تجلی نهج‌البلاغه بر ادبیات عرب: تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۳۳: خط ۳۳:
==ساختار و محتوا==
==ساختار و محتوا==
به گفته مترجمان، نویسنده در این اثر، به نمونه‌هایى از تجلّیات سخن مولا(ع) در اشعار معدودى از شاعران عربى‌گوى اشاره و مطالب را در دو بخش اصلى ارائه نموده است:
به گفته مترجمان، نویسنده در این اثر، به نمونه‌هایى از تجلّیات سخن مولا(ع) در اشعار معدودى از شاعران عربى‌گوى اشاره و مطالب را در دو بخش اصلى ارائه نموده است:
# شرح مختصرى از ارزش ادبى و بلاغى کتاب شریف نهج‌البلاغه، اقرار بزرگان ادب عربى نسبت به فصاحت و بلاغت کلام [[امام علی(ع)]]، حافظان نهج‌البلاغه، پیشینه‌ى گردآورى کلام [[امام علی(ع)]] توسط اشخاصى که قبل از [[شریف رضى(ره)]] مى‌زیسته‌اند و نقدی بر مقدّمه کتاب گران‌سنگ [[مصادر نهج ‌البلاغة و أسانيده]] تألیف [[سید عبدالزهراء حسینى خطیب]].
# شرح مختصرى از ارزش ادبى و بلاغى کتاب شریف نهج‌البلاغه، اقرار بزرگان ادب عربى نسبت به فصاحت و بلاغت کلام [[امام علی(ع)]]، حافظان نهج‌البلاغه، پیشینه‌ى گردآورى کلام [[امام علی(ع)]] توسط اشخاصى که قبل از [[شریف‌الرضی، محمد بن حسین|شریف رضى(ره)]] مى‌زیسته‌اند و نقدی بر مقدّمه کتاب گران‌سنگ [[مصادر نهج‌البلاغة و أسانيده]] تألیف [[حسینی، عبدالزهراء|سید عبدالزهراء حسینى خطیب]].
# تأثیر نهج‌البلاغه در ادبیات عربى با ذکر چند شاهد مثال<ref>ر.ک: مقدمه مترجمان، ص9</ref>.
# تأثیر نهج‌البلاغه در ادبیات عربى با ذکر چند شاهد مثال<ref>ر.ک: مقدمه مترجمان، ص9</ref>.


خط ۴۵: خط ۴۵:


==انتقاد مترجمان بر نویسنده==
==انتقاد مترجمان بر نویسنده==
گاهی مترجمان بر [[امینی، محمدهادی| محمدهادى امینى]] نقدی علمی وارد کرده‌اند؛ از جمله آنجا که نویسنده این عنوان را آورده: «اولین کسى که خطبه‌هاى [[امام علی(ع)]] را جمع‌آورى کرد»، آنان منتقدانه نوشته‌اند: مؤلّف محترم با اینکه از عنوان فوق براى طرح مباحث بعدى استفاده نموده است، امّا در اثناى کلام خود به نخستین کسى که خطابه‌هاى حضرت(ع) را گردآورى کرده، هیچ اشاره‌اى نداشته است. باید گفت: از آثار و اخبار وارده معلوم مى‌شود که «حارث اعور همدانى»، از نخستین کسانى است که خطابه‌هاى على(ع) را در کتابى جمع‌آورى کرده است. جهت اطلاع بیشتر از گردآورندگان کلام حضرت امیر(ع) قبل و بعد از «شریف رضى»، نگاه کنید به: [[گردآورندگان سخنان امام امیرالمؤمنین(ع) قبل از علامه شریف رضى، مؤلف نهج‌البلاغه]]، [[عزیزالله عطاردى قوچانى]]، بنیاد نهج‌ البلاغه، چاپ اول، تهران، که به معرفى هفتاد تن از یاران و پیروان [[امام علی(ع)]] اختصاص دارد که به جمع‌آورى خطابه‌ها و سخنان آن حضرت(ع) اهتمام داشته‌اند...<ref>ر.ک: متن کتاب، ص18، پاورقی3</ref>.
گاهی مترجمان بر [[امینی، محمدهادی| محمدهادى امینى]] نقدی علمی وارد کرده‌اند؛ از جمله آنجا که نویسنده این عنوان را آورده: «اولین کسى که خطبه‌هاى [[امام علی(ع)]] را جمع‌آورى کرد»، آنان منتقدانه نوشته‌اند: مؤلّف محترم با اینکه از عنوان فوق براى طرح مباحث بعدى استفاده نموده است، امّا در اثناى کلام خود به نخستین کسى که خطابه‌هاى حضرت(ع) را گردآورى کرده، هیچ اشاره‌اى نداشته است. باید گفت: از آثار و اخبار وارده معلوم مى‌شود که «حارث اعور همدانى»، از نخستین کسانى است که خطابه‌هاى على(ع) را در کتابى جمع‌آورى کرده است. جهت اطلاع بیشتر از گردآورندگان کلام [[امام علی علیه‌السلام|حضرت امیر(ع)]] قبل و بعد از «[[شریف‌الرضی، محمد بن حسین|شریف رضى]]»، نگاه کنید به: [[گردآورندگان سخنان امیرالمؤمنین علیه‌السلام قبل از سید رضی|گردآورندگان سخنان امام امیرالمؤمنین(ع) قبل از علامه شریف رضى، مؤلف نهج‌البلاغه]]، [[عطاردی قوچانی، عزیزالله|عزیزالله عطاردى قوچانى]]، بنیاد نهج‌ البلاغه، چاپ اول، تهران، که به معرفى هفتاد تن از یاران و پیروان [[امام علی(ع)]] اختصاص دارد که به جمع‌آورى خطابه‌ها و سخنان آن حضرت(ع) اهتمام داشته‌اند...<ref>ر.ک: متن کتاب، ص18، پاورقی3</ref>.


==نمونه مباحث==
==نمونه مباحث==
# درنگى در کتاب [[مصادر نهج ‌البلاغة]]: این کتاب بزرگ در لبنان براى دومین بار به سال 1395 هجرى به چاپ رسید. مؤلّف سترگ آن به ذکر آنچه «شریف رضى»(ره) گردآورى کرده در کنار بیان مصادر و منابع آن مبادرت ورزیده است که آن کار فکرى و تلاش علمى مبارک و خجسته‌اى مى‌باشد؛ جز اینکه در مقدّمه‌ى کتاب، برخى لغزش‌ها صورت گرفته، که براى خدمت به آن جناب بدان اشاره مى‌نمایم:
# درنگى در کتاب [[مصادر نهج‌البلاغة و أسانيده|مصادر نهج‌البلاغة]]: این کتاب بزرگ در لبنان براى دومین بار به سال 1395 هجرى به چاپ رسید. مؤلّف سترگ آن به ذکر آنچه «[[شریف‌الرضی، محمد بن حسین|شریف رضى]]»(ره) گردآورى کرده در کنار بیان مصادر و منابع آن مبادرت ورزیده است که آن کار فکرى و تلاش علمى مبارک و خجسته‌اى مى‌باشد؛ جز اینکه در مقدّمه‌ى کتاب، برخى لغزش‌ها صورت گرفته، که براى خدمت به آن جناب بدان اشاره مى‌نمایم:
## در جزء اول، صفحه‌ى 58، فصل تألیفات پیرامون کلام حضرت(ع) قبل از نهج‌البلاغه، آمده است: «کتاب خطب على(ع) از ابوالفضل نصر بن مزاحم منقرى کوفى عطار، عالم به اخبار و استاد اصحاب مغازى و سیره مى‌باشد که تألیفات نیکویى دارد و از آن جمله است: خطب على(ع).
## در جزء اول، صفحه‌ى 58، فصل تألیفات پیرامون کلام حضرت(ع) قبل از نهج‌البلاغه، آمده است: «کتاب خطب على(ع) از ابوالفضل نصر بن مزاحم منقرى کوفى عطار، عالم به اخبار و استاد اصحاب مغازى و سیره مى‌باشد که تألیفات نیکویى دارد و از آن جمله است: خطب على(ع).
### مؤلّف بزرگوار براى این سخن خود، هیچ منبع و مأخذى ذکر نکرده، با اینکه مى‌دانسته «نصر بن مزاحم» کتاب خاصى به نام «خطب على(ع)» نداشته و نام این کتاب را از زمان وفات وى تا روزگار ما هیچ مورّخ و مؤلّفى ذکر نکرده است.
### مؤلّف بزرگوار براى این سخن خود، هیچ منبع و مأخذى ذکر نکرده، با اینکه مى‌دانسته «نصر بن مزاحم» کتاب خاصى به نام «خطب على(ع)» نداشته و نام این کتاب را از زمان وفات وى تا روزگار ما هیچ مورّخ و مؤلّفى ذکر نکرده است.