۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
خاندان نوبختی: تفاوت میان نسخه‌ها
جز
جایگزینی متن - 'حسن بن موسى نوبختى' به 'حسن بن موسى نوبختى'
جز (جایگزینی متن - 'شيخ طوسى' به 'شيخ طوسى') |
جز (جایگزینی متن - 'حسن بن موسى نوبختى' به 'حسن بن موسى نوبختى') |
||
| خط ۵۷: | خط ۵۷: | ||
3. نويسنده مجملى از احوال متكلّمين اوليه فرقه اماميّه قبل از آل نوبخت نيز ذكر كرده و از جمله به شرح‌حال ابوجعفر مؤمن الطاق (اواسط قرن دوّم) پرداخته و چنين نوشته است كه: ابوجعفر محمّد بن نعمان از موالى كوفه است كه چون در طاق محامل در كوفه دكّان صرّافى داشته او را مؤمن الطّاق و مخالفين به مناسبت احول بودن او را شيطان الطّاق لقب داده‌اند و او از معاصرين ابوحنيفه (80- 150ق) و از اصحاب حضرت امام جعفر صادق(ع) (83- 148ق) است و از قدماى شيوخ شيعه و از متكلّمين اوليّه اين فرقه محسوب مى‌شود و با ابوحنيفه و رؤساى معتزله و خوارج مناظرات بسيار داشته است. ابوجعفر از جمله قدماى متكلّمين شيعه است كه به عقيده تشبيه متّهم بوده است؛ مخصوصاً معتزله در اين خصوص بر او تاخته‌اند و چون او از قديم‌ترين كسانى است از اماميّه كه در باب ذات و صفات باريتعالى به تكلّم پرداخته و هنوز علم كلام مطابق مذهب اين فرقه مدوّن نشده بوده، متكلّمين ديگر اماميّه پاره‌اى از عقايد او را نپذيرفته‌اند و از آن‌جمله ابو محمّد هشام بن الحكم، كتابى بر ردّ بعضى از عقايد او نوشته بوده است. وفات ابو جعفر بعد از وفات حضرت صادق(ع) اتّفاق افتاده است. ابو جعفر در تأييد مذهب شيعه و اثبات امامت حضرت امير المؤمنين على(ع) به رأى اين فرقه و ردّ آراء خوارج و معتزله در اين خصوص و حكم در باب جنگ جمل و طلحه و زبير و عايشه كتاب‌ها نوشته است. اصحاب او را نعمانيّه و مخالفين شيطانيّه مى‌خوانده‌اند. <ref>همان، ص 77- 78</ref>. | 3. نويسنده مجملى از احوال متكلّمين اوليه فرقه اماميّه قبل از آل نوبخت نيز ذكر كرده و از جمله به شرح‌حال ابوجعفر مؤمن الطاق (اواسط قرن دوّم) پرداخته و چنين نوشته است كه: ابوجعفر محمّد بن نعمان از موالى كوفه است كه چون در طاق محامل در كوفه دكّان صرّافى داشته او را مؤمن الطّاق و مخالفين به مناسبت احول بودن او را شيطان الطّاق لقب داده‌اند و او از معاصرين ابوحنيفه (80- 150ق) و از اصحاب حضرت امام جعفر صادق(ع) (83- 148ق) است و از قدماى شيوخ شيعه و از متكلّمين اوليّه اين فرقه محسوب مى‌شود و با ابوحنيفه و رؤساى معتزله و خوارج مناظرات بسيار داشته است. ابوجعفر از جمله قدماى متكلّمين شيعه است كه به عقيده تشبيه متّهم بوده است؛ مخصوصاً معتزله در اين خصوص بر او تاخته‌اند و چون او از قديم‌ترين كسانى است از اماميّه كه در باب ذات و صفات باريتعالى به تكلّم پرداخته و هنوز علم كلام مطابق مذهب اين فرقه مدوّن نشده بوده، متكلّمين ديگر اماميّه پاره‌اى از عقايد او را نپذيرفته‌اند و از آن‌جمله ابو محمّد هشام بن الحكم، كتابى بر ردّ بعضى از عقايد او نوشته بوده است. وفات ابو جعفر بعد از وفات حضرت صادق(ع) اتّفاق افتاده است. ابو جعفر در تأييد مذهب شيعه و اثبات امامت حضرت امير المؤمنين على(ع) به رأى اين فرقه و ردّ آراء خوارج و معتزله در اين خصوص و حكم در باب جنگ جمل و طلحه و زبير و عايشه كتاب‌ها نوشته است. اصحاب او را نعمانيّه و مخالفين شيطانيّه مى‌خوانده‌اند. <ref>همان، ص 77- 78</ref>. | ||
4. بر طبق تحقيق نويسنده: يكى از مشهورترين كتب ابومحمّد حسن بن موسى نوبختى كتاب فرق الشّيعة است كه موضوع آن شرح افتراق فرقه شيعه به فرقه‌هاى چند از غلات و زيديّه و اماميّه و فروع اين سه شعبه و مقالات مختلفه ايشان بوده و اين كتاب به مناسبت جنبه تاريخى و اشتهار مؤلّف آن كه از متكلّمين فلسفى مشرب اماميّه است، اهميّت مخصوص داشته و مؤلّفين بعد از ابومحمّد نوبختى از آن استفاده بسيار كرده‌اند. سپس نويسنده به پاسخ اين پرسش پرداخته است كه: آيا فرق الشيعة موجود از ابومحمد نوبختى است؟ نويسنده با ذكر قراينى به اين پرسش پاسخ منفى داده و بر آن است كه كتاب مذكور نوشته ابوالقاسم سعد بن عبد اللّه اشعرى قمّى است <ref>همان، ص 140- 161</ref>. | 4. بر طبق تحقيق نويسنده: يكى از مشهورترين كتب ابومحمّد [[نوبختی، حسن بن موسی|حسن بن موسى نوبختى]] كتاب فرق الشّيعة است كه موضوع آن شرح افتراق فرقه شيعه به فرقه‌هاى چند از غلات و زيديّه و اماميّه و فروع اين سه شعبه و مقالات مختلفه ايشان بوده و اين كتاب به مناسبت جنبه تاريخى و اشتهار مؤلّف آن كه از متكلّمين فلسفى مشرب اماميّه است، اهميّت مخصوص داشته و مؤلّفين بعد از ابومحمّد نوبختى از آن استفاده بسيار كرده‌اند. سپس نويسنده به پاسخ اين پرسش پرداخته است كه: آيا فرق الشيعة موجود از ابومحمد نوبختى است؟ نويسنده با ذكر قراينى به اين پرسش پاسخ منفى داده و بر آن است كه كتاب مذكور نوشته ابوالقاسم سعد بن عبد اللّه اشعرى قمّى است <ref>همان، ص 140- 161</ref>. | ||
5. نويسنده در مورد شرحهاى كتاب كم‌برگ ولى پربار ياقوت نوشته ابواسحق ابراهيم بن نوبخت چنين نوشته است: شرح ابن ابى الحديد به دست ما نرسيده ولى شرحى كه خوشبختانه به دست ما رسيده از علّامه حلّى است كه انوار الملكوت فى شرح الياقوت نام دارد. علّامه حلّى در شرح كتاب الياقوت چنان‌كه خود مى‌گويد نه‌تنها نظم و ترتيب كتاب شيخ ابو اسحاق را حفظ كرده بلكه در اين كار عين عبارات مؤلّف را ابتدا نقل و بعد شرح نموده است و در پاره‌اى موارد رأى مؤلّف اصل كتاب را نيز كه نزديك به مشرب معتزله است نپذيرفته و عقيده خود را كه حاصل اجتهادات متكلّمين امامى بعد از شيخ ابو اسحاق، مثل [[شيخ مفيد]] و سيّد مرتضى و [[طوسی، محمد بن حسن|شيخ طوسى]] و خواجه نصير الدّين طوسى و امثال ايشان است در مقابل ايراد كرده است. نويسنده افزوده است: كتاب الياقوت تا حدّى كه نگارنده اطّلاع دارد قديم‌ترين كتاب كلامى است كه از فرقه اماميّه در دست و موجود است. ايشان سپس براى آنكه ترتيب مباحث كلامى متكلّمين امامى در آن ايّام آشكار شود، فهرست مطالب كتاب ياقوت را به شكلى كه علّامه حلّى در انوار الملكوت آورده است، به ترتيب ذكر كرده است <ref>همان، ص 170- 176</ref>. | 5. نويسنده در مورد شرحهاى كتاب كم‌برگ ولى پربار ياقوت نوشته ابواسحق ابراهيم بن نوبخت چنين نوشته است: شرح ابن ابى الحديد به دست ما نرسيده ولى شرحى كه خوشبختانه به دست ما رسيده از علّامه حلّى است كه انوار الملكوت فى شرح الياقوت نام دارد. علّامه حلّى در شرح كتاب الياقوت چنان‌كه خود مى‌گويد نه‌تنها نظم و ترتيب كتاب شيخ ابو اسحاق را حفظ كرده بلكه در اين كار عين عبارات مؤلّف را ابتدا نقل و بعد شرح نموده است و در پاره‌اى موارد رأى مؤلّف اصل كتاب را نيز كه نزديك به مشرب معتزله است نپذيرفته و عقيده خود را كه حاصل اجتهادات متكلّمين امامى بعد از شيخ ابو اسحاق، مثل [[شيخ مفيد]] و سيّد مرتضى و [[طوسی، محمد بن حسن|شيخ طوسى]] و خواجه نصير الدّين طوسى و امثال ايشان است در مقابل ايراد كرده است. نويسنده افزوده است: كتاب الياقوت تا حدّى كه نگارنده اطّلاع دارد قديم‌ترين كتاب كلامى است كه از فرقه اماميّه در دست و موجود است. ايشان سپس براى آنكه ترتيب مباحث كلامى متكلّمين امامى در آن ايّام آشكار شود، فهرست مطالب كتاب ياقوت را به شكلى كه علّامه حلّى در انوار الملكوت آورده است، به ترتيب ذكر كرده است <ref>همان، ص 170- 176</ref>. | ||