پرش به محتوا

الگو:صفحهٔ اصلی/مقالهٔ برگزیده دوم: تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱: خط ۱:
[[پرونده:NUR13499J1.jpg|بی‌قاب|چپ|سقوط اسرائیل|175px]]
[[پرونده:NUR00072.jpg|بی‌قاب|چپ|شیخ بهایی، محمد بن حسین|شیخ بهایی|175px]]


'''کتاب «سقوط اسرائیل»''' ترجمه فارسى «[[سقوط الإسرائيل من العلو و الإفساد إلى الزوال]]» اثر عربى [[فتلاوی، مهدی حمد|مهدى حمد الفتلاوى]] با ترجمه [[ذو القدر، محمدباقر|محمدباقر ذوالقدر]]، پژوهشى است پیرامون قضیه [[فلسطین]]، با استناد به آیات [[قرآن]] و احادیثى که مؤید قرآنى دارد که در سال 2001م نوشته شده است.
'''محمد بن حسین بن عبدالصمد حارثى''' (953-1030ق)، معروف به '''شیخ بهایى،''' فقیه، شاعر، عارف، حکیم، منجم، ریاضی‌دان، ادیب، مورخ بزرگ شیعه است. در دوره صفویه مقام «شیخ‌الاسلامی» ریاست علماى شیعه را بر عهده گرفت. در علوم مختلف فقه، اصول، تفسیر، حدیث، رجال، درایه، ادبیات، ریاضیات، جبر، هندسه، اسطرلاب، هیئت، جفر و... آثار فراوانی به زبان‌هاى فارسى و عربى نوشت.


فصل نخست، پس از طرح مباحثى پیرامون تسلیم و شکست عرب‌ها در برابر استکبار غرب، ظهور انقلاب اسلامى، شکست و عقب‌نشینى حکومت‌هاى عربى، با ارائه سه دلیل قاطع از قرآن، امکان هر گونه صلح و سازش با یهودیان را ناممکن مى‌شمارد:
شیخ بهایى 30 سال در سفر بود. به مصر، سوریه، حجاز، عراق، فلسطین، افغانستان و... رفت و با علما و مردم آن مناطق به گفتگو پرداخت. او مبلغ نستوه تشیع بود و رنج سفر را به جان خرید و براى زنده‌نگه‌داشتن فرهنگ شیعى زحمات فراوانى را متحمل شد.


# درگیرى داخلى یهود که ناشى از حاکمیت روح کینه‌توزى و دشمنى در روابط آن‌ها و نوعى عقوبت و مجازات الهى است.
شیخ بهایى پس از سال 1006ق، شیخ‌الاسلام اصفهان شد. اصفهان، در سال 1006ق، از سوى شاه عباس کبیر پایتخت ایران شد. با انتخاب اصفهان به پایتختى، مهاجرت علماى شیعه از سراسر جهان اسلام به این شهر رونق گرفت. مدت زمانى بعد، شیخ از مقام شیخ‌الاسلامى استعفا داد و از سال 1012ق، تا سال 1019ق، به سفر رفت، سپس به اصفهان برگشت و تا آخر عمر در آن شهر ماند و به‌عنوان «شیخ‌الاسلام» ریاست علماى شیعه را بر عهده گرفت.
# خوى و خصلت خصمانه که اخلاقیات خشن و دهشت‌افکن ناشى از تعالیم تحریف شده تورات آن را تقویت مى‌کند.
# پیمان‌شکنى و نقض عهد که یکى از صفات ثابت جامعه یهود بوده که در طول زمان تغییر نکرده و قرآن نیز بدان تصریح دارد.


دوم، فرجام اسرائیل از منظر قرآن و سنت نبوى را تحت عنوان سقوط مثلث شیطانى بررسى است.
شیخ بهایى از شاعران نامدار صفویه است. شعرهاى او، به‌ویژه شعرهایى که به سبک عراقى سروده، بسیار زیباست. وى در اشعارش به «بهایى» تخلّص مى‌کرد. از وى اشعار بسیارى به زبان‌هاى فارسى و عربى به یادگار مانده است.<span id="mp-more"> [[شیخ بهایی، محمد بن حسین|'''ادامه ...''']]
 
مؤلف با آوردن آیاتى از قرآن، اثبات مى‌کند که این کتاب آسمانى، از وجود نوعى توطئه مشترک بین یهود و نصارا، براى طراحى و اجراى نقشه‌اى به منظور مقابله با اسلام و تلاش نافرجام براى خاموش کردن «نور خدا» پرده برمى‌دارد، بى‌آنکه از نشانه‌هاى این توطئه و ماهیت، اهداف و زمان وقوع آن، سخنى به میان آورد.<span id="mp-more"> [[سقوط اسرائیل|'''ادامه ...''']]
</span>
</span>