شرح حدیث ثقلین: تفاوت میان نسخه‌ها

نخستین بخش کتاب که نام کتاب هم از همین بخش اخذ شده است زمینه چینی کاملی برای ورود به مقوله ی اصلی را هماهنگ می‌کند. در همان ابتدا از قول منابعی چون [[كمال‌الدين و تمام النعمة (جامعه مدرسین)|اکمال الدّین]] و [[امالی شيخ صدوق|امالی]] و [[بحارالأنوار الجامعة لدرر أخبار الأئمة الأطهار علیهم‌السلام|بحار الانوار]] روایت کتاب را بیان و شرح خود را مبتنی بر همان روایت آغاز می‌کند و پیوستگی قرآن و عترت را به نیکی شرح می‌دهد <ref>متن، صص 15-11</ref>. ابتنای بحث در تفسیر و معرّفی اهل‌بیت بر مرکزیّت [[امام علی علیه‌السلام|امام علی]] است که روایات متعدّدی را در معیّت «علی و قرآن» و همینطور قرآن و علی می‌آورد بعد از آن برای تثبیت بیشتر روایاتی دیگر را تحت عنوان «حق و علی» و همینطور «علی و حق» نقل می کند و در آخر  هر سه مورد را در روایات جستجو و مورد نظر قرار می دهد، یعنی: «حق، قرآن و امام علی».

آخرین بحث کتاب با روایتی از راوی شهیر ابی سعید الخدری آغاز می شود که راوی «حدیث ثقلین» است. بعد از آن روایات مشابهی را از دیگر راویان نامور به مانند: زیدبن ارقم، معاویة بن وهب و زیدبن ثابت می‌آورد و با روایات برخی از بزرگان به مانند [[ابن حنبل، احمد بن محمد|احمد بن حنبل]]، [[حاکم نیشابوری]]، فقیه شافعی [[ابن مغازلی، علی بن محمد|ابن مغازلی]]، [[محب‌الدین طبری، احمد بن عبدالله|محب‌الدین طبری]] تثبیت و تأیید و تأکید می‌کند. <ref>متن، صص 396-387</ref>. آخرین عبارات نویسنده چنین است: خوشا آنان که در مدار قرآن باقی ماندند و تسلیم حکم نبی شدند و از قرآن و عترت دور نگشتند. <ref>متن، ص 396</ref>.