۱۴۶٬۵۳۱
ویرایش
جز
جایگزینی متن - 'مناوی، محمد عبدالرؤوف بن علی' به 'مناوی، محمد عبدالرؤوف بن تاج العارفين'
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - ' الدین' به 'الدین') |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - 'مناوی، محمد عبدالرؤوف بن علی' به 'مناوی، محمد عبدالرؤوف بن تاج العارفين') |
||
| (۳ نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۵۲: | خط ۵۲: | ||
##:عدهای که در ظواهر کلمات و سخنان وی، دچار سرگردانی شده و به باطن و حقیقت گفتههای او، پی نبرده و او را نکوهیدهاند. نویسنده از این گروه، نامی نبرده و فقط، با بهرهگیری از برخی آیات، از ایشان انتقاد نموده است<ref>[https://noorlib.ir/book/view/11044?pageNumber=54&viewType=html همان، ص54]</ref>. | ##:عدهای که در ظواهر کلمات و سخنان وی، دچار سرگردانی شده و به باطن و حقیقت گفتههای او، پی نبرده و او را نکوهیدهاند. نویسنده از این گروه، نامی نبرده و فقط، با بهرهگیری از برخی آیات، از ایشان انتقاد نموده است<ref>[https://noorlib.ir/book/view/11044?pageNumber=54&viewType=html همان، ص54]</ref>. | ||
##باب دوم، به اشاره به برخی از سخنان و معرفی برخی از آثار [[ابن عربی، محمد بن علی|ابن عربی]]، اختصاص یافته است. در ابتدای این باب، نویسنده پرداختن به تصنفات وی را به دلیل کثرت و فراوانی آنها، به دریایی تشبیه نموده است که ساحلی ندارد<ref>[https://noorlib.ir/book/view/11044?pageNumber=56&viewType=html همان، ص56]</ref>. | ##باب دوم، به اشاره به برخی از سخنان و معرفی برخی از آثار [[ابن عربی، محمد بن علی|ابن عربی]]، اختصاص یافته است. در ابتدای این باب، نویسنده پرداختن به تصنفات وی را به دلیل کثرت و فراوانی آنها، به دریایی تشبیه نموده است که ساحلی ندارد<ref>[https://noorlib.ir/book/view/11044?pageNumber=56&viewType=html همان، ص56]</ref>. | ||
#:برخی از کتبی که در این باب، از آنها نام برده شده است، عبارتند از: «الجمع و التفصیل في اسرار معانيالتنزیل»، «الجذوة المقتبسة و الخطرة المختلسة»، «مفتاح السعادة في معرفة المدخل إلی الطریق الإرادة»، «المثلثات الواردة في القرآن»، «المسبعات الواردة في القرآن»، «الأجوبة علی المسائل المنصورية»، «مبايعة القطب بحضرة القرب»، «منهاج الارتقاء إلی افتضاض أبکار البقاء»، «کنه ما لا بد للمريد منه» و «المحکم في المواعظ والحکم وآداب | #:برخی از کتبی که در این باب، از آنها نام برده شده است، عبارتند از: «الجمع و التفصیل في اسرار معانيالتنزیل»، «الجذوة المقتبسة و الخطرة المختلسة»، «مفتاح السعادة في معرفة المدخل إلی الطریق الإرادة»، «المثلثات الواردة في القرآن»، «المسبعات الواردة في القرآن»، «الأجوبة علی المسائل المنصورية»، «مبايعة القطب بحضرة القرب»، «منهاج الارتقاء إلی افتضاض أبکار البقاء»، «کنه ما لا بد للمريد منه» و «المحکم في المواعظ والحکم وآداب رسولالله(ص)»<ref>[https://noorlib.ir/book/view/11044?pageNumber=57&viewType=html همان، ص57- 59]</ref>. | ||
# «ترجمة الشیخ الأکبر سيدي محييالدین بن عربی»: | # «ترجمة الشیخ الأکبر سيدي محييالدین بن عربی»: | ||
#:این رساله، را [[کتانی، محمد بن جعفر|محمد بن جعفر بن ادریس کتانی حسنی فاسی]] نوشته است. وی در سال 1274ق/ 1857م، در فاس دیده به جهان گشود و در همانجا، در 16 رمضان 1345ق/ 1927م، دار فانی را وداع گفت. از جمله آثار وی، عبارتند از: «نظم المتناثر في الحديث المتواتر»، «الدعامة في أحکام العمامة»، «الرسالة المستطرفة»، «المولد النبوي»، «سلوة الأنفاس في تراجم علماء فاس وصلحائها»، «الأزهار العاطرة الأنفاس في سيرة السيد إدریس» و «النبذة اليسيرة النافعة في تراجم رجال الأسرة الکتانية»<ref>[https://noorlib.ir/book/view/11044?pageNumber=97&viewType=html همان، ص97- 98]</ref>. شیخ کتانی در این رساله، پس از ستودن [[ابن عربی، محمد بن علی|ابن عربی]] با الفاظی نظیر «شیخ الأکبر»، «الکبريت الأحمر»، «ذو المحاسن»، «العالم العادل»، «القدوة الکامل»، «إمام الواصلين»، «فخر الاولياء» و...<ref>همان، ص99</ref>، از برخی کرامات وی، به نقل از کتابهایی همچون «القاموس»، «الطبقات» شعرانی، «ذیل تاریخ البغداد» محبالدین ابن نجار، «الإرشاد» یافعی و... پرداخته است<ref>[https://noorlib.ir/book/view/11044?pageNumber=109&viewType=html همان، ص109- 113]</ref>. | #:این رساله، را [[کتانی، محمد بن جعفر|محمد بن جعفر بن ادریس کتانی حسنی فاسی]] نوشته است. وی در سال 1274ق/ 1857م، در فاس دیده به جهان گشود و در همانجا، در 16 رمضان 1345ق/ 1927م، دار فانی را وداع گفت. از جمله آثار وی، عبارتند از: «نظم المتناثر في الحديث المتواتر»، «الدعامة في أحکام العمامة»، «الرسالة المستطرفة»، «المولد النبوي»، «سلوة الأنفاس في تراجم علماء فاس وصلحائها»، «الأزهار العاطرة الأنفاس في سيرة السيد إدریس» و «النبذة اليسيرة النافعة في تراجم رجال الأسرة الکتانية»<ref>[https://noorlib.ir/book/view/11044?pageNumber=97&viewType=html همان، ص97- 98]</ref>. شیخ کتانی در این رساله، پس از ستودن [[ابن عربی، محمد بن علی|ابن عربی]] با الفاظی نظیر «شیخ الأکبر»، «الکبريت الأحمر»، «ذو المحاسن»، «العالم العادل»، «القدوة الکامل»، «إمام الواصلين»، «فخر الاولياء» و...<ref>همان، ص99</ref>، از برخی کرامات وی، به نقل از کتابهایی همچون «القاموس»، «الطبقات» شعرانی، «ذیل تاریخ البغداد» محبالدین ابن نجار، «الإرشاد» یافعی و... پرداخته است<ref>[https://noorlib.ir/book/view/11044?pageNumber=109&viewType=html همان، ص109- 113]</ref>. | ||
| خط ۵۸: | خط ۵۸: | ||
#:این رساله، اثر [[عمر بن طه بن شهاب عطار دمشقی شافعی]] میباشد. وی در سال 1242ق، در دمشق دیده به جهان گشود و در سال 1307ق و به نقلی سال 1308ق، دار فانی را وداع گفت. از جمله آثار وی، عبارت است از: «أين الإسلام»، «تحقیق معنی الوجود»، «شرح فصوص الحکم»، «شرح إیساغوجي في المنطق»، «مجع الأنوار شرح الإظهار في النحو» و «کشف الأسرار لصلاة المختار»<ref>[https://noorlib.ir/book/view/11044?pageNumber=135&viewType=html همان، ص135]</ref>. این رساله در اصل به دو قسمت کلی تقسیم میشود که قسمت نخست آن، در رد کتاب «أباطيل الفصوص» سعد تفتازانی بوده<ref>همان، ص133</ref> و قسمت دوم، در رد ملاعلی قاری است<ref>[https://noorlib.ir/book/view/11044?pageNumber=199&viewType=html همان، ص199]</ref>. | #:این رساله، اثر [[عمر بن طه بن شهاب عطار دمشقی شافعی]] میباشد. وی در سال 1242ق، در دمشق دیده به جهان گشود و در سال 1307ق و به نقلی سال 1308ق، دار فانی را وداع گفت. از جمله آثار وی، عبارت است از: «أين الإسلام»، «تحقیق معنی الوجود»، «شرح فصوص الحکم»، «شرح إیساغوجي في المنطق»، «مجع الأنوار شرح الإظهار في النحو» و «کشف الأسرار لصلاة المختار»<ref>[https://noorlib.ir/book/view/11044?pageNumber=135&viewType=html همان، ص135]</ref>. این رساله در اصل به دو قسمت کلی تقسیم میشود که قسمت نخست آن، در رد کتاب «أباطيل الفصوص» سعد تفتازانی بوده<ref>همان، ص133</ref> و قسمت دوم، در رد ملاعلی قاری است<ref>[https://noorlib.ir/book/view/11044?pageNumber=199&viewType=html همان، ص199]</ref>. | ||
# «مناقب الشيخ محييالدین»: | # «مناقب الشيخ محييالدین»: | ||
#:این رساله، از نوشتههای [[مناوی، محمد | #:این رساله، از نوشتههای [[مناوی، محمد عبدالرؤوف بن تاج العارفين|عبدالرؤف مناوی]] شافعی است. وی در سال 952ق به دنیا آمد و در 23 صفر 1031، به دیار باقی شتافت. از وی، آثار فراوانی ذکر شده است که از جمله آنها، میتوان از «فيض القدير شرح الجامع الصغير»، «فتح الرؤف القدير شرح الجامع الصغير»، «التيسير شرح الجامع الصغير»، «شرح الشمائل الترمذية»، «شرح الباب الأول من کتاب الشفا لعياض»، «اليواقيت والدرر شرح نخبة ابن حجر»، «کنوز الحقايق في حديث خير الخلائق»، «المجموع الفائق من حديث خير الخلائق» و «الجامع الأزهر في حدیث النبي الأنور» نام برد<ref>[https://noorlib.ir/book/view/11044?pageNumber=265&viewType=html همان، ص265- 266]</ref>. در این رساله نیز ابتدا به شرححال ابن عربی پرداخته شده<ref>[https://noorlib.ir/book/view/11044?pageNumber=271&viewType=html همان، ص271]</ref> و سپس، به نحوه تعامل و برخورد سایرین با او، اشاره شده است: برخی او را دروغگوی زندیق خواندهاند، برخی او را واسطه عقد اولیا و رئیس اصفیا نامیدهاند و برخی نیز از اظهارنظر درباره او، خودداری کردهاند<ref>[https://noorlib.ir/book/view/11044?pageNumber=272&viewType=html همان، ص272]</ref>. در ادامه رساله، به بیان اقوال و حکم منسوب به ابن عربی، پرداخته شده است<ref>[https://noorlib.ir/book/view/11044?pageNumber=279&viewType=html همان، ص279- 301]</ref>. | ||
# «الإنتصار للشیخ الأکبر محيي الدين ابن عربي»: | # «الإنتصار للشیخ الأکبر محيي الدين ابن عربي»: | ||
#:این رساله نوشته [[خضري، يوسف بن عبدالجليل|یوسف بن ملا عبدالجلیل خضری کردی موصلی]] است. وی واعظ حنفی اهل موصل معرفی شده که در سال 1241ق، وفات یافته و کتب زیر، از آثار او شناخته شده است: «الانتصار للأولیاء الأخیار»، «کشف الأسرار وذخائر الأبرار» و «الاستشفا بأحادیث المصطفی»<ref>[https://noorlib.ir/book/view/11044?pageNumber=305&viewType=html همان، ص305]</ref>. در این رساله کوتاه، به نقل از علما و بزرگانی همچون مجدالدین فیروزآبادی صاحب «القاموس»، عبدالغفار قوصی صاحب کتاب «الوحید»، سراجالدین مخزومی، قطبالدین حموی، کمالالدین زملکانی، صلاحالدین صفدی، ابوعبدالله ذهبی، مؤیدالدین جندی، شهابالدین سهروردی، شیخ کمالالدین کاشانی، فخرالدین رازی، امام یافعی، شیخ محمد مغربی، جلالالدین سیوطی، شیخ عزالدین بن عبدالسلام و...، به ذکر فضایل و کرامات [[ابن عربی، محمد بن علی|ابن عربی]]، پرداخته شده است<ref>[https://noorlib.ir/book/view/11044?pageNumber=307&viewType=html همان، ص307- 319]</ref>. | #:این رساله نوشته [[خضري، يوسف بن عبدالجليل|یوسف بن ملا عبدالجلیل خضری کردی موصلی]] است. وی واعظ حنفی اهل موصل معرفی شده که در سال 1241ق، وفات یافته و کتب زیر، از آثار او شناخته شده است: «الانتصار للأولیاء الأخیار»، «کشف الأسرار وذخائر الأبرار» و «الاستشفا بأحادیث المصطفی»<ref>[https://noorlib.ir/book/view/11044?pageNumber=305&viewType=html همان، ص305]</ref>. در این رساله کوتاه، به نقل از علما و بزرگانی همچون مجدالدین فیروزآبادی صاحب «القاموس»، عبدالغفار قوصی صاحب کتاب «الوحید»، سراجالدین مخزومی، قطبالدین حموی، کمالالدین زملکانی، صلاحالدین صفدی، ابوعبدالله ذهبی، مؤیدالدین جندی، شهابالدین سهروردی، شیخ کمالالدین کاشانی، فخرالدین رازی، امام یافعی، شیخ محمد مغربی، جلالالدین سیوطی، شیخ عزالدین بن عبدالسلام و...، به ذکر فضایل و کرامات [[ابن عربی، محمد بن علی|ابن عربی]]، پرداخته شده است<ref>[https://noorlib.ir/book/view/11044?pageNumber=307&viewType=html همان، ص307- 319]</ref>. | ||
# «الاعتباط بمعالجة ابن الخياط (رد المعترضین علی الشيخ محييالدین)»: | # «الاعتباط بمعالجة ابن الخياط (رد المعترضین علی الشيخ محييالدین)»: | ||
#:این رساله را [[فیروزآبادی، محمد بن یعقوب|مجدالدین فیروزآبادی]] (متوفی 817ق) نوشته است. آثار فراوانی از آن او دانسته شده است که از جمله آنها عبارتند از: «القاموس المحیط»، «المغانم المطابة في معالم طابة»، «الإشارة إلی مذهب أهل الحق»، «سفر السعادة»، «الاحادیث الضعیفة»، «أحاسن اللطائف في محاسن الطائف»، «الإسعاد بالأصفاد إلی درجة الإجتهاد»، «الأسماء السراج»، «أسماء الغادة في أسماء العادة» و «اسماء النکاح»<ref>[https://noorlib.ir/book/view/11044?pageNumber=323&viewType=html همان، ص323- 324]</ref>. این رساله، پس از پرسش برخی از طلابی که درباره شخصیت [[ابن عربی، محمد بن علی|ابن عربی]] از نویسنده | #:این رساله را [[فیروزآبادی، محمد بن یعقوب|مجدالدین فیروزآبادی]] (متوفی 817ق) نوشته است. آثار فراوانی از آن او دانسته شده است که از جمله آنها عبارتند از: «القاموس المحیط»، «المغانم المطابة في معالم طابة»، «الإشارة إلی مذهب أهل الحق»، «سفر السعادة»، «الاحادیث الضعیفة»، «أحاسن اللطائف في محاسن الطائف»، «الإسعاد بالأصفاد إلی درجة الإجتهاد»، «الأسماء السراج»، «أسماء الغادة في أسماء العادة» و «اسماء النکاح»<ref>[https://noorlib.ir/book/view/11044?pageNumber=323&viewType=html همان، ص323- 324]</ref>. این رساله، پس از پرسش برخی از طلابی که درباره شخصیت [[ابن عربی، محمد بن علی|ابن عربی]] از نویسنده سؤالاتی پرسیدهاند، نوشته شده است<ref>همان، ص331</ref>. متن کامل این سؤال و پاسخ آن، در انتهای رساله آمده است<ref>[https://noorlib.ir/book/view/11044?pageNumber=375&viewType=html همان، ص375]</ref>. | ||
# «السر المختبي في ضريح ابن عربي»: | # «السر المختبي في ضريح ابن عربي»: | ||
#:آخرین رساله کتاب، نوشته [[نابلسی، عبدالغنی بن اسماعیل|عبدالغنی نابلسی]] (متوفی 1143ق) میباشد. محقق معتقد است کسی مانند او، حلال مشکلات کلمات ابن عربی نیست و آثار بسیاری را از او نام برده است که از جمله آنها، عبارتند از: «ديوان الحقائق»، «إيضاح الدلالات في سماع الآلات»، «ايضاح المقصود عن معني وحدة الجود»، «تحريک الإقليد في فتح باب التوحيد»، «تعطير الأنام في تفسير الأحلام»، «التوفیق الجلي بين الحنبلي والأشعري» و «ثبوت القدمين في سؤال الملکين»<ref>[https://noorlib.ir/book/view/11044?pageNumber=395&viewType=html همان، ص395]</ref>. نویسنده در این رساله، با بهکارگیری عبارات ادبی و با نثری مسجع، به تفسیر برخی از کلمات و عبارات [[ابن عربی، محمد بن علی|ابن عربی]] پرداخته و به برخی از رموز تصوف، اشاره کرده است<ref>[https://noorlib.ir/book/view/11044?pageNumber=397&viewType=html همان، ص397- 404]</ref>. | #:آخرین رساله کتاب، نوشته [[نابلسی، عبدالغنی بن اسماعیل|عبدالغنی نابلسی]] (متوفی 1143ق) میباشد. محقق معتقد است کسی مانند او، حلال مشکلات کلمات ابن عربی نیست و آثار بسیاری را از او نام برده است که از جمله آنها، عبارتند از: «ديوان الحقائق»، «إيضاح الدلالات في سماع الآلات»، «ايضاح المقصود عن معني وحدة الجود»، «تحريک الإقليد في فتح باب التوحيد»، «تعطير الأنام في تفسير الأحلام»، «التوفیق الجلي بين الحنبلي والأشعري» و «ثبوت القدمين في سؤال الملکين»<ref>[https://noorlib.ir/book/view/11044?pageNumber=395&viewType=html همان، ص395]</ref>. نویسنده در این رساله، با بهکارگیری عبارات ادبی و با نثری مسجع، به تفسیر برخی از کلمات و عبارات [[ابن عربی، محمد بن علی|ابن عربی]] پرداخته و به برخی از رموز تصوف، اشاره کرده است<ref>[https://noorlib.ir/book/view/11044?pageNumber=397&viewType=html همان، ص397- 404]</ref>. | ||