دو رساله در اخلاق: مکا‌رم‌ اخلاق‌، گشا‌یش‌‌نا‌مه‌: تفاوت میان نسخه‌ها

جز
جایگزینی متن - ' ' به ''
بدون خلاصۀ ویرایش
جز (جایگزینی متن - ' ' به '')
 
(۴ نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد)
خط ۲: خط ۲:
| تصویر =NUR104868J1.jpg
| تصویر =NUR104868J1.jpg
| عنوان = دو رساله در اخلاق: ۱- مکا‌رم‌ اخلاق‌، ۲- گشا‌یش‌ نا‌مه‌
| عنوان = دو رساله در اخلاق: ۱- مکا‌رم‌ اخلاق‌، ۲- گشا‌یش‌ نا‌مه‌
| عنوان‌های دیگر = گشایش نامه ** کتاب انتخاب مکارم اخلاق
| عنوان‌های دیگر = گشایش‌نامه ** کتاب انتخاب مکارم اخلاق
| پدیدآورندگان
| پدیدآورندگان
| پدیدآوران =  
| پدیدآوران =  
[[رض‍ی‌ال‍دی‍ن‌ ن‍ی‍ش‍اب‍وری‌، م‍ح‍م‍د]] (نويسنده)
[[رض‍ی‌ال‍دی‍ن‌ ن‍ی‍ش‍اب‍وری‌، م‍ح‍م‍د]] (نويسنده)
[[نصیرالدین طوسی، محمد بن محمد]] (نويسنده)
[[نصیرالدین طوسی، محمد بن محمد]] (نويسنده)
[[دانش‌پژوه، محمدتقی]] ( مصحح)
[[دانش‌پژوه، محمدتقی]] (مصحح)
|زبان
|زبان
| زبان = فارسی
| زبان = فارسی
| کد کنگره =    
| کد کنگره =
| موضوع =اخلاق اسلامی - متون قدیمی تا قرن 14 - اخلاق - متون قدیمی تا قرن 14 - داستانهای اخلاقی - نثر فارسی - قرن 6ق. - نثر فارسی - قرن 7ق.
| موضوع =اخلاق اسلامی - متون قدیمی تا قرن 14 - اخلاق - متون قدیمی تا قرن 14 - داستانهای اخلاقی - نثر فارسی - قرن 6ق. - نثر فارسی - قرن 7ق.
|ناشر  
|ناشر  
خط ۲۶: خط ۲۶:
| پیش از =  
| پیش از =  
}}
}}
'''دو رساله در اخلاق''' مجموعه‌ای است از دو رساله به نام «مکارم اخلاق» از [[رض‍ی‌ال‍دی‍ن‌ ن‍ی‍ش‍اب‍وری‌، م‍ح‍م‍د|رضی‌الدین ابوجعفر محمد نیشابوری]] (متوفی 598ق) و «گشایش نامه» منسوب به [[نصیرالدین طوسی، محمد بن محمد|خواجه نصیر‌الدین طوسی]] که به کوشش [[دانش‌پژوه، محمدتقی|محمدتقی دانش‌پژوه]]، منتشر شده است.
'''دو رساله در اخلاق''' مجموعه‌ای است از دو رساله به نام «مکارم اخلاق» از [[رض‍ی‌ال‍دی‍ن‌ ن‍ی‍ش‍اب‍وری‌، م‍ح‍م‍د|رضی‌الدین ابوجعفر محمد نیشابوری]] (متوفی 598ق) و «گشایش‌نامه» منسوب به [[نصیرالدین طوسی، محمد بن محمد|خواجه نصیر‌الدین طوسی]] که به کوشش [[دانش‌پژوه، محمدتقی|محمدتقی دانش‌پژوه]]، منتشر شده است.


کتاب حاضر، دربردارنده دو رساله به شرح زیر است:
کتاب حاضر، دربردارنده دو رساله به شرح زیر است:
خط ۳۴: خط ۳۴:
گویا کاشفی هم این رساله را در دست داشته و مطالبی از آن در اخلاق محسنی، گنجانده است <ref>ر.ک:دیباچه، صفحه الف- ب</ref>.
گویا کاشفی هم این رساله را در دست داشته و مطالبی از آن در اخلاق محسنی، گنجانده است <ref>ر.ک:دیباچه، صفحه الف- ب</ref>.


این رساله بر چهل باب از مباحث اخلاقی بنا نهاده شده است. از قبیل: فضیلت کرم و خلقُ، اقسام خلق و ماهیت آن، تطهیر نفس از اخلاق ذمیمه و کسب خصال حمیده، سخاوت و بخل، عزت و ذلت، تواضع و تکبر، جدوجهد، حیا و شرم...هدایت و یقین ref>>ر.ک:دیباچه، صفحه د-ح-ط</ref>.
این رساله بر چهل باب از مباحث اخلاقی بنا نهاده شده است. از قبیل: فضیلت کرم و خلقُ، اقسام خلق و ماهیت آن، تطهیر نفس از اخلاق ذمیمه و کسب خصال حمیده، سخاوت و بخل، عزت و ذلت، تواضع و تکبر، جدوجهد، حیا و شرم...هدایت و یقین <ref>ر.ک:دیباچه، صفحه د-ح-ط</ref>.


دوم «گشایش‌نامه» که رساله‌ای است به روش نظری و فلسفی و آمیخته با داستان و افسانه. این رساله، به [[نصیرالدین طوسی، محمد بن محمد|خواجه طوسی]] نسبت داده شده، ولی در فهرست‌ها، چنین تألیفی از او نشان نداده‌اند. در این رساله، از لذت عقلی و حسی بحث شده و نخستین از دومی، برتر و بهتر دانسته شده است. در جایی از این رساله، بیتی از [[باباافضل کاشانی، محمد بن حسین|خواجه افضل‌الدین]] آمده است که در مصنفات [[باباافضل کاشانی، محمد بن حسین|افضل‌الدین کاشانی]] (متوفی نزدیک 610ق) آن را می‌بینیم، پس می‌توان گفت که این رساله، پس از این تاریخ و پیش از 23 ذی‌حجه 730 که تاریخ نوشته شدن یکی از نسخ آن است، باید نوشته شده باشد. مؤلف این رساله، تا اندازه‌ای روش باطنیان دارد و از «اهل ظاهر و راست‌گویان و دانایان یقین‌جوی و ظاهر و اندرون و مغز و معنی‌جویان و حقیقت» یاد کرده است. این رساله، اگر از [[نصیرالدین طوسی، محمد بن محمد|خواجه طوسی]] نباشد، از دانشمندی عارف و حکیم خواهد بود و از شاهکارهای زبان فارسی است<ref>ر.ک:همان، صفحه د- ه</ref>.
دوم «گشایش‌نامه» که رساله‌ای است به روش نظری و فلسفی و آمیخته با داستان و افسانه. این رساله، به [[نصیرالدین طوسی، محمد بن محمد|خواجه طوسی]] نسبت داده شده، ولی در فهرست‌ها، چنین تألیفی از او نشان نداده‌اند. در این رساله، از لذت عقلی و حسی بحث شده و نخستین از دومی، برتر و بهتر دانسته شده است. در جایی از این رساله، بیتی از [[باباافضل کاشانی، محمد بن حسین|خواجه افضل‌الدین]] آمده است که در مصنفات [[باباافضل کاشانی، محمد بن حسین|افضل‌الدین کاشانی]] (متوفی نزدیک 610ق) آن را می‌بینیم، پس می‌توان گفت که این رساله، پس از این تاریخ و پیش از 23 ذی‌حجه 730 که تاریخ نوشته شدن یکی از نسخ آن است، باید نوشته شده باشد. مؤلف این رساله، تا اندازه‌ای روش باطنیان دارد و از «اهل ظاهر و راست‌گویان و دانایان یقین‌جوی و ظاهر و اندرون و مغز و معنی‌جویان و حقیقت» یاد کرده است. این رساله، اگر از [[نصیرالدین طوسی، محمد بن محمد|خواجه طوسی]] نباشد، از دانشمندی عارف و حکیم خواهد بود و از شاهکارهای زبان فارسی است<ref>ر.ک:همان، صفحه د- ه</ref>.
خط ۴۹: خط ۴۹:


[[رده:کتاب‌شناسی]]
[[رده:کتاب‌شناسی]]
[[رده:اسلام، عرفان، غیره]]
[[رده:اخلاق اسلامی]]
[[رده:آثار کلی اخلاق قرن 1 – 14]]


[[رده:مقالات بازبینی نشده2]]
[[رده:مقالات بازبینی شده2 خرداد 1402]]
[[رده:مقاله نوشته شده در تاریخ اردیبهشت 1402 توسط عباس مکرمی]]
[[رده:مقاله نوشته شده در تاریخ اردیبهشت 1402 توسط عباس مکرمی]]
[[رده:مقاله بازبینی شده در تاریخ اردیبهشت 1402 توسط فریدون سبحانی]]
[[رده:مقاله بازبینی شده در تاریخ اردیبهشت 1402 توسط فریدون سبحانی]]