پرش به محتوا

حقوق اهل‌بیت(ع) در تفاسیر اهل سنت: تفاوت میان نسخه‌ها

جز
جایگزینی متن - 'مى‏' به 'مى‌‏'
جز (جایگزینی متن - 'نیفي' به 'ني في')
جز (جایگزینی متن - 'مى‏' به 'مى‌‏')
 
خط ۵۶: خط ۵۶:
# حق ولایت: در منابع تفسیرى، حدیثى، تاریخى و رجالى اهل سنت، صدها آیه و حدیث با عناوین گوناگون، در شأن اهل‌بیت(ع) وارد شده است که امت اسلامى را به اهمیت دادن و شناخت حقوق مادى و معنوى آنان فرامى‌خواند که از جمله آنها، آیه 55 و 56 سوره مائده می‌باشد (إِنَّمٰا وَلِيكمُ اللّٰهُ وَ رَسُولُهُ وَ الَّذِينَ آمَنُوا الَّذِينَ يقِيمُونَ الصَّلاٰةَ وَ يؤْتُونَ الزَّكٰاةَ وَ هُمْ رٰاكعُونَ وَ مَنْ يتَوَلَّ اللّٰهَ وَ رَسُولَهُ وَ الَّذِينَ آمَنُوا فَإِنَّ حِزْبَ اللّٰهِ هُمُ الْغٰالِبُونَ؛ جز این نیست که ولى شما، خدا و رسولش و کسانى که ایمان آورده‌اند مى‌باشد؛ آنان که پیوسته نماز به‌پاى مى‌دارند و زکات مى‌پردازند، در حالى که در رکوع هستند و هرکه خدا و رسولش و کسانى را که ایمان آورده‌اند، به ولایت گیرد، پس قطعاً حزب خدا پیروز است). به اعتقاد نویسنده، این آیه به یکى از حقوق اهل‌بیت(ع) که همان پذیرفتن ولایت ایشان است، پرداخته و به امت اسلامى بشارت مى‌دهد که سرپرست این امت کسى است که در حال رکوع زکات مى‌دهد. روایات متعدد و معتبر فریقین چنین فردى را [[امام على(ع)|على بن ابى‌طالب(ع)]] معرفى کرده‌اند و به باور نویسنده، این آیه صریح‌ترین دلیل بر زعامت و امامت ائمه به‌ویژه [[امام على(ع)|حضرت على(ع)]] است.<ref>ر.ک: همان، ص75-76</ref>
# حق ولایت: در منابع تفسیرى، حدیثى، تاریخى و رجالى اهل سنت، صدها آیه و حدیث با عناوین گوناگون، در شأن اهل‌بیت(ع) وارد شده است که امت اسلامى را به اهمیت دادن و شناخت حقوق مادى و معنوى آنان فرامى‌خواند که از جمله آنها، آیه 55 و 56 سوره مائده می‌باشد (إِنَّمٰا وَلِيكمُ اللّٰهُ وَ رَسُولُهُ وَ الَّذِينَ آمَنُوا الَّذِينَ يقِيمُونَ الصَّلاٰةَ وَ يؤْتُونَ الزَّكٰاةَ وَ هُمْ رٰاكعُونَ وَ مَنْ يتَوَلَّ اللّٰهَ وَ رَسُولَهُ وَ الَّذِينَ آمَنُوا فَإِنَّ حِزْبَ اللّٰهِ هُمُ الْغٰالِبُونَ؛ جز این نیست که ولى شما، خدا و رسولش و کسانى که ایمان آورده‌اند مى‌باشد؛ آنان که پیوسته نماز به‌پاى مى‌دارند و زکات مى‌پردازند، در حالى که در رکوع هستند و هرکه خدا و رسولش و کسانى را که ایمان آورده‌اند، به ولایت گیرد، پس قطعاً حزب خدا پیروز است). به اعتقاد نویسنده، این آیه به یکى از حقوق اهل‌بیت(ع) که همان پذیرفتن ولایت ایشان است، پرداخته و به امت اسلامى بشارت مى‌دهد که سرپرست این امت کسى است که در حال رکوع زکات مى‌دهد. روایات متعدد و معتبر فریقین چنین فردى را [[امام على(ع)|على بن ابى‌طالب(ع)]] معرفى کرده‌اند و به باور نویسنده، این آیه صریح‌ترین دلیل بر زعامت و امامت ائمه به‌ویژه [[امام على(ع)|حضرت على(ع)]] است.<ref>ر.ک: همان، ص75-76</ref>
# حق مودت: بنا بر آیه شریفه: «قُلْ لاَ أَسْأَلُكُمْ عَلَيهِ أَجْراً إِلاَّ الْمَوَدَّةَ فِي الْقُرْبَى وَ مَنْ يقْتَرِفْ حَسَنَةً نَزِدْ لَهُ فِيهَا حُسْناً إِنَّ اللَّهَ غَفُورٌ شَكُورٌ (شورا: 23)؛ «بگو: «به ازاى آن [رسالت] پاداشى از شما خواستار نیستم، مگر دوستى درباره خویشاوندان» و هرکس نیکى به‌جاى آورد [و طاعتى اندوزد]، براى او در ثواب آن خواهیم افزود؛ قطعاً خدا آمرزنده و قدرشناس است»<ref>ر.ک: همان، ص103</ref>
# حق مودت: بنا بر آیه شریفه: «قُلْ لاَ أَسْأَلُكُمْ عَلَيهِ أَجْراً إِلاَّ الْمَوَدَّةَ فِي الْقُرْبَى وَ مَنْ يقْتَرِفْ حَسَنَةً نَزِدْ لَهُ فِيهَا حُسْناً إِنَّ اللَّهَ غَفُورٌ شَكُورٌ (شورا: 23)؛ «بگو: «به ازاى آن [رسالت] پاداشى از شما خواستار نیستم، مگر دوستى درباره خویشاوندان» و هرکس نیکى به‌جاى آورد [و طاعتى اندوزد]، براى او در ثواب آن خواهیم افزود؛ قطعاً خدا آمرزنده و قدرشناس است»<ref>ر.ک: همان، ص103</ref>
# حق صلوات و سلام: بنا بر آیه 56 سوره احزاب: «إِنَّ اللَّهَ وَ مَلاَئِكَتَهُ يصَلُّونَ عَلَى النَّبِي يا أَيهَا الَّذِينَ آمَنُوا صَلُّوا عَلَيهِ وَ سَلِّمُوا تَسْلِيماً»؛ «خدا و فرشتگانش بر پیامبر درود مى‏فرستند؛ اى کسانى که ایمان آورده‌‏اید، بر او درود فرستید و به فرمانش به‌خوبى گردن نهید»<ref>همان، ص157</ref>
# حق صلوات و سلام: بنا بر آیه 56 سوره احزاب: «إِنَّ اللَّهَ وَ مَلاَئِكَتَهُ يصَلُّونَ عَلَى النَّبِي يا أَيهَا الَّذِينَ آمَنُوا صَلُّوا عَلَيهِ وَ سَلِّمُوا تَسْلِيماً»؛ «خدا و فرشتگانش بر پیامبر درود مى‌‏فرستند؛ اى کسانى که ایمان آورده‌‏اید، بر او درود فرستید و به فرمانش به‌خوبى گردن نهید»<ref>همان، ص157</ref>
# حق فیء: بنا بر آیه 26 سوره اسراء: «وَ آتِ ذَا الْقُرْبَى حَقَّهُ»؛ «و حق خویشاوند را به او بده»<ref>همان، ص191</ref>
# حق فیء: بنا بر آیه 26 سوره اسراء: «وَ آتِ ذَا الْقُرْبَى حَقَّهُ»؛ «و حق خویشاوند را به او بده»<ref>همان، ص191</ref>
# حق خمس: بنا بر آیه 41 سوره انفال: «وَ اعْلَمُوا أَنَّمَا غَنِمْتُمْ مِنْ شَي‌ءٍ فَأَنَّ لِلَّهِ خُمُسَهُ وَ لِلرَّسُولِ وَ لِذِي الْقُرْبَى وَ الْیتَامَى وَ الْمَسَاكِينِ وَ ابْنِ السَّبِيلِ إِنْ كُنْتُمْ آمَنْتُمْ بِاللَّهِ وَ مَا أَنْزَلْنَا عَلَى عَبْدِنَا يوْمَ الْفُرْقَانِ يوْمَ الْتَقَى الْجَمْعَانِ وَ اللَّهُ عَلَى كُلِّ شَي‌ءٍ قَدِيرٌ»؛ «و بدانید که هر چیزى را به غنیمت گرفتید، یک‌پنجم آن براى خدا و پیامبر و براى خویشاوندان [او] و یتیمان و بینوایان و درراه‏ماندگان است، اگر به خدا و آنچه بر بنده خود در روز جدایى [حقّ از باطل]، روزى که آن دو گروه با هم روبه‌رو شدند نازل کردیم، ایمان آورده‌‏اید و خدا بر هر چیزى تواناست»<ref>همان، ص213</ref>
# حق خمس: بنا بر آیه 41 سوره انفال: «وَ اعْلَمُوا أَنَّمَا غَنِمْتُمْ مِنْ شَي‌ءٍ فَأَنَّ لِلَّهِ خُمُسَهُ وَ لِلرَّسُولِ وَ لِذِي الْقُرْبَى وَ الْیتَامَى وَ الْمَسَاكِينِ وَ ابْنِ السَّبِيلِ إِنْ كُنْتُمْ آمَنْتُمْ بِاللَّهِ وَ مَا أَنْزَلْنَا عَلَى عَبْدِنَا يوْمَ الْفُرْقَانِ يوْمَ الْتَقَى الْجَمْعَانِ وَ اللَّهُ عَلَى كُلِّ شَي‌ءٍ قَدِيرٌ»؛ «و بدانید که هر چیزى را به غنیمت گرفتید، یک‌پنجم آن براى خدا و پیامبر و براى خویشاوندان [او] و یتیمان و بینوایان و درراه‏ماندگان است، اگر به خدا و آنچه بر بنده خود در روز جدایى [حقّ از باطل]، روزى که آن دو گروه با هم روبه‌رو شدند نازل کردیم، ایمان آورده‌‏اید و خدا بر هر چیزى تواناست»<ref>همان، ص213</ref>