پرش به محتوا

ابن وافد، عبدالرحمن بن محمد: تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۴۳: خط ۴۳:
}}
}}


'''ابن ‌وافد، ابوالمُطرف عبدالرحمن بن ‌محمد عبدالکبیر بن ‌یحیی بن ‌وافد لَخمی''' (389 -467ق/999-1075م)، پزشک و داروشناس اندلسی. وی که از خاندانی اشرافی برخاسته بود، او در زمان حکمرانی مأمون  بن ‌ذی النون (429-467ق) در طلیطله می‌زیست و در بارگاه او مقام و منزلتی یافته بود.
'''اِبْنِ وافِد، ابوالمُطرف عبدالرحمن بن ‌محمد عبدالکبیر بن ‌یحیی بن ‌وافد لَخمی''' (389 -467ق/999-1075م)، پزشک و داروشناس اندلسی. وی که از خاندانی اشرافی برخاسته بود، او در زمان حکمرانی مأمون  بن ‌ذی النون (429-467ق) در طلیطله می‌زیست و در بارگاه او مقام و منزلتی یافته بود.


==تحصیل==
==تحصیل==
در طُلَیطُله و قُرطبه به فراگیری آثار طبیبان و حکیمان یونانی از جمله جالینوس و ارسطو پرداخت. از استادان او در طب تنها ابوالقاسم خلف بن ‌عباس زهراوی شناخته شده است.  
در طُلَیطُله و قُرطبه به فراگیری آثار طبیبان و حکیمان یونانی از جمله [[جالینوس]] و [[ارسطو]] پرداخت. از استادان او در طب تنها [[زهراوی، خلف بن عباس|ابوالقاسم خلف بن ‌عباس زهراوی]] شناخته شده است.  


==تخصص==
==تخصص==