۱۰۷٬۰۹۴
ویرایش
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - 'شیخ الاسلام' به 'شيخالإسلام') |
|||
خط ۳۰: | خط ۳۰: | ||
نوشتار حاضر پیرامون [[ابن تیمیه، احمد بن عبدالحلیم|ابن تیمیه]] به نگارش درآمده است. نگارنده بر آن بوده تا از رهگذر واکاوی شخصیت [[ابن تیمیه، احمد بن عبدالحلیم|ابن تیمیه]] و بررسی عقایدش با تکیه بر آثار برجایمانده از او، متصف شدن وی را بهعنوان شیخالاسلام مورد نقد و انکار قرار دهد. ازآنجاکه نویسنده به رد عقاید انحرافی ابن تیمیه در دیگر آثارش پرداخته<ref>ر.ک: فتاوی ابن تیمیة فی المیزان</ref>، در این اثر متعرض این امر نشده است<ref>ر.ک: مقدمه، ص19-21</ref>. | نوشتار حاضر پیرامون [[ابن تیمیه، احمد بن عبدالحلیم|ابن تیمیه]] به نگارش درآمده است. نگارنده بر آن بوده تا از رهگذر واکاوی شخصیت [[ابن تیمیه، احمد بن عبدالحلیم|ابن تیمیه]] و بررسی عقایدش با تکیه بر آثار برجایمانده از او، متصف شدن وی را بهعنوان شیخالاسلام مورد نقد و انکار قرار دهد. ازآنجاکه نویسنده به رد عقاید انحرافی ابن تیمیه در دیگر آثارش پرداخته<ref>ر.ک: فتاوی ابن تیمیة فی المیزان</ref>، در این اثر متعرض این امر نشده است<ref>ر.ک: مقدمه، ص19-21</ref>. | ||
== | == شيخالإسلام کیست؟ == | ||
شيخالإسلام، عنوانی احترامآمیز برای علما و فقهای طراز اول و نیز منصبی دینی و رسمی در دوره صفوی-قاجاری و نیز در عثمانی بوده است. ظاهراً شیخالاسلام برای اولین بار بهعنوان یک لقب عالی دینی از حدود قرن چهارم در خراسان معمول شد و به تدریج از غرب تا آناطولی و سرزمینهای عربی و از شرق تا چین و هند و سیام رواج یافت و صرفنظر از اختلاف دیدگاهها در این زمینه، احتمالاً از عصر سلیمان قانونی (حک: 926-974) به صورت یک منصب رسمی دینی درآمد. احتمالاً در آغاز، بهویژه در خراسان، شیخالاسلامها، نه صاحبان فتوای رسمی، بلکه مدرسان بزرگ و صاحبنفوذ بودهاند... در برخی از منابع، برای ابن تیمیه این لقب به کار رفته است<ref>بیانلو، حسین، ج28، ص316</ref> که مخالفانی از جمله نویسنده کتاب حاضر، محمد بن احمد مسکه دارد. | |||
== ساختار == | == ساختار == |