قمقام زخار و صمصام بتار: تفاوت میان نسخه‌ها

نویسنده در حد توان به‌گونه‌ای دقیق مسائل متنوع را پیرامون یک موضوع‌ خاص طرح کرده و نتیجه گرفته و از حشو و زوائد (به قول خودش) به‌‌شدت پرهیز کرده است. او از کتاب‌های متعدد فقهی، تاریخی، حدیثی و... شیعه به‌وفور بهره برده، منابع مهمی چون نهج‌البلاغة و شروح آن، [[كامل الزيارات|كامل الزیارات]]، [[امالی شيخ صدوق|امالی]] [[ابن بابویه، محمد بن علی|شیخ صدوق]]، [[امالی شیخ طوسی (ترجمه حسن زاده)|امالی شیخ طوسی]]، [[إحقاق الحق و إزهاق الباطل|إحقاق‌ الحق]]، [[الإرشاد في معرفة حجج الله على العباد|ارشاد]]، [[الكافي (ط. الاسلاميه)|اصول کافی]]، [[تهذيب الأحكام|تهذیب]]، [[تفصیل وسائل الشیعة إلی تحصیل مسائل الشریعة|وسائل الشیعة]] و همچنین از کتاب‌های صحاح اهل سنت و دیگر کتاب‌های معتبر تاریخی و لغوی آنان استفاده کرده است. او با تبحر خاصی که در ادبیات داشته، در جای‌جای کتاب از امثله، اشعار و ضرب‌المثل‌های عربی و فارسی بهره برده است.