۱۰۸٬۹۴۷
ویرایش
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - ' ،' به '،') |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - ' ؛' به '؛') برچسبها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه |
||
خط ۳۴: | خط ۳۴: | ||
در ذیل اثر نوشتهای از [[مصطفی کمال بن محمد شریف دمشقی]](1263-1317ق) عالم و ادیب صوفی<ref> مرعشلى، يوسف.، ج2، ص: 1606 </ref> مشتمل بر مباحثی در کلام و عرفان است. بخش اول تحت عنوان اراده جزئیه، اختیار و کسب است و بخش دوم آن با عنوان وحدت وجود و علل و اسباب مطرح شده است. نویسنده در آغاز مساله اختیار را به بحث گذاشته و به بررسی و نقد دیدگاه برخی از فرق کلامی نظیر معتزله، اشاعره و جبریه پرداخته است. در ادامه موضوع وحدت وجود را مطرح کرده و در جهت اثبات آن دلایلی را ذکر کرده است. | در ذیل اثر نوشتهای از [[مصطفی کمال بن محمد شریف دمشقی]](1263-1317ق) عالم و ادیب صوفی<ref> مرعشلى، يوسف.، ج2، ص: 1606 </ref> مشتمل بر مباحثی در کلام و عرفان است. بخش اول تحت عنوان اراده جزئیه، اختیار و کسب است و بخش دوم آن با عنوان وحدت وجود و علل و اسباب مطرح شده است. نویسنده در آغاز مساله اختیار را به بحث گذاشته و به بررسی و نقد دیدگاه برخی از فرق کلامی نظیر معتزله، اشاعره و جبریه پرداخته است. در ادامه موضوع وحدت وجود را مطرح کرده و در جهت اثبات آن دلایلی را ذکر کرده است. | ||
عرفا بر آنند که در عالم هستی، یک موجود غنی و مستقل بالذات است و موجودات دیگر، فقط روابط و تعلقات محض و تطورات و تجلیات اسمائیه آن موجود غنی مستقل هستند و از نظر ذات، فقیرند و به غنی بالذات، نیاز دارند. حقیقت این وجود، همان توحید حق متعال و سلب شریک از ذات مقدس اوست<ref>ر.ک: مسبوق، سید | عرفا بر آنند که در عالم هستی، یک موجود غنی و مستقل بالذات است و موجودات دیگر، فقط روابط و تعلقات محض و تطورات و تجلیات اسمائیه آن موجود غنی مستقل هستند و از نظر ذات، فقیرند و به غنی بالذات، نیاز دارند. حقیقت این وجود، همان توحید حق متعال و سلب شریک از ذات مقدس اوست<ref>ر.ک: مسبوق، سید مهدی؛ قادری بیباک، مهری، ص135</ref>. | ||
نویسنده در کتاب حاضر، به بررسی این موضوع پرداخته و تصریح میکند که این نظر را از عارفان قبل از خود به ارث برده است و پس از نکوهش کسانی که از پذیرش این عقیده سر باز میزنند، میگوید: «عالمان محقق و فاضلان عارف اهل کشف و بصیرت که به حسن سیرت و صفای باطن موصوف بودهاند، به این عقیده باور داشتند، مانند: شیخ اکبر محییالدین بن عربی، شیخ شرفالدین ابن فارض، عفیفالدین تلمسانی، شیخ عبدالحق بن سبعین، شیخ عبدالکریم جیلی و سایرین»<ref>ر.ک: همان</ref>. | نویسنده در کتاب حاضر، به بررسی این موضوع پرداخته و تصریح میکند که این نظر را از عارفان قبل از خود به ارث برده است و پس از نکوهش کسانی که از پذیرش این عقیده سر باز میزنند، میگوید: «عالمان محقق و فاضلان عارف اهل کشف و بصیرت که به حسن سیرت و صفای باطن موصوف بودهاند، به این عقیده باور داشتند، مانند: شیخ اکبر محییالدین بن عربی، شیخ شرفالدین ابن فارض، عفیفالدین تلمسانی، شیخ عبدالحق بن سبعین، شیخ عبدالکریم جیلی و سایرین»<ref>ر.ک: همان</ref>. | ||
خط ۴۷: | خط ۴۷: | ||
#مرادى، محمد خليل بن على. سلك الدرر في أعيان القرن الثاني عشر. محقق: علبى، اكرم حسن. بیروت. دار صادر. 1422ق. چاپ اول. | #مرادى، محمد خليل بن على. سلك الدرر في أعيان القرن الثاني عشر. محقق: علبى، اكرم حسن. بیروت. دار صادر. 1422ق. چاپ اول. | ||
#مرعشلى، يوسف. نثر الجواهر و الدرر في علماء القرن الرابع عشر. بیروت. دار المعرفة. 1427ق. چاپ اول. | #مرعشلى، يوسف. نثر الجواهر و الدرر في علماء القرن الرابع عشر. بیروت. دار المعرفة. 1427ق. چاپ اول. | ||
# مسبوق، سید | # مسبوق، سید مهدی؛ قادری بیباک، مهری، «اندیشهی وحدت وجود در شعر عبدالغنی نابلسی»، پایگاه مجلات تخصصی نور، عرفان اسلامی بهار 1396- شماره 51، به آدرس: | ||
https://www.noormags.ir/view/fa/articlepage/1434632/ | https://www.noormags.ir/view/fa/articlepage/1434632/ | ||