۱۰۶٬۳۳۱
ویرایش
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - 'سـ' به 'س') |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - '�' به ' ') |
||
خط ۲۹: | خط ۲۹: | ||
نویسنده با طرح این موضوع که موضعگیریهای متفاوت امام حسن(ع) و امام حسین(ع) در برابر طاغیان زمان به جریانهای مهم اجتماعی زمان ایشان بازمیگردد نه به ویژگی روحی آنان، معتقد است اینکه امامان یکی اهل سازش و دیگر اهل ستیز باشد، شناخت خرافهای اندیشه و رفتار امامان است.<ref>ر.ک: پیشگفتار، ص16</ref> | نویسنده با طرح این موضوع که موضعگیریهای متفاوت امام حسن(ع) و امام حسین(ع) در برابر طاغیان زمان به جریانهای مهم اجتماعی زمان ایشان بازمیگردد نه به ویژگی روحی آنان، معتقد است اینکه امامان یکی اهل سازش و دیگر اهل ستیز باشد، شناخت خرافهای اندیشه و رفتار امامان است.<ref>ر.ک: پیشگفتار، ص16</ref> | ||
مطالب در سه بخش تنظيم شده است: بخش نخست سيرى | مطالب در سه بخش تنظيم شده است: بخش نخست سيرى كوتاه در زندگى امام حسن(ع) است، با نگاهی کوتاه بهپیش از ولادت و با نقل حکایت تولد آن حضرت آغاز شده است. پس از آن به این نکته مهم اشاره شده که ایشان در دامان رسولالله(ص)، امام علی(ع) و فاطمه زهرا(س) پرورش یافتند. فرزندان آن حضرت و پاسخ به برخی شبهات در انتهای این بخش ذکر شده است. .<ref>ر.ک: متن کتاب، ص43-18</ref> | ||
بخش دوم بيان برخى فضايل حضرت را | بخش دوم بيان برخى فضايل حضرت را به عهده دارد. امام صادق عليهالسلام نيز از زبان پدرش و او از امام سجاد عليهمالسلام اينگونه سخن مىگويد: «حسن بن على عابدترين پارساترين و برترين فرد زمان خويش بود. پياده عازم حج مىشد و چهبسا با پایبرهنه راهى حج مىشد. هنـگامى كه به ياد مرگ مىافـتاد مىگريست...».<ref>ر.ک: همان، ص47</ref> | ||
بخش سوم كه بخش عمده نوشتار و هدف اصلى آن | بخش سوم كه بخش عمده نوشتار و هدف اصلى آن است، تحليل جريانهاى اجتماعى و موضعگيرىهاى امام همام است.<ref>ر.ک: همان، 87</ref> نویسنده به تحلیل و بررسی روش معاویه در مقابله با مخالفان پرداخته است. رفتار معاویه و نیز گفتار رسولالله(ص) و دیگر فرزندان معصوم پرده از چهره نفاق معاویه فرو میافکند.<ref>ر.ک: همان، ص119</ref> تحمیل صلح بر امام(ع) تلخترین زهر به کام امام همام بود. درعینحال پذیرش صلح از جانب امام مجتبی(ع) بهگونهای بود که بتواند اهداف نسبی خویش را تأمین نماید و چون معاویه برای حفظ و توسعه موقعیت خویش اصرار بر صلح داشت، این هنگام فرصت مناسبی برای امام فراهم آورده بود که طاغی زمان را به تعهدات صلح وادار سازد که مواد صلحنامه گواه بر این مطلب است<ref>ر.ک: همان، ص164-163</ref> | ||
==پانویس == | ==پانویس == |