ابن وزان، ابراهیم بن عثمان: تفاوت میان نسخه‌ها

| نام کامل = ابن ‌وَزَّان، ابوالقاسم ابراهیم بن ‌عثمان

| مشایخ =  

| کد مؤلف = AUTHORCODE.....AUTHORCODE

{{کاربردهای دیگر|ابن وزان (ابهام زدایی)}}

'''ابن ‌وَزَّان، ابوالقاسم ابراهیم بن ‌عثمان''' (متوفای 10 محرم 346ق/14 آوریل 957م)، نحوی. ادیب و لغت‌شناس.

زبیدی در ستایش وی گوید: «شاید در علم لغت و نحو هیچ‌کس به مقام او نرسیده باشد». سپس می‌افزاید: «این امر دست کم در زمان خود وی مسلم است». آنگاه توانایی او را در استنباط مسائل نحوی و لغوی می‌ستاید.

این ویژگیها موجب شده بود که برخی مقام وی را از بزرگانی چون [[مازنی، ابراهیم عبدالقادر|مازنی]]، [[ابن سکیت، یعقوب بن اسحاق|ابن ‌سکیت]]، [[مبرد، محمد بن یزید|مُبَّرد]]، ثعلب و [[ابن نحاس (ابهام زدایی)|ابن ‌نحّاس]] برتر بدانند و از او به عنوان «شیخ مغرب در نحو و لغت» یاد کنند.  

وی در نحو به روش اهل بصره تمایل داشت، هرچند که از روش کوفیان نیز آگاه بود. ابن ‌وزان با همۀ تبحّری که در علوم شعر و لغت داشت ــ جز در اواخر عمر ــ به سرودن شعر نپرداخت و چندان دوست نداشت که به شاعری مشهور و متصف شود. روایتی که زبیدی در تقطیع شعر از او نقل کرده، نشان‌دهنده چیره‌دستی وی در علم عروض است.