مسروق بن اجدع: تفاوت میان نسخه‌ها

'''مسروق بن أجدع‏''' (متوفای 63ق) ابوعایشه همدانى و ادعا شده كوفى، فقیهى توانا و عابدى وارسته بود و از امیرمؤمنان علیه‌السّلام كسب فیض می‌نمود و در تمامى جنگ‏هاى حضرت در ركاب او بود. نیز افتخار شاگردى ویژه عبداللّه بن مسعود را دارا بود. از معاذ بن جبل و خبّاب بن الأرت و أبىّ بن كعب نقل حدیث كرده است. پدرش اجدع بن مالك سرآمد سواركاران یمن و عمرو بن معدیكرب دایى او بود.

شعبى می‌گوید: «من كسى كوشاتر از او در طلب علم ندیدم. او از شریح در مقام فتوا داناتر بود؛ از این روست كه شریح موقعى كه درمى‏ماند، از او نظر می‌خواست».

على بن مدینى می‌گوید: «هیچ یك از اصحاب ابن مسعود بر او پیشى نگرفت. او از جمله اصحاب ابن مسعود بود كه به مردم حدیث می‌آموختند. همزمان هم قارى و هم مفتى بود». ابن حجر می‌گوید: «مناقب او بسیار است. وى در سال 63 درگذشت».

او متهم شده كه از امیرمؤمنان علیه‌السّلام فاصله گرفته بود. ابن ابى‌الحدید درباره او و اسود بن یزید و نیز مرّه همدانى و شعبى، سخنى دارد كه به تفصیل عین آن را نقل می‌كنیم. او می‌گوید: «شیخ ما ابوجعفر اسكافى(رحمة اللّه علیه) ذكر كرده و من خود این مطلب را در كتاب «الغارات» ابراهیم بن هلال ثقفى یافته‏ام كه در كوفه با اینكه غلبه با تشیع بود، در میان فقها كسانى بودند كه با على خصومت می‌ورزیدند و او را دشمن می‌داشتند؛ از جمله آنان مرّه همدانى است. ابونعیم فضل بن دكین از فطر بن خلیفه روایت كرده كه: از مرّه شنیدم می‌گفت: اگر على شترى بود كه صاحبانش با او آب از چاه می‌كشیدند از آنچه بود برایش بهتر بود. از عمرو بن مرّه روایت شده كه: به مرّه گفتند: تو چگونه از فرمان على سر باز زدى؟ گفت: قبل از دوره ما داراى سابقه خوبى بود، ولى ما به بدى‏هاى او دچار شدیم.