۱۰۶٬۱۰۵
ویرایش
المیزان الخضریة: تفاوت میان نسخه‌ها
جز
جایگزینی متن - ' .' به '.'
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - ' .' به '.') |
||
| خط ۳۲: | خط ۳۲: | ||
'''المیزان الخضریة'''، نوشته محدّث، فقیه و صوفی قرن دهم؛ [[شعرانی، عبدالوهاب بن احمد | عبدالوهاب بن احمد بن على حنفى شعرانى]] با هدف سنجش و ترسیم شاخص‌های سیر و سلوک عرفانی است. | '''المیزان الخضریة'''، نوشته محدّث، فقیه و صوفی قرن دهم؛ [[شعرانی، عبدالوهاب بن احمد | عبدالوهاب بن احمد بن على حنفى شعرانى]] با هدف سنجش و ترسیم شاخص‌های سیر و سلوک عرفانی است. | ||
بر طبق گفته [[شعرانی، عبدالوهاب بن احمد | شعرانى]]، اثر حاضر شرح و توضیح مطالبی است که نویسنده در خواب "و أنا ممّن اجتمع به فی المنام حال تعلیمه لی هذه المیزان." <ref> متن کتاب، ص17.</ref> از حضرت خضر(ع) سال 931 قمری دریافت کرده است. <ref>متن کتاب، ص8.</ref> او که خودش را متبحّر در دانش شریعت می‌شمارد "لَمّا منَّ اللهُ تعالی علیَّ بالتبحّر فی علم الشریعة ..." <ref>متن کتاب، ص8.</ref> می‌نویسد به آن حضرت از اختلافات مجتهدان و مقلدان شکایت کردم و ابزار سنجش طلبیدم و در پاسخ شنیدم که شنیده‌ها بگذار و چشم قلبت را بگشا "فقال علیه‌الصلاة‌و‌السلام: ألق سمعک و افتح عین قلبک." . <ref>متن کتاب، ص8.</ref> | بر طبق گفته [[شعرانی، عبدالوهاب بن احمد | شعرانى]]، اثر حاضر شرح و توضیح مطالبی است که نویسنده در خواب "و أنا ممّن اجتمع به فی المنام حال تعلیمه لی هذه المیزان." <ref> متن کتاب، ص17.</ref> از حضرت خضر(ع) سال 931 قمری دریافت کرده است. <ref>متن کتاب، ص8.</ref> او که خودش را متبحّر در دانش شریعت می‌شمارد "لَمّا منَّ اللهُ تعالی علیَّ بالتبحّر فی علم الشریعة..." <ref>متن کتاب، ص8.</ref> می‌نویسد به آن حضرت از اختلافات مجتهدان و مقلدان شکایت کردم و ابزار سنجش طلبیدم و در پاسخ شنیدم که شنیده‌ها بگذار و چشم قلبت را بگشا "فقال علیه‌الصلاة‌و‌السلام: ألق سمعک و افتح عین قلبک.". <ref>متن کتاب، ص8.</ref> | ||
وی می‌گوید حضرت خضر(ع) به من گفت که این مطالب را به هیچ کس قبل از تو آموزش نداده‌ام و من نیز از آن زمان تا به حال حدود 32 سال است که به آن اشاره کرده‌ام و به‌روشنی نگفته‌ام زیرا کسی را نیافته‌ام که شایسته چنین معرفتی باشد. او می‌افزاید: ولی این سخنان را در این کتاب نوشتم زیرا به اواخر زندگی نزدیک شده‌ام و می‌ترسم اگر کتمان کنم گنه‌کار شوم. <ref>رک: متن کتاب، ص95.</ref> | وی می‌گوید حضرت خضر(ع) به من گفت که این مطالب را به هیچ کس قبل از تو آموزش نداده‌ام و من نیز از آن زمان تا به حال حدود 32 سال است که به آن اشاره کرده‌ام و به‌روشنی نگفته‌ام زیرا کسی را نیافته‌ام که شایسته چنین معرفتی باشد. او می‌افزاید: ولی این سخنان را در این کتاب نوشتم زیرا به اواخر زندگی نزدیک شده‌ام و می‌ترسم اگر کتمان کنم گنه‌کار شوم. <ref>رک: متن کتاب، ص95.</ref> | ||
| خط ۳۸: | خط ۳۸: | ||
[[شعرانی، عبدالوهاب بن احمد | عبدالوهاب شعرانى]] قبل از شرح تعلیمات حضرت خضر علیه‌السلام، شمه‌ای از احوال، صفات و مشخصات ظاهری، لباس، خوراک و تعلیمات آن حضرت را بازگو می‌کند و از برخی اولیاء که ایشان را ملاقات کرده‌اند، نام می‌برد از جمله آنان ذوالنون، ابراهيم خواص، [[أبو يزيد بسطامى]]، [[ابراهيم ابن أدهم]]، [[ابن عربی، محمد بن علی|محيى الدين بن عربى]]، أبو عبد‌اللّه قرشى، [[شاذلی، ابوالحسن|أبوالحسن شاذلى]]، أبو العباس مرسى، ياقوت عرشى و تعدادی هم‌عصران شعرانی <ref> رک: متن کتاب، ص15-13.</ref> | [[شعرانی، عبدالوهاب بن احمد | عبدالوهاب شعرانى]] قبل از شرح تعلیمات حضرت خضر علیه‌السلام، شمه‌ای از احوال، صفات و مشخصات ظاهری، لباس، خوراک و تعلیمات آن حضرت را بازگو می‌کند و از برخی اولیاء که ایشان را ملاقات کرده‌اند، نام می‌برد از جمله آنان ذوالنون، ابراهيم خواص، [[أبو يزيد بسطامى]]، [[ابراهيم ابن أدهم]]، [[ابن عربی، محمد بن علی|محيى الدين بن عربى]]، أبو عبد‌اللّه قرشى، [[شاذلی، ابوالحسن|أبوالحسن شاذلى]]، أبو العباس مرسى، ياقوت عرشى و تعدادی هم‌عصران شعرانی <ref> رک: متن کتاب، ص15-13.</ref> | ||
اجتهاد و تقلید، برخی مسال فقهی و اصولی و مطالب حدیثی از جمله بحث‌های این اثر است<ref> رک: متن کتاب، ص-20-25-30-34 و ....</ref> . | اجتهاد و تقلید، برخی مسال فقهی و اصولی و مطالب حدیثی از جمله بحث‌های این اثر است<ref> رک: متن کتاب، ص-20-25-30-34 و....</ref>. | ||
نویسنده می‌نویسد از آنچه گذشت دانسته می‌شود که در احکام شریعت تناقضی نیست زیرا پیامبر(ص) مردم را بر اساس عقل‌هایشان مخاطب قرار داده است.<ref>متن کتاب، ص81.</ref> | نویسنده می‌نویسد از آنچه گذشت دانسته می‌شود که در احکام شریعت تناقضی نیست زیرا پیامبر(ص) مردم را بر اساس عقل‌هایشان مخاطب قرار داده است.<ref>متن کتاب، ص81.</ref> | ||