شرح مناقب ابن عربى: تفاوت میان نسخه‌ها

[[موسوی خلخالی، صالح|محمدصالح موسوی خلخالی]] در بخشی از مقدمه این شرح در توضیح آن چنین می‌نگارد: «منزهى تو اى آنكه از غيب پوشيده و مخزون خود- كه به عالم قدس و لاهوت موصوف است- در عالم شهادت و ناسوت بدن‏هايى انسانى و قالب‏هايى علوى و اشخاصى ملكوتى و نفوس قدسى ايجاد كردى و آن‏ها ما را به طريقه تسبيح و تهليل ارشاد كردند و به ما راه تحميد و تجليل را با كلامشان آموختند كه «حمد مخصوص آن كسى كه گويندگان به حد حمد او نمى‏‌توانند رسيد و شمارندگان نتوانند ثناى او را در حد و اندازه آرند و كوشش‏‌كنندگان نتوانند حق او را به جاى آورند و درود بى‏‌پايان و سلام بر اين انوار برتر و نشانه‌‏هاى روشن و بدن‏هاى پاكيزه تا آن زمان كه براى دوام اسمى هست و براى ابديت رسمى.]

و بعد: مدّت زمانى قبل بر اين، يكى از اعاظم ادباء و اجلّه فضلاء دار الخلافه طهران كه رشته دوستيش با اين بنده محكم و عهد مودّتش مستحكم است، خواهش نمود در شرح مناقب ائمّه اثناعشريّه صلوات اللّه عليهم اجمعين كه منسوب به استاد العرفاء و السّالكين محيى الدين اعرابى است؛ كتابى برنگارم و در حلّ معضلات آن مناقب شرحى بيارم. چون آن فاضل يگانه در فنون مخصوصه خود همواره مشغول تصنيف و تأليف است قريحه جامده مرا نيز چون ذهن سليم خود مستعد دانسته‏ و طبيعت افسرده مرا همچون خاطر وقّاد خود مشتعل مى‏پنداشت، بدين واسطه روزبه روز در ترغيب اين بنده همّت مى‏گماشت، تا آنكه از همّت بلند آن فاضل معاصر طبيعت افسرده مرا انبساطى حاصل شد و خاطر پژمرده مرا نشاطى ظاهر گشت چند صباحى خود را از ساير مشاغل علميّه كناره گرفته به تحرير اين مختصر ممارست نمودم و در حلّ معانى لغويّه و كشف مرموزات عرفانيّه آن به قدرى كه گنجايش اين مختصر بود از نقل اقوال علماء لغت و استشهاد اصطلاحات اهل معرفت مضايقت نكردم شواهد بسيارى از هر دو فريق بياوردم و شرح حالات محيى الدّين را كه‏ مصنّف آن مناقب است با بعضى از بيانات حكميّه در ديباچه آن رساله مندرج ساختم.»<ref>ر.ک: مقدمه کتاب، ص5</ref>

حاصل الترجمه: گواه مى‏گيرم خداوند تبارك و تعالى را بر اينكه اين بزرگوارانى كه نام نامى و اسم گرامى آنها را به جلالت و عظمت برشمردم جميعا از اهل‌بيت رسالت‏اند كه قلوب واعيه و صدور منشرحه آن بزرگواران محل نزول وحى كبريايى است و آستان مطهر آنها زيارتگاه ملائكه‏ مقدسه و خود گنجوران علم و نهايت دانش‏اند و معادن رحمت رحمانيه و اصول بخشايش و كرم و پيشوايان امم؛ بيخ و بنياد نيكوكارانند و ابواب ايمان و برگزيده انبيا صلوات‌اللّه‌عليه‌وعليهم‌اجمعين.