۱۰۶٬۳۳۱
ویرایش
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - ' (ره)' به '(ره)') |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - 'ته اند' به 'تهاند') برچسبها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه |
||
خط ۴۹: | خط ۴۹: | ||
در باب منبع اصلی شهید اختلاف نظر است. قیصریهها بهطور خاص، به بهرهگیری [[شهید ثانی، زینالدین بن علی|شهید ثانی]] از کتاب «معرفة انواع علوم الحدیث» مشهور به «[[مقدمة ابن الصلاح في علوم الحديث|مقدمه ابن صلاح شهرزوری]]» اشاره کرده است که این سخن با اندک مقایسهای میان این دو اثر تأیید میشود.<ref>ر.ک: باقری، حمید، همان</ref>[[شهید ثانی، زینالدین بن علی|شهید ثانی]] در مواردی اقوال و دیدگاههای [[ابن صلاح، عثمان بن عبدالرحمن|ابن صلاح]] را نقل کرده است.<ref>ر.ک: متن کتاب، ص67و326</ref> بهعلاوه، میان برخی عبارتهای الرعایة با مقدمه ابن صلاح همگونیهایی دیده میشود؛ مثلاً، شباهت عبارت [[شهید ثانی، زینالدین بن علی|شهید ثانی]] و [[ابن صلاح، عثمان بن عبدالرحمن|ابن صلاح]] در اهمیت و تعریف حدیث معلّل و راههای کشف آن. افزون براین، پیروی وی از ترتیب مطالب مقدمه ابن صلاح نیز درخور ملاحظه است. [[شهید ثانی، زینالدین بن علی|شهید ثانی]] همچون [[ابن صلاح، عثمان بن عبدالرحمن|ابن صلاح]] با بیان معنای اصطلاحهای دانش درایه و تقسیمات مختلف حدیث، سخن را آغاز کرده و در ادامه، به ترتیب در ابواب بعدی، از شرایط راوی، آداب تحمّل حدیث و طرق آن سخن گفته و بحث خود را با اشاره به طبقات و گونههای حدیث به اعتبار راوی و مرویعنه به پایان برده است، تنها با این تفاوت که مبحثها در مقدمه ابن صلاح اندکی گستردهتر از الرعایة [[شهید ثانی، زینالدین بن علی|شهید ثانی]] است. البته این احتمال نیز هست که [[شهید ثانی، زینالدین بن علی|شهید ثانی]] از کتاب الخلاصة فی اصول الحدیث [[حسین بن محمد طیبی]] که درواقع، به گفته خود طیبی تلخیص کتاب [[ابن صلاح، عثمان بن عبدالرحمن|ابن صلاح]] است، بهره برده باشد. | در باب منبع اصلی شهید اختلاف نظر است. قیصریهها بهطور خاص، به بهرهگیری [[شهید ثانی، زینالدین بن علی|شهید ثانی]] از کتاب «معرفة انواع علوم الحدیث» مشهور به «[[مقدمة ابن الصلاح في علوم الحديث|مقدمه ابن صلاح شهرزوری]]» اشاره کرده است که این سخن با اندک مقایسهای میان این دو اثر تأیید میشود.<ref>ر.ک: باقری، حمید، همان</ref>[[شهید ثانی، زینالدین بن علی|شهید ثانی]] در مواردی اقوال و دیدگاههای [[ابن صلاح، عثمان بن عبدالرحمن|ابن صلاح]] را نقل کرده است.<ref>ر.ک: متن کتاب، ص67و326</ref> بهعلاوه، میان برخی عبارتهای الرعایة با مقدمه ابن صلاح همگونیهایی دیده میشود؛ مثلاً، شباهت عبارت [[شهید ثانی، زینالدین بن علی|شهید ثانی]] و [[ابن صلاح، عثمان بن عبدالرحمن|ابن صلاح]] در اهمیت و تعریف حدیث معلّل و راههای کشف آن. افزون براین، پیروی وی از ترتیب مطالب مقدمه ابن صلاح نیز درخور ملاحظه است. [[شهید ثانی، زینالدین بن علی|شهید ثانی]] همچون [[ابن صلاح، عثمان بن عبدالرحمن|ابن صلاح]] با بیان معنای اصطلاحهای دانش درایه و تقسیمات مختلف حدیث، سخن را آغاز کرده و در ادامه، به ترتیب در ابواب بعدی، از شرایط راوی، آداب تحمّل حدیث و طرق آن سخن گفته و بحث خود را با اشاره به طبقات و گونههای حدیث به اعتبار راوی و مرویعنه به پایان برده است، تنها با این تفاوت که مبحثها در مقدمه ابن صلاح اندکی گستردهتر از الرعایة [[شهید ثانی، زینالدین بن علی|شهید ثانی]] است. البته این احتمال نیز هست که [[شهید ثانی، زینالدین بن علی|شهید ثانی]] از کتاب الخلاصة فی اصول الحدیث [[حسین بن محمد طیبی]] که درواقع، به گفته خود طیبی تلخیص کتاب [[ابن صلاح، عثمان بن عبدالرحمن|ابن صلاح]] است، بهره برده باشد. | ||
تأثیر مستقیم [[شهید ثانی، زینالدین بن علی|شهید ثانی]] بر درایهنگاران شیعۀ پس از خود به خوبی مشهود است. بنا بر یک نظر، کتاب [[وصول الأخيار إلی أصول الأخبار|وصول الاخیار]] شیخ [[عاملی، حسین بن عبدالصمد|حسین بن عبدالصمد حارثی]] (متوفی 984ق)، شاگرد [[شهید ثانی، زینالدین بن علی|شهید ثانی]]، درواقع بیان اجتهادی مطالب اوست و به روشنی، ناظر به دیدگاههای [[شهید ثانی، زینالدین بن علی|شهید ثانی]] در درایه است، [[ابن شهید ثانی، حسن بن زینالدین|صاحب معالم]]، فرزند شهیدثانی، در [[منتقی الجمان في الأحاديث الصحاح و الحسان|مُنتقی الجُمان]]، [[شیخ بهایی، محمد بن حسین|شیخ بهائی]] (متوفی 1031ق) در [[الوجيزة في علم الدراية|الوجیزة فی علم الدرایة]]، [[میرداماد، سید محمدباقر بن محمد|میرداماد]] (متوفی 1040ق) در [[الرواشح السماوية في شرح الأحادیث الإمامية|الرواشح السماویة]]، حاج ملاعلی کنی (متوفی 1306ق) در [[توضيح المقال في علم الرجال|توضیح المقال]] و شیخ عبداللّه مامقانی (متوفی 1351ق) در [[مقباس الهداية في علم الدراية|مِقباس الهدایة]] در زمره درایهنگارانیاند که در چینش و بیان مطالب از [[شهید ثانی، زینالدین بن علی|شهید ثانی]] اثر | تأثیر مستقیم [[شهید ثانی، زینالدین بن علی|شهید ثانی]] بر درایهنگاران شیعۀ پس از خود به خوبی مشهود است. بنا بر یک نظر، کتاب [[وصول الأخيار إلی أصول الأخبار|وصول الاخیار]] شیخ [[عاملی، حسین بن عبدالصمد|حسین بن عبدالصمد حارثی]] (متوفی 984ق)، شاگرد [[شهید ثانی، زینالدین بن علی|شهید ثانی]]، درواقع بیان اجتهادی مطالب اوست و به روشنی، ناظر به دیدگاههای [[شهید ثانی، زینالدین بن علی|شهید ثانی]] در درایه است، [[ابن شهید ثانی، حسن بن زینالدین|صاحب معالم]]، فرزند شهیدثانی، در [[منتقی الجمان في الأحاديث الصحاح و الحسان|مُنتقی الجُمان]]، [[شیخ بهایی، محمد بن حسین|شیخ بهائی]] (متوفی 1031ق) در [[الوجيزة في علم الدراية|الوجیزة فی علم الدرایة]]، [[میرداماد، سید محمدباقر بن محمد|میرداماد]] (متوفی 1040ق) در [[الرواشح السماوية في شرح الأحادیث الإمامية|الرواشح السماویة]]، حاج ملاعلی کنی (متوفی 1306ق) در [[توضيح المقال في علم الرجال|توضیح المقال]] و شیخ عبداللّه مامقانی (متوفی 1351ق) در [[مقباس الهداية في علم الدراية|مِقباس الهدایة]] در زمره درایهنگارانیاند که در چینش و بیان مطالب از [[شهید ثانی، زینالدین بن علی|شهید ثانی]] اثر پذیرفتهاند.<ref>ر.ک: باقری، حمید، همان</ref> | ||
==پانویس == | ==پانویس == |