌ندرت در ميان مردم ظاهر مى‌شد. اصحاب و پيروانش در تكريم و تعظيم او سخت استوار بودند و از بذل مال در راه او دريغ نداشتند، تا آنجا كه در دوستى و تعظيم او به غلو منسوب شدند. گفته شده كه او شيخى صاحب كرامت بود و كراماتى هم به او نسبت داده‌اند. | ابن وفا مردى خوش‌سيما و باوقار بود و ظاهرى آراسته داشت و به‌ندرت در ميان مردم ظاهر مى‌شد. اصحاب و پيروانش در تكريم و تعظيم او سخت استوار بودند و از بذل مال در راه او دريغ نداشتند، تا آنجا كه در دوستى و تعظيم او به غلو منسوب شدند. گفته شده كه او شيخى صاحب كرامت بود و كراماتى هم به او نسبت داده‌اند. | ||
ابن وفا داراى اشعار و موشحاتى است در موضوعات و مضامين عرفانى و به گمان برخى از نويسندگان از اشعار او و پدرش بوى اتحاد و الحاد به مشام مى‌رسد. نوشته‌اند كه وى مالكى‌مذهب بوده است، اما اينكه او در اواخر عمر در خانه خود منبرى قرار داده بود و همان جا با اصحاب خويش نماز جمعه برپا مى‌داشت، با مذهب مالكى مغايرت دارد. او در ذى‌حجه 807 / ژوئن 1405 در سراى خويش واقع در الروضه (قاهره) وفات يافت و در قرافه در كنار مقبره پدرش مدفون گشت، اما اينكه شعرانى وفات او را 801ق ضبط كرده است، درست به نظر نمى‌رسد. | ابن وفا داراى اشعار و موشحاتى است در موضوعات و مضامين عرفانى و به گمان برخى از نويسندگان از اشعار او و پدرش بوى اتحاد و الحاد به مشام مى‌رسد. نوشته‌اند كه وى مالكى‌مذهب بوده است، اما اينكه او در اواخر عمر در خانه خود منبرى قرار داده بود و همان جا با اصحاب خويش نماز جمعه برپا مى‌داشت، با مذهب مالكى مغايرت دارد. او در ذى‌حجه 807 / ژوئن 1405 در سراى خويش واقع در الروضه (قاهره) وفات يافت و در قرافه در كنار مقبره پدرش مدفون گشت، اما اينكه [[شعرانی، ابوالحسن|شعرانى]] وفات او را 801ق ضبط كرده است، درست به نظر نمى‌رسد. | ||
== آثار == | == آثار == | ||