التربية الإسلامية و تحديات العصر: تفاوت میان نسخه‌ها

{{کاربردهای دیگر|تربیت اسلامی (ابهام زدایی)}}

هدف از نگارش بخش اول، نگرشی است بر تربیت اسلامی از منظر تربیت معاصر تا از این راه، تأکید شود که تربیت اسلامی دارای ساختاری فراگیر با ویژگی‌های ممتاز و هویت ویژه است که می‌تواند جامعه اسلامی را در برابر چالش‌های عصر حاضر، مقاوم کند و به پیش ببرد، بی آنکه مقهور مکتب‌ها و نظریه‌های معارض عصر شود. نگارنده این بخش، از روش تطبیقی بهره برده و بحث‌هایش مقایسه ای است میان نگرش‌های اسلام با غرب و مسیحیت و یهودیت. این جنبه از کار، گاه چنان پررنگ شده است که نگارنده را از پرداختن به‌اندازه به نگرش‌های اسلامی در بحث‌ها غافل کرده است. وی گاه از دیدگاه کسانی چون فروید یاد کرده و بی نقد و بررسی از آن گذشته است (مثلاً نظریه بازگشت همه غزایز به غریزه جنسی و آموزه لیبیدو).<ref>[http://www.rihu.ac.ir/post/27704/%D9%83%D8%AA%D8%A7%D8%A8%D8%B4%D9%86%D8%A7%D8%B3%D9%89-%D8%AA%D9%88%D8%B5%D9%8A%D9%81%D9%89-%D9%80-%D8%AA%D8%AD%D9%84%D9%8A%D9%84%D9%89-%D8%AA%D8%B9%D9%84%D9%8A%D9%85-%D9%88-%D8%AA%D8%B1%D8%A8%D9%8A%D8%AA-%D8%AF%D8%B1-%D8%A7%D8%B3%D9%84%D8%A7%D9%85-%DA%AF%D8%B2%D9%8A%D8%AF%D9%87-%D9%85%D9%86%D8%A7%D8%A8/p112/ رفیعی، بهروز، ص113]</ref>

آنچه در بخش دوم آمده، ناظر به قرآن و سنت نبوی و تاریخ تربیت اسلامی و دیدگاه‌های مربیان بزرگ مسلمان است و در آن از هرگونه مقایسه بین نظام تربیتی اسلام با دیگر نظام‌های تربیتی پرهیز شده است و به ناهمگونی روش تحقیق بخش دوم با بخش اول انجامیده است. در بخش دوم از روش‌ها گفته؛ اما، از هدف‌ها و اصول نگفته است و هیچ اشاره ای به علت این گزینش نکرده است. عناوین مطالب بخش دوم تازه نیستند؛ اما، پرداخت و ریزموضوعات آن تازه و جالب است. هدف نگارنده بخش دوم، عرضه چهره ای عملی از تربیت اسلامی است.<ref>[http://www.rihu.ac.ir/post/27704/%D9%83%D8%AA%D8%A7%D8%A8%D8%B4%D9%86%D8%A7%D8%B3%D9%89-%D8%AA%D9%88%D8%B5%D9%8A%D9%81%D9%89-%D9%80-%D8%AA%D8%AD%D9%84%D9%8A%D9%84%D9%89-%D8%AA%D8%B9%D9%84%D9%8A%D9%85-%D9%88-%D8%AA%D8%B1%D8%A8%D9%8A%D8%AA-%D8%AF%D8%B1-%D8%A7%D8%B3%D9%84%D8%A7%D9%85-%DA%AF%D8%B2%D9%8A%D8%AF%D9%87-%D9%85%D9%86%D8%A7%D8%A8/p112/ همان]</ref>

فصل اول با اشارتی به استعمال لفظ تربیت در میان عموم مردم و بی اطلاعی آنها از مفهوم علمی آن آغاز می‌شود؛ سپس بحثی درباره معنی تربیت می‌آید و از رابطه تربیت با تحولات زمان و ایدئولوژی‌ها سخن می‌رود و اشاره می‌شود که تربیت را به هر معنایی بگیریم لاجرم مفهوم رشد در آن نهفته است و رشد، تابع موضوع تربیت است و از آنجا که شخصیت انسان موضوع تربیت است و تربیت شامل همه صفات جسمی، روحی، اخلاقی و عقلانی فرد است، تربیت و رشد ناشی از آن، باید همه این زمینه‌ها را در بر بگیرد. نگارنده برخی از دیدگاه‌های روان شناسی جدید را درباره زمینه‌های یادشده می‌آورد، ولی نقد آنها را به فصل‌های بعدی کتاب وامی گذارد و به انواع تربیت می‌پردازد و از تربیت نظام دار و تحت برنامه رسمی می‌گوید و از تربیت غیر رسمی و سازمان نیافته که مثلاً از طریق رسه‌گانه‌های گروهی اعمال می‌شود، یاد می‌کند؛ سپس به تربیت اسلامی می‌رسد و آن را از برخی جهات با تربیت غرب می‌سنجد و از پیش قراولی تربیت اسلامی نسبت به بسیاری از مفاهیم امروزین و پرسروصدای تعلیم و تربیت می‌گوید.<ref>[http://www.rihu.ac.ir/post/27704/%D9%83%D8%AA%D8%A7%D8%A8%D8%B4%D9%86%D8%A7%D8%B3%D9%89-%D8%AA%D9%88%D8%B5%D9%8A%D9%81%D9%89-%D9%80-%D8%AA%D8%AD%D9%84%D9%8A%D9%84%D9%89-%D8%AA%D8%B9%D9%84%D9%8A%D9%85-%D9%88-%D8%AA%D8%B1%D8%A8%D9%8A%D8%AA-%D8%AF%D8%B1-%D8%A7%D8%B3%D9%84%D8%A7%D9%85-%DA%AF%D8%B2%D9%8A%D8%AF%D9%87-%D9%85%D9%86%D8%A7%D8%A8/p114/ ر.ک: همان]</ref>