إنباه الرواة علی أنباه النحاة: تفاوت میان نسخه‌ها

<div class='wikiInfo'>

[[پرونده:NUR02510J1.jpg|بندانگشتی|إنباه الرواة علی أنباه النحاة]]

|+ |

! نام کتاب!! data-type='bookName'|إنباه الرواة علی أنباه النحاة

|-

|نام های دیگر کتاب

|data-type='otherBookNames'|

|data-type='authors'|[[ابراهیم، محمد ابوالفضل]] (محقق)

[[قفطی، علی بن یوسف]] (نويسنده)

|زبان  

|data-type='language'|عربی

|کد کنگره  

|data-type='congeressCode' style='direction:ltr'|‏‎‏PJ‎‏ ‎‏6063‎‏ ‎‏/‎‏ق‎‏7‎‏الف‎‏8

|موضوع  

|data-type='subject'|ادبیات عربی - سرگذشت نامه

زبان شناسان عرب - سرگذشت نامه

شاعران عرب - سرگذشت نامه

|ناشر  

|data-type='publisher'|المکتبة العصرية

|مکان نشر  

|data-type='publishPlace'|بیروت - لبنان

|سال نشر  

|data-type='publishYear'| 1424 هـ.ق یا 2004 م

|-class='articleCode'

|کد اتوماسیون

|data-type='automationCode'|AUTOMATIONCODE2510AUTOMATIONCODE

|}

 

 

== معرفى اجمالى ==

 

 

'''إنباه الرواة على أنباه النحاة'''، تأليف [[قفطی، علی بن یوسف|جمال‌الدين ابوالحسن على بن يوسف قفطى]] (متوفى 624ق)، با تحقيق محمد ابوالفضل ابراهيم، کتابى است درباره زندگى‌نامه و حالات شعرا و ادبا كه به زبان عربى و در قرن هفتم هجرى نوشته شده است.

 

 

مؤلف در شرح حال افراد، علاوه بر رعايت حروف هجايى در ترتيب اسامى، روش خاصى ندارد. وى غالبا ابتدا نام شخص، سپس شهرت وى و بعد از آن اخبار و کتاب‌هاى او و همچنين سال درگذشت و نيز محل و سال تولد و اقليمى كه در آن مى‌زيسته را يادآور شده است. در موارد اندك و محدودى نيز، برخى افراد، دو مرتبه معرفى شده‌اند: يك بار با اسم و بار ديگر با كنيه يا شهرت <ref>ر.ك: مقدمه محقق، ج1، ص26</ref>.

#نوشته‌هايى در باب تراجم، سيره‌ها، اخبار مثل [[تاریخ بغداد|تاريخ بغداد]] خطيب، [[تاریخ مدینة دمشق |تاريخ دمشق]] [[ابن عساکر، علی بن حسن|ابن عساكر]]، تاريخ مصر ابن يونس، تاريخ نيشابور ابن بيع، تاريخ همدان شيرويه، تاريخ غرس النعمة صابى، طبقات الأمم صاعد اندلسى، المقتبس في تاريخ الأندلس ابن حيان، رجال الأندلس ابن حزم، [[الصلة مع التكملة و صلة الصلة|الصلة]] [[ابن بشکوال، خلف بن عبد الملک|ابن بشكوال]]، أخبار النحويين ابن درستويه، طبقات النحويين و اللغويين زبيدى، المقتبس في أخبار النحويين و اللغويين مرزبانى، [[الفهرست (ابن نديم)|الفهرست ابن نديم]]، طبقات الشعراء ابن سلام، المختلف و المؤتلف ابن حبيب، الأنموذج ابن رشيق، يتيمة الدهر و تتمة اليتيمة ثعالبى، دمية القصر باخرزى، وشاح الدمية بيهقى، خريدة القصر عماد اصفهانى و... كه نويسنده در برخى از موارد، به استفاده از آن‌ها تصريح كرده و در برخى موارد، بدون تصريح نام، از آن‌ها بهره برده است.

#معارفى كه از شيوخ خود در قاهره و اسكندريه و قفط كسب نموده يا در مسافرت‌هايش بين مصر و شام به دست آورده و يا در مجالس درس خويش در حلب براى شاگردانش افاده نموده و نيز از مكاتباتش كه با علماى شهرهاى مختلف، انجام داده است <ref>ر.ك: همان، ص25-26</ref>.

== گزارش محتوا ==

در مقدمه محقق، ابتدا زندگى‌نامه مفصلى از نويسنده ارائه گرديده و سپس، به توضيح ويژگى‌ها و خصوصيات کتاب پرداخته شده <ref>مقدمه نخست، ج1، ص9-30</ref> و در مقدمه نويسنده، به موضوع کتاب اشاره گرديده است <ref>مقدمه دوم، همان، ص35-37</ref>.

اثر حاضر، معجمى است كه شرح حال مشايخ دو علم نحو و لغت را از زمان ابوالاسود دوئلى تا زمان خود مؤلف در قرن هفتم هجرى در بر مى‌گيرد. علاوه بر اين، شرح حال عده زيادى از قراء، فقهاء، محدثين، متكلمين، صوفى‌ها و عالمان علم عروض، اديبان، شاعران، نويسندگان، مورخان و نيز منجمان را كه اندك مشاركتى در لغت يا شناختى نسبت به علم نحو داشته‌اند نيز در آن فراهم آمده است؛ بدين ترتيب، نزديك به هزار شرح حال از علما در آن جمع شده است <ref>ر.ك: مقدمه محقق، ج1، ص25</ref>.

مؤلف به نقل و گزارش روايات و مطالب اكتفا نكرده، بلكه به نقد و تحليل آن‌ها نيز پرداخته و در بسيارى موارد، مخصوصا در مورد معاصرين، نظر خود را درباره افرادى كه شرح حالشان را نگاشته، به‌صراحت ابراز كرده و به تعريف و توصيف آثار آنان پرداخته است؛ به‌طورى كه بسيارى از كتبى كه وى ذكر نموده، تنها از طريق همين کتاب معرفى شده‌اند <ref>همان، ص26</ref>.

مطالب کتاب به زمانى خاص و يا سرزمينى ويژه تعلق ندارد، بلكه به شرح افرادى از سرزمين حجاز، يمن، بحرين، عمان، عراق، فارس، خراسان، ماوراءالنهر و... مى‌پردازد <ref>همان</ref>.

بسيارى از حقايقى را كه قفطى در اين اثر گرد آورده، يا ويژه خود اوست و يا از منابعى نقل شده‌اند كه در حال حاضر در دسترس ما قرار ندارند. از اين جهت کتاب از لحاظ تاريخى، اثرى ارزشمند بشمار مى‌آيد <ref>همان، ص26</ref>.

گذشته از اين، کتاب حاوى نقد و تحليل‌هايى است كه مؤلف نسبت به رواياتى كه نقل مى‌كند ايراد مى‌نمايد.

در پاورقى‌ها علاوه بر ذكر منابع <ref>ر.ك: پاورقى، ج1، ص171</ref> و اشاره به اختلاف نسخ <ref>ر.ك: همان، ص174</ref>، به توضيح برخى از مطالب متن پرداخته شده است <ref>ر.ك: همان، ص172</ref>.