شرح حكمة الإشراق: تفاوت میان نسخه‌ها

نظام‏هاى ساختمان‌یافته فلسفى همواره (در بیان چیستى) از مبانى منطق - ‌آنجا که این مبانى مربوط به اصول شناخت‌‏شناسى و علم معرفت مى‏‌شوند - ‌آغاز مى‏‌شود و پس از طرح مباحث منطق صورى و اصول طبیعى سرانجام به ساختمان فلسفه برین یا متافیزیک می‌‏پردازند. فلسفه اشراق هم همین‌گونه است. نیز فلسفه اشراق، به معناى عام، همواره به موازات فلسفه ارسطویى حرکت مى‌کند و یا در بعضى مسائل فلسفى - ‌منطقى، با آن در تضاد است. لذا حکمت اشراق نخست از نظر «بیان» مبانى معرفت و توضیح روش و اصول شناخت واجد ارزش اساسى فلسفى است و با طرح مباحث منطقى و شناخت‏‌شناسه‌گانه در ارتباط با چیستى «معرفت» آغاز مى‏‌شود. برخى از این مسائل صرفا جزء منطق صورى مى‌‏باشند، مانند کوشش [[سهروردی، یحیی بن حبش|سهروردى]] براى قالب‌ریزى گزاره‏‌اى واحد به نام «قضیه ضرورية البتاتة»، که از آن بتوان کلیه گزاره‏‌هاى دیگر منطقى را استخراج نمود. نیز سعى [[سهروردی، یحیی بن حبش|سهروردى]] براى این مسئله صرفا صورى که اشکال دوم و سوم قیاس را از شکل اول استخراج کند و دیگر مسائل منطقى، مانند مسئله استفاده از «سور» و رابطه اجزاء با کل در اندراج، استغراق و غیره، که تماما توسط [[شهرزوری، محمد بن محمود|شهرزورى]] به‌تفصیل در اثر حاضر بیان شده‌‏اند<ref>[https://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Image/13424/1/35 ر.ک: همان، ص35]</ref>.