۱۰۶٬۳۳۱
ویرایش
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - '(د ' به '(متوفای ') |
||
خط ۵۳: | خط ۵۳: | ||
اولین اساتید او در قرطبه پدرش عبدالله و [[محمد بن وضّاع]] (متوفای 287ق) - یکی از نخستین قضات مشهور مذهب مالکی - و نیز خُشنّی - یکی ازهمراهان پدرش عبدالله، در سفر به مشرق – بودند<ref>ر.ک: بیلار غاریدو کلیمنتی، ص104</ref>. | اولین اساتید او در قرطبه پدرش عبدالله و [[محمد بن وضّاع]] (متوفای 287ق) - یکی از نخستین قضات مشهور مذهب مالکی - و نیز خُشنّی - یکی ازهمراهان پدرش عبدالله، در سفر به مشرق – بودند<ref>ر.ک: بیلار غاریدو کلیمنتی، ص104</ref>. | ||
پس از رحلت پدرش، ابن مسره بههمراه تعدادی از شاگردانش از جمله [[محمد بن مدینی]] و [[محمد بن وهب بن صیقل قرطبی]]، قرطبه را ترک کرد و روانه شهرهای شمال آفریقا شد و در مدارس و محافل علمى آنجا، شرکت کرد. در قیروان در مجلس درس فقیه مشهور [[احمد بن ناصر]] ( | پس از رحلت پدرش، ابن مسره بههمراه تعدادی از شاگردانش از جمله [[محمد بن مدینی]] و [[محمد بن وهب بن صیقل قرطبی]]، قرطبه را ترک کرد و روانه شهرهای شمال آفریقا شد و در مدارس و محافل علمى آنجا، شرکت کرد. در قیروان در مجلس درس فقیه مشهور [[احمد بن ناصر]] (متوفای 317ق/929م) شرکت داشته است. همچنین به مدینه رفته و مدتى را نیز در مکه گذراند و در آنجا یقیناً با [[ابوسعید ابن عربى]] (متوفای 314 ق/925م) شاگرد عارفان و صوفیان مشهور ری مانند [[جنید بغدادی، جنید بن محمد|جنید]]، [[سفیان ثوری]] و دیگر بزرگان تصوف، دیدار داشته است و از آموزههای آنها استفاده کرده است<ref>ر.ک: شرفالدین خراسانى، ج4، ص611</ref>. | ||
ابن مسره در طول حکمرانى عبدالرحمان سوم (ناصر) به اندلس بازگشت و از مریدانش - که به سبب آموزههای شیوا و زندگی زاهدانهاش مجذوب او شده بودند - انجمنی ترتیب داد. چنین گفته شده که ابن مسره بههمراه مریدان خود در کوهستانهای اطراف قرطبه به چلهنشینی میپرداختند و ازاینرو ایشان به «الجبلی» ملقب شدند<ref>ر.ک: خدری، غلامحسین، ص55</ref>. | ابن مسره در طول حکمرانى عبدالرحمان سوم (ناصر) به اندلس بازگشت و از مریدانش - که به سبب آموزههای شیوا و زندگی زاهدانهاش مجذوب او شده بودند - انجمنی ترتیب داد. چنین گفته شده که ابن مسره بههمراه مریدان خود در کوهستانهای اطراف قرطبه به چلهنشینی میپرداختند و ازاینرو ایشان به «الجبلی» ملقب شدند<ref>ر.ک: خدری، غلامحسین، ص55</ref>. |