۱۲۱٬۰۶۲
ویرایش
المعین في البلاغة (البیان - البدیع - المعاني): تفاوت میان نسخه‌ها
المعین في البلاغة (البیان - البدیع - المعاني) (نمایش مبدأ)
نسخهٔ ۲۳ مارس ۲۰۲۳، ساعت ۲۰:۳۳
، ۲۳ مارس ۲۰۲۳بدون خلاصۀ ویرایش
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۲۶: | خط ۲۶: | ||
}} | }} | ||
'''المعین في البلاغة'''، نوشته عبدالقادر محمد مایو (1935م) مشهور به «قدری مایو» شاعر و ادیب سوری که با اشراف امیل بدیع یعقوب چاپ شده است. | '''المعین في البلاغة'''، نوشته [[مایو، عبدالقادر محمد|عبدالقادر محمد مایو]] (متولد 1935م) مشهور به «قدری مایو» شاعر و ادیب سوری که با اشراف [[یعقوب، امیل|امیل بدیع یعقوب]] چاپ شده است. | ||
نویسنده پس از نگاهی که به میراث بلاغی عرب افکنده، خواسته است طرح نوی در تعلیم‌وتعلم این شاخۀ دانش ادبی درانداخته و اثر مناسبی در این موضوع عرضه کرده تا اینکه علوم بلاغی و تألیفات آن جهشی به جلو داشته باشد. ازاین‌رو، مایو کمی در مصطلحات، عنوان‌ها و عناصر آن دست‌برده است و در ارائه درس‌ها شیوۀ خاصی را عرضه می‌کند: | نویسنده پس از نگاهی که به میراث بلاغی عرب افکنده، خواسته است طرح نوی در تعلیم‌وتعلم این شاخۀ دانش ادبی درانداخته و اثر مناسبی در این موضوع عرضه کرده تا اینکه علوم بلاغی و تألیفات آن جهشی به جلو داشته باشد. ازاین‌رو، [[مایو، عبدالقادر محمد|مایو]] کمی در مصطلحات، عنوان‌ها و عناصر آن دست‌برده است و در ارائه درس‌ها شیوۀ خاصی را عرضه می‌کند: | ||
او دو عنصر آموزشی «تطبیقات و تمرینات» را به کتابش افزوده است؛ مایو در آغاز، درس را ارائه می‌دهد. سپس، عنوان «تطبیقات» را به آن افزوده و پرسش‌هایی را از نکته‌های مهم درس طرح کرده و به همراه پاسخ‌هایشان می‌آورد. در ادامه، پرسش‌هایی را با عنوان «تمرینات» بدون درج پاسخ برای شکوفایی ذهن خواننده طرح می‌کند و چنانچه او به پاسخ درست نیافت، می‌تواند آن‌ها را در پایان کتاب بیابد. | او دو عنصر آموزشی «تطبیقات و تمرینات» را به کتابش افزوده است؛ [[مایو، عبدالقادر محمد|مایو]] در آغاز، درس را ارائه می‌دهد. سپس، عنوان «تطبیقات» را به آن افزوده و پرسش‌هایی را از نکته‌های مهم درس طرح کرده و به همراه پاسخ‌هایشان می‌آورد. در ادامه، پرسش‌هایی را با عنوان «تمرینات» بدون درج پاسخ برای شکوفایی ذهن خواننده طرح می‌کند و چنانچه او به پاسخ درست نیافت، می‌تواند آن‌ها را در پایان کتاب بیابد. | ||
شیوۀ مایو در ارائه شواهد شعری و نثری این‌گونه است که خواننده را پیش از آنکه این علوم سه‌گانه، فصاحت و بلاغت را در یک شعر یا نثری مناسب و پسندیده بدانند، به آنچه که این علوم، ناپسند می‌شمرند، متوجه می‌کند. | شیوۀ [[مایو، عبدالقادر محمد|مایو]] در ارائه شواهد شعری و نثری این‌گونه است که خواننده را پیش از آنکه این علوم سه‌گانه، فصاحت و بلاغت را در یک شعر یا نثری مناسب و پسندیده بدانند، به آنچه که این علوم، ناپسند می‌شمرند، متوجه می‌کند. | ||
وی در این اثر، از شواهد قرآنی در بسیاری از مبحثهای بلاغی و تطبیق‌ها و تمرین‌های کتاب بهره جسته است. همچنین، او به‌تناسب برخی از شواهد شعری یا نثری، شرح‌حالی از صاحب آن مثال‌ها آورده است. البته در این کار، به‌اختصار عمل کرده است تا کتاب از هدف و روش تألیفش بیرون نرود.<ref>ر.ک: مقدمه مؤلف، ص6-5</ref> | وی در این اثر، از شواهد قرآنی در بسیاری از مبحثهای بلاغی و تطبیق‌ها و تمرین‌های کتاب بهره جسته است. همچنین، او به‌تناسب برخی از شواهد شعری یا نثری، شرح‌حالی از صاحب آن مثال‌ها آورده است. البته در این کار، به‌اختصار عمل کرده است تا کتاب از هدف و روش تألیفش بیرون نرود.<ref>ر.ک: مقدمه مؤلف، ص6-5</ref> | ||