۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
ریاحی، محمدامین: تفاوت میان نسخه‌ها
جز
جایگزینی متن - 'عباس اقبال آشتيانى' به 'عباس اقبال آشتيانى'
جز (A-esmaili@noornet.net صفحهٔ ریاحی، محمد امین را بدون برجای‌گذاشتن تغییرمسیر به ریاحی، محمدامین منتقل کرد) |
جز (جایگزینی متن - 'عباس اقبال آشتيانى' به 'عباس اقبال آشتيانى') |
||
| خط ۳۴: | خط ۳۴: | ||
«محمدامين رياحى»، اديب، مورخ و شخصيت فرهنگى معاصر ايرانى، صاحب آثار پژوهشى در زمينه فرهنگ ايرانى و ادب پارسى، در يازدهم خرداد 1302ش، در «خوى»، در يكى از خاندان‌هاى قديمى اين شهر متولد شد. دوره‌هاى تحصيلات ابتدايى و دبيرستان را در خوى گذراند. پس از آغاز جنگ جهانى دوم و اشغال آذربايجان توسط نيروهاى خارجى، در سال 1321، براى ادامه تحصيل به تهران رفت و دوره دانشسراى مقدماتى را گذراند، سپس به ادامه تحصيل در دانشسراى عالى و دانشكده ادبيات دانشگاه تهران پرداخت. | «محمدامين رياحى»، اديب، مورخ و شخصيت فرهنگى معاصر ايرانى، صاحب آثار پژوهشى در زمينه فرهنگ ايرانى و ادب پارسى، در يازدهم خرداد 1302ش، در «خوى»، در يكى از خاندان‌هاى قديمى اين شهر متولد شد. دوره‌هاى تحصيلات ابتدايى و دبيرستان را در خوى گذراند. پس از آغاز جنگ جهانى دوم و اشغال آذربايجان توسط نيروهاى خارجى، در سال 1321، براى ادامه تحصيل به تهران رفت و دوره دانشسراى مقدماتى را گذراند، سپس به ادامه تحصيل در دانشسراى عالى و دانشكده ادبيات دانشگاه تهران پرداخت. | ||
طى دوره تحصيل در دانشكده ادبيات، از درس‌هاى نسل اول اساتيد برجسته اين دانشگاه، از جمله بديع الزمان فروزانفر، عباس اقبال | طى دوره تحصيل در دانشكده ادبيات، از درس‌هاى نسل اول اساتيد برجسته اين دانشگاه، از جمله بديع الزمان فروزانفر، [[اقبال آشتیانی، عباس|عباس اقبال آشتيانى]]، ملك‌الشعراى بهار، احمد بهمنيار، عبد العظيم قريب و ابراهيم پورداود بهره گرفت. پس از آنكه در سال 1327، دوره ليسانس زبان و ادبيات فارسى را به پايان رساند، تحصيل در دوره دكترى را آغاز كرد. | ||
در سال 1337، پس از دفاع از رساله دكترى خود با موضوع «تحقيق و تصحيح مرصاد العباد نجم الدين رازى»، به راهنمايى فروزانفر، درجه دكترى در زبان و ادبيات فارسى گرفت. به نوشته محمدعلى اسلامى ندوشن، وى، «يكى از آخرين كسان از نسل ادباى معتبر بود... كه طى شصت سال در صحنه فرهنگ ايران حضور داشت و هرچه نوشت دقيق و قابل اعتماد بود.». | در سال 1337، پس از دفاع از رساله دكترى خود با موضوع «تحقيق و تصحيح مرصاد العباد نجم الدين رازى»، به راهنمايى فروزانفر، درجه دكترى در زبان و ادبيات فارسى گرفت. به نوشته محمدعلى اسلامى ندوشن، وى، «يكى از آخرين كسان از نسل ادباى معتبر بود... كه طى شصت سال در صحنه فرهنگ ايران حضور داشت و هرچه نوشت دقيق و قابل اعتماد بود.». | ||