۱۰۱٬۶۹۰
ویرایش
خواجوی، محمد: تفاوت میان نسخه‌ها
جز
جایگزینی متن - '،ا' به '، ا'
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - '،ا' به '، ا') |
||
| خط ۶۲: | خط ۶۲: | ||
پس از چندى سيد المتألهين مرحوم [[رفیعی قزوینی، ابوالحسن|سيد ابوالحسن رفيعى قزوينى]] از قزوين به تهران آمدند و در شبستان مرحوم شاه آبادى به افاده مشغول شدند و به مدت هفت سال يعنى تا پايان حيات صورى او-ادامه داد و مقدارى درس اصول فقه و خارج و معارف الهى و فلسفه را نزد ايشان خواند. پس از فوت ايشان كتاب طبیعیات شفا را نزد استاد متفكر شهيد مرحوم [[مطهری، مرتضی|مطهرى]] در مدرسۀ مروى تهران خواند و در ضمن مقدارى از شواهد الربوبيه و [[فصوص الحكم (تعليقات ابوالعلاء عفيفي)|فصوص الحكم]] و فتوحات مكيه را نزد مرحوم حاج [[محمدعلى حكيم شيرازى]]-استاد دانشگاه تهران-كه بنا به دعوت مرحوم [[فروزانفر، بدیع‌الزمان|فروزانفر]] از شيراز، به تهران آمده بود و در خانقاه ذهبيه تهران مقام شيخيت داشت فرا گرفت و در حضورش به سلوك مشغول شد. مقدارى از احاديث مشكل را در تابستانها در شهر مقدس مشهد نزد مرحوم [[طباطبایی، سید محمدحسین|علامۀ طباطبائى]] فرا گرفت، باتوجه به این که درس فلسفۀ علامه مشاء بود و خواجوی علاقه‌ای به آن نداشت، در تفسير آيات قرآن از آن مرد خدا بسيار بهره‌مند شد. مقدارى از معضلات و مبهمات فلسفه را از استاد گرانمايه آقاى [[آشتیانی، سید جلال‌الدین|سيد جلال‌الدين آشتيانى]] در مشهد و از نوشته‌هاى ممتّع ايشان آموخت. | پس از چندى سيد المتألهين مرحوم [[رفیعی قزوینی، ابوالحسن|سيد ابوالحسن رفيعى قزوينى]] از قزوين به تهران آمدند و در شبستان مرحوم شاه آبادى به افاده مشغول شدند و به مدت هفت سال يعنى تا پايان حيات صورى او-ادامه داد و مقدارى درس اصول فقه و خارج و معارف الهى و فلسفه را نزد ايشان خواند. پس از فوت ايشان كتاب طبیعیات شفا را نزد استاد متفكر شهيد مرحوم [[مطهری، مرتضی|مطهرى]] در مدرسۀ مروى تهران خواند و در ضمن مقدارى از شواهد الربوبيه و [[فصوص الحكم (تعليقات ابوالعلاء عفيفي)|فصوص الحكم]] و فتوحات مكيه را نزد مرحوم حاج [[محمدعلى حكيم شيرازى]]-استاد دانشگاه تهران-كه بنا به دعوت مرحوم [[فروزانفر، بدیع‌الزمان|فروزانفر]] از شيراز، به تهران آمده بود و در خانقاه ذهبيه تهران مقام شيخيت داشت فرا گرفت و در حضورش به سلوك مشغول شد. مقدارى از احاديث مشكل را در تابستانها در شهر مقدس مشهد نزد مرحوم [[طباطبایی، سید محمدحسین|علامۀ طباطبائى]] فرا گرفت، باتوجه به این که درس فلسفۀ علامه مشاء بود و خواجوی علاقه‌ای به آن نداشت، در تفسير آيات قرآن از آن مرد خدا بسيار بهره‌مند شد. مقدارى از معضلات و مبهمات فلسفه را از استاد گرانمايه آقاى [[آشتیانی، سید جلال‌الدین|سيد جلال‌الدين آشتيانى]] در مشهد و از نوشته‌هاى ممتّع ايشان آموخت. | ||
دکتر محمد خواجوی سپس به رشت رفت و گوشه‌گیری اختیار کرد و به ترجمه و تصحیح متون کهن سه بزرگ عرصه عرفان و فلسفه روی آورد. آثار صدرالدین | دکتر محمد خواجوی سپس به رشت رفت و گوشه‌گیری اختیار کرد و به ترجمه و تصحیح متون کهن سه بزرگ عرصه عرفان و فلسفه روی آورد. آثار صدرالدین قونوی، ابن عربی و ملاصدرای شیرازی. | ||
عمده آثار او از سوی انتشارات مولی به بازار کتاب عرضه شده است، از جمله ترجمه‌ای متفاوت از قرآن که با نام قرآن حکیم در سال‌های اولیه دهه هفتاد متشر شد. | عمده آثار او از سوی انتشارات مولی به بازار کتاب عرضه شده است، از جمله ترجمه‌ای متفاوت از قرآن که با نام قرآن حکیم در سال‌های اولیه دهه هفتاد متشر شد. | ||