پرش به محتوا

تذکرة القبور (گزی‌ برخواری‌): تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۲۵: خط ۲۵:
| پیش از =  
| پیش از =  
}}
}}
'''تذكرة القبور'''، اثر شیخ عبدالکریم گزی اصفهانی (متوفی 1339/1341ق) در رابطه با شرح حال یک‌صد تن از بزرگان مدفون در اصفهان است. این کتاب، معروف‌ترین اثر نویسنده است که به‌ضمیمه اشعار و مثنویات ایشان، به کوشش ناصر باقری بیدهندی منتشر شده است.
'''تذكرة القبور'''، اثر [[گزی‌ برخواری‌، عبدالکریم‌ بن‌ مهدی‌|شیخ عبدالکریم گزی اصفهانی]] (متوفی 1339/1341ق) در رابطه با شرح حال یک‌صد تن از بزرگان مدفون در اصفهان است. این کتاب، معروف‌ترین اثر نویسنده است که به‌ضمیمه اشعار و مثنویات ایشان، به کوشش [[باقری بیدهندی، ناصر|ناصر باقری بیدهندی]] منتشر شده است.


این کتاب ارزشمند و کم‌حجم، حاوی شرح حال یک‌صد نفر از عالمان بزرگ و عارفان بلندمرتبه و شاعران معروف و مدفون در اصفهان و توابع آن می‌باشد<ref>ر.ک: مدخل، ص6</ref>‏.
این کتاب ارزشمند و کم‌حجم، حاوی شرح حال یک‌صد نفر از عالمان بزرگ و عارفان بلندمرتبه و شاعران معروف و مدفون در اصفهان و توابع آن می‌باشد<ref>ر.ک: مدخل، ص6</ref>‏.


این کتاب نخست در سال 1324ش در زمان حیات مؤلف به چاپ رسیده و جمع کثیری از جمله آیت‌الله سید شهاب‌الدین مرعشی نجفی و جلال‌الدین همایی بر آن حاشیه زده‌اند. استاد سید مصلح‌الدین مهدوی در سال 1369ق برای مرتبه دوم آن را با ملحقات و اضافاتی که چندین برابر اصل کتاب بود و هفتصد تن از بزرگان اصفهان را در آن معرفی کرد و به نام «رجال اصفهان» در تهران به طبع رساند و برای بار سوم آن را کامل‌تر و مفصل‌تر نموده و متجاوز از هزار نفر را معرفی کرده و به نام «تذكرة القبور یا دانشمندان و بزرگان اصفهان» به چاپ رسانده است<ref>ر.ک: همان، ص7</ref>‏.
این کتاب نخست در سال 1324ش در زمان حیات مؤلف به چاپ رسیده و جمع کثیری از جمله [[مرعشی، سید شهاب‌الدین|آیت‌الله سید شهاب‌الدین مرعشی نجفی]] و [[همایی، جلال‌الدین|جلال‌الدین همایی]] بر آن حاشیه زده‌اند. استاد [[مهدوی، سید مصلح‌الدین|سید مصلح‌الدین مهدوی]] در سال 1369ق برای مرتبه دوم آن را با ملحقات و اضافاتی که چندین برابر اصل کتاب بود و هفتصد تن از بزرگان اصفهان را در آن معرفی کرد و به نام «[[رجال اصفهان]]» در تهران به طبع رساند و برای بار سوم آن را کامل‌تر و مفصل‌تر نموده و متجاوز از هزار نفر را معرفی کرده و به نام «[[تذکرة القبور|تذكرة القبور یا دانشمندان و بزرگان اصفهان]]» به چاپ رسانده است<ref>ر.ک: همان، ص7</ref>‏.


این کتاب آن‌گونه که نویسنده نوشته، «مشتمل است بر مقدمه‌ای در آداب و اوقات زیارت و ابواب چند در تشخیص مقابر و قبور به‌قدر مناسب و میسور و بیان قدری از حالات و فضائل صاحب قبر یا مطابق مشهور یا به نقل صحیح مأثور یا به‌نحوی که در کتاب معتبر مسطور باشد»<ref>ر.ک: پیشگفتار، ص12-11</ref>‏.
این کتاب آن‌گونه که نویسنده نوشته، «مشتمل است بر مقدمه‌ای در آداب و اوقات زیارت و ابواب چند در تشخیص مقابر و قبور به‌قدر مناسب و میسور و بیان قدری از حالات و فضائل صاحب قبر یا مطابق مشهور یا به نقل صحیح مأثور یا به‌نحوی که در کتاب معتبر مسطور باشد»<ref>ر.ک: پیشگفتار، ص12-11</ref>‏.
خط ۳۵: خط ۳۵:
متن کتاب با این عبارت آغاز شده: «بدان‌ که زیارت اهل قبور همه‌وقت مناسب است و از اخبار بسیار، استحباب آن مستفاد می‌شود»<ref>ر.ک: متن کتاب، ص13</ref>‏، اما خصوص بعد از ظهر پنج‌شنبه تا مغرب، بسیار مطلوب است<ref>ر.ک: همان، ص14</ref>‏.
متن کتاب با این عبارت آغاز شده: «بدان‌ که زیارت اهل قبور همه‌وقت مناسب است و از اخبار بسیار، استحباب آن مستفاد می‌شود»<ref>ر.ک: متن کتاب، ص13</ref>‏، اما خصوص بعد از ظهر پنج‌شنبه تا مغرب، بسیار مطلوب است<ref>ر.ک: همان، ص14</ref>‏.


در ابواب کتاب به‌ترتیب قبور علما و صلحای تخت فولاد، سر قبر آقا، مقبره مجلسی، قبور علمای دروازه طوقچی، قبرستان آب‌بخشان، مقبره حجةالاسلام، مقبره مدرس و مقبره محمدابراهیم کرباسی و در خاتمه قبور خارج از اصفهان ذکر شده است.
در ابواب کتاب به‌ترتیب قبور علما و صلحای تخت فولاد، سر قبر آقا، مقبره [[مجلسی، محمدتقی|مجلسی]]، قبور علمای دروازه طوقچی، قبرستان آب‌بخشان، مقبره حجةالاسلام، مقبره مدرس و مقبره [[کرباسی، محمدابراهیم بن محمدحسن|محمدابراهیم کرباسی]] و در خاتمه قبور خارج از اصفهان ذکر شده است.


نویسنده، شعر نیز می‌سروده و «مهدوی» تلخص می‌کرده است. اشعار ایشان به کتاب ضمیمه است<ref>ر.ک: همان، ص101</ref>.‏
نویسنده، شعر نیز می‌سروده و «[[مهدوی، سید مصلح‌الدین|مهدوی]]» تلخص می‌کرده است. اشعار ایشان به کتاب ضمیمه است<ref>ر.ک: همان، ص101</ref>.‏


==پانویس==
==پانویس==