۱۰۸٬۹۶۷
ویرایش
تشنيف المسامع بجمع الجوامع: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۲۶: | خط ۲۶: | ||
| پیش از = | | پیش از = | ||
}} | }} | ||
'''تشنيف المسامع بجمع الجوامع'''، نوشته بدرالدین محمد بن بهادر بن عبدالله زرکشی (745-794ق) فقیه و محدث شافعی، شرحی بر کتاب | '''تشنيف المسامع بجمع الجوامع'''، نوشته [[زرکشی، محمد بن عبدالله|بدرالدین محمد بن بهادر بن عبدالله زرکشی]] (745-794ق) فقیه و محدث شافعی، شرحی بر کتاب «[[جمع الجوامع]]» [[سبکی، عبدالوهاب بن علی|تاج‌الدین سبکی]]، فقیه و متکلم شافعی است که در موضوع علم اصول نوشته شده و با تحقیق [[ابن عبد الرحیم، ابی عمرو حسینی بن عمر|ابی‌عمرو الحسینی]] در دو جلد منتشر شده است. | ||
مطالب شرح مطابق با اصل کتاب، مشتمل بر یک مقدمه و هفت کتاب است که در آن ضمن توضیح کلیات، در چهار کتاب آن، قرآن کریم و سنت و اجماع و قیاس به‌عنوان منابع چهارگانه استنباط احکام و همچنین در کتاب پنجم، درباره استقراء، استصحاب و استحسان و قول صحابی بحث شده است. کتاب ششم و هفتم شامل مباحث تعادل و تراجیح و اجتهاد و تقلید است. با توجه به اینکه ماتن وشارح، گرایش به تصوف داشته‌اند، در خاتمه کتاب به صوفیه نیز اشاره‌ای شده است. | مطالب شرح مطابق با اصل کتاب، مشتمل بر یک مقدمه و هفت کتاب است که در آن ضمن توضیح کلیات، در چهار کتاب آن، قرآن کریم و سنت و اجماع و قیاس به‌عنوان منابع چهارگانه استنباط احکام و همچنین در کتاب پنجم، درباره استقراء، استصحاب و استحسان و قول صحابی بحث شده است. کتاب ششم و هفتم شامل مباحث تعادل و تراجیح و اجتهاد و تقلید است. با توجه به اینکه ماتن وشارح، گرایش به تصوف داشته‌اند، در خاتمه کتاب به صوفیه نیز اشاره‌ای شده است. | ||
زرکشی هدف خود را از شرح کتاب، شرح و توضیح ابهامات و مشکلات متن و باز کردن قفل‌های آن، بیان می‌دارد، ولی در حدی که از ایجاز مخل و اطناب خسته‌کننده، نیز پرهیز کند<ref>ر.ک: مقدمه مصنف، ج1، ص15</ref>. | [[زرکشی، محمد بن عبدالله|زرکشی]] هدف خود را از شرح کتاب، شرح و توضیح ابهامات و مشکلات متن و باز کردن قفل‌های آن، بیان می‌دارد، ولی در حدی که از ایجاز مخل و اطناب خسته‌کننده، نیز پرهیز کند<ref>ر.ک: مقدمه مصنف، ج1، ص15</ref>. | ||
با مروری بر مطالب کتاب روشن می‌شود که شارح در این کتاب به مصادر زیادی مراجعه کرده است<ref>ر.ک: مقدمه محقق، همان، ص9</ref>. | با مروری بر مطالب کتاب روشن می‌شود که شارح در این کتاب به مصادر زیادی مراجعه کرده است<ref>ر.ک: مقدمه محقق، همان، ص9</ref>. | ||
روش وی در شرح، بدین صورت است که بخشی از متن اصلی را آورده که در کتاب با (م) مشخص شده و سپس به شرح آن می‌پردازد که حاوی شرح محتوای متن و توضیح برخی مفردات آن است. در کتاب، متن | روش وی در شرح، بدین صورت است که بخشی از متن اصلی را آورده که در کتاب با (م) مشخص شده و سپس به شرح آن می‌پردازد که حاوی شرح محتوای متن و توضیح برخی مفردات آن است. در کتاب، متن «[[جمع الجوامع]]»، با (م) و شرح آن با (ش) مشخص شده است. | ||
گفتنی است که این نسخه، همراه با پاورقی‌هایی است که محقق کتاب در موارد لزوم، آنها را افزوده است؛ این پاورقی‌ها عمدتا مربوط به منابع احادیث، معرفی اختلاف نسخ و معرفی برخی شخصیت‌هایی است که نامشان در متن کتاب آمده است. محقق در ابتدای کتاب در ضمن مقدمه‌ای شخصیت سبکی و کتاب | |||
گفتنی است که این نسخه، همراه با پاورقی‌هایی است که محقق کتاب در موارد لزوم، آنها را افزوده است؛ این پاورقی‌ها عمدتا مربوط به منابع احادیث، معرفی اختلاف نسخ و معرفی برخی شخصیت‌هایی است که نامشان در متن کتاب آمده است. محقق در ابتدای کتاب در ضمن مقدمه‌ای شخصیت [[سبکی، عبدالوهاب بن علی|سبکی]] و کتاب «[[جمع الجوامع]]» و همچنین [[زرکشی، محمد بن عبدالله|زرکشی]] و شرح او بر این کتاب را معرفی کرده است. وی نسخه مکتوب در سال 849ق را به‌عنوان نسخه معیار انتخاب کرده و البته از نسخه چاپ قاهره نیز کمک گرفته است. | |||
==پانویس== | ==پانویس== | ||