۱۶٬۲۱۴
ویرایش
A-esmaeili (بحث | مشارکتها) (صفحهای تازه حاوی «{{جعبه اطلاعات کتاب | تصویر =NUR64594J1.jpg | عنوان = مقالات فلسفی | عنوانهای دیگر = | پدیدآورندگان | پدیدآوران = مطهری، مرتضی (نويسنده) |زبان | زبان = فارسی | کد کنگره = | موضوع = |ناشر | ناشر = صدرا | مکان نشر = ایران - تهران | سال نشر = 13سده | کد اتو...» ایجاد کرد) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۲۷: | خط ۲۷: | ||
==ساختار و محتوا== | ==ساختار و محتوا== | ||
این کتاب، تقسیمبندی ویژهای ندارد و مطالب بهترتیب عناوین مقالات سامان یافته است. اصالت روح، قرآن و مسئلهاى از حیات، توحید و تکامل، پرسشهاى فلسفى ابوریحان از | این کتاب، تقسیمبندی ویژهای ندارد و مطالب بهترتیب عناوین مقالات سامان یافته است. اصالت روح، قرآن و مسئلهاى از حیات، توحید و تکامل، پرسشهاى فلسفى ابوریحان از بوعلی، اصل تضاد در فلسفه اسلامی، حرکت و روابط فلسفه و عرفان، برخی از محورهای مهمّ این اثر است. | ||
==تایخ نگارش== | ==تایخ نگارش== | ||
خط ۳۳: | خط ۳۳: | ||
==نمونه مباحث== | ==نمونه مباحث== | ||
یکى از مسائل حیات که در قرآن کریم بیان شده این است که: «حیات به دست خداست، خداست که جان | یکى از مسائل حیات که در قرآن کریم بیان شده این است که: «حیات به دست خداست، خداست که جان میدهد و جان میگیرد». قرآن کریم با این منطق خاص خود میخواهد بگوید: حیات در اختیار غیر خدا نیست؛ کسى دیگر نمیتواند حیات بدهد و بگیرد... در سوره بقره از زبان ابراهیم(ع) نقل میکند که به طاغى و جبّار زمان خود گفت: '''رَبِّي الَّذِي يحْيي وَ يمِيتُ''' (بقره: 258)؛ خداى من همان است که حیات دادن و حیات گرفتن در دست اوست؛ اوست که جان میدهد و جان میگیرد. در سوره ملک، خدا را اینطور توصیف میکند: '''الَّذِي خَلَقَ الْمَوْتَ وَ الْحَياةَ'''؛ خدایى که مرگ و زندگى را آفریده است. آیات زیادى در قرآن هست که صرفاً خدا را محیى و ممیت میداند و جان دادن و جان گرفتن را مستقیماً به خدا نسبت میدهد؛ یعنى غیر خدا را از حریم این عمل بیرون میکند<ref>ر.ک: متن کتاب، ص32</ref>. | ||
==پانویس== | ==پانویس== |