۸۳٬۴۵۰
ویرایش
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - ' ]]' به ']]') |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - 'ده اند' به 'دهاند') |
||
خط ۳۳: | خط ۳۳: | ||
این اثر در سه محور فن بلاغت شکل گرفته است. در علوم بلاغی، سخن از جملهٔ فنون ادبی و شاخههای سهگانهٔ معانی، بیان و بدیع است. علم معانی از بلاغت، دانشی است که در آن، حالاتی از واژههای عربی شناخته میشود که این واژهها توسط این حالات با مقتضای حال مطابقت میکنند. آنگاه، هر جمله با اختلاف آن احوال، صورتهای گوناگونی مییابد.<ref>ر.ک: متن کتاب، ص 28</ref>بیان دانشی است که از آوردن یک معنی با اسلوبهای گوناگون بحث میکند. از اینرو، در این علم به تشبیه، مجاز و کنایه پرداخته میشود. <ref>ر.ک: همان، ص 141</ref>و بدیع علمی است که به واسطه آن، ویژگیهایی که به مقتضای حال بر زیبایی و ظرافت کلام میافزاید، شناخته میشود.<ref>ر.ک: همان، ص 183</ref> | این اثر در سه محور فن بلاغت شکل گرفته است. در علوم بلاغی، سخن از جملهٔ فنون ادبی و شاخههای سهگانهٔ معانی، بیان و بدیع است. علم معانی از بلاغت، دانشی است که در آن، حالاتی از واژههای عربی شناخته میشود که این واژهها توسط این حالات با مقتضای حال مطابقت میکنند. آنگاه، هر جمله با اختلاف آن احوال، صورتهای گوناگونی مییابد.<ref>ر.ک: متن کتاب، ص 28</ref>بیان دانشی است که از آوردن یک معنی با اسلوبهای گوناگون بحث میکند. از اینرو، در این علم به تشبیه، مجاز و کنایه پرداخته میشود. <ref>ر.ک: همان، ص 141</ref>و بدیع علمی است که به واسطه آن، ویژگیهایی که به مقتضای حال بر زیبایی و ظرافت کلام میافزاید، شناخته میشود.<ref>ر.ک: همان، ص 183</ref> | ||
مؤلفان این کتاب همه زیرمجموعههای این فنون سهگانه را به اختصار توضیح | مؤلفان این کتاب همه زیرمجموعههای این فنون سهگانه را به اختصار توضیح دادهاند. آنان بیشتر از شواهد قرآنی نسبت به شواهد دیگر برای توضیح قاعدهها بهره گرفتهاند.<ref>ر.ک: متن کتاب، ص 113</ref>پایانبخش کتاب نیز پرسشهایی برای محصلان علوم دینی است.<ref>ر.ک: همان، ص 235</ref> | ||
فهرست محتوا در آغاز کتاب آمده است | فهرست محتوا در آغاز کتاب آمده است |