۱۴۵٬۹۹۶
ویرایش
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - '[[ ' به '[[') |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - 'شیخ الاسلام' به 'شیخالاسلام') برچسبها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه |
||
| خط ۳۶: | خط ۳۶: | ||
'''دستور الجمهور في مناقب سلطان العارفين ابويزيد طيفور''' تألیف [[خرقاني،احمد بن حسين|احمد بن حسین بن شیخ خرقانی]](قرن هشتم) به کوشش [[دانشپژوه، محمدتقی|محمدتقی دانشپژوه]] و [[افشار، ایرج|ایرج افشار]]، متنی عرفانی است بهجایمانده از قرن هشتم هجری که در روزگار ایلخانان مغول نگاشته شده و در شرح حال بایزید بسطامی، عارف نامدار ایرانی است. | '''دستور الجمهور في مناقب سلطان العارفين ابويزيد طيفور''' تألیف [[خرقاني،احمد بن حسين|احمد بن حسین بن شیخ خرقانی]](قرن هشتم) به کوشش [[دانشپژوه، محمدتقی|محمدتقی دانشپژوه]] و [[افشار، ایرج|ایرج افشار]]، متنی عرفانی است بهجایمانده از قرن هشتم هجری که در روزگار ایلخانان مغول نگاشته شده و در شرح حال بایزید بسطامی، عارف نامدار ایرانی است. | ||
این کتاب حدود سالهای 700 تا 730 (شاید بیشتر) به قلم «احمد بن الحسین بن الشیخ الخرقانی، به نام یکی از احفاد بایزید که نامش شرفالدین محمد و | این کتاب حدود سالهای 700 تا 730 (شاید بیشتر) به قلم «احمد بن الحسین بن الشیخ الخرقانی، به نام یکی از احفاد بایزید که نامش شرفالدین محمد و شیخالاسلام اعظم عنوانش بود و در عهد خود صاحب «سجاده بایزیدی» و مورد احترام خاص اولجایتوخان (703-716) بود تألیف شده. بعد از تصنیف این کتاب بود که صفیالله فرزند شیخالاسلام مذکور متولد شده است. به هر حال چون ذکر سال 730 درآن آمده است پس تألیف در زمان سلطان ابوسعید بهادر (716-736ق) به پایان میرسد.<ref>ر.ک: مقدمه، صسی</ref> | ||
مؤلف انگیزه خود را برای تألیف کتاب پراکنده بودن سخنان بایزید در جهان میداند. و مینویسد که به قصد استفاده گستردهتر خوانندگان، کتاب خود را به زبان فارسی نگاشته است.<ref>ر.ک: همان</ref> | مؤلف انگیزه خود را برای تألیف کتاب پراکنده بودن سخنان بایزید در جهان میداند. و مینویسد که به قصد استفاده گستردهتر خوانندگان، کتاب خود را به زبان فارسی نگاشته است.<ref>ر.ک: همان</ref> | ||