۶۱٬۱۸۹
ویرایش
تسلية المجالس و زينة المجالس الموسوم بمقتل الحسين عليه‌السلام: تفاوت میان نسخه‌ها
تسلية المجالس و زينة المجالس الموسوم بمقتل الحسين عليه‌السلام (نمایش مبدأ)
نسخهٔ ۳ نوامبر ۲۰۱۶، ساعت ۰۶:۴۳
، ۳ نوامبر ۲۰۱۶جایگزینی متن - '(عليه السلام)' به '(ع)'
جز (Hbaghizadeh@noornet.net صفحهٔ تسلیة المجالس و زینة المجالس الموسم بـ«مقتل الحسین علیه السلام» را بدون برجای‌گذاشتن تغییرمسیر به [[تسلیة المجالس و...) |
جز (جایگزینی متن - '(عليه السلام)' به '(ع)') |
||
| خط ۴۴: | خط ۴۴: | ||
اين كتاب شرح زندگانى پنج تن آل عبا (عليهم السلام) است و به دليل آنكه بخش مربوط به امام حسين ( | اين كتاب شرح زندگانى پنج تن آل عبا (عليهم السلام) است و به دليل آنكه بخش مربوط به امام حسين (ع) در آن مفصل تر است، به مقتل الحسين (ع) شهرت يافته است. مؤلف آن محمد بن ابى طالب حسينى حائرى از عالمان قرن دهم است. | ||
==محتواى كتاب== | ==محتواى كتاب== | ||
وى كتاب را در ده مجلس تنظيم كرده كه سه مجلس آن در جلد نخست و بقيه در جلد دوم آمده است. عنوان مجالس ده گانه كه در واقع فصل‌هاى كتاب به شمار مى‌رود اين‌چنين است: | وى كتاب را در ده مجلس تنظيم كرده كه سه مجلس آن در جلد نخست و بقيه در جلد دوم آمده است. عنوان مجالس ده گانه كه در واقع فصل‌هاى كتاب به شمار مى‌رود اين‌چنين است: | ||
مجلس اول در تظلم امام حسين ( | مجلس اول در تظلم امام حسين (ع) و ثواب گريه بر او، مؤلف در ا دامه اين مجلس به مناسبت، مصائب پيامبران را بيان كرده و شرحى از احوال برخى پيامبران را آورده است. | ||
مجلس دوم زندگانى پيامبر(ص) با تكيه بر همراهى حضرت على ( | مجلس دوم زندگانى پيامبر(ص) با تكيه بر همراهى حضرت على (ع) با او، مجلس سوم فضائل و كرامات و شرحى از حوادث دوران زندگى امير المؤمنين و شهادت آن حضرت به اضافه مناقب حضرت زهرا (س) و ازدواج او با على عليه السلام مجلس چهارم در باره زندگى و مناقب امام مجتبى و موضوع صلح آن حضرت با معاويه، مجلس پنجم تا دهم زندگى، مقتل و فضيلت زيارت امام حسين عليه السلام. | ||
مؤلف بر اساس آنچه خود در مقدمه مى‌گويد در تنظيم اين ده مجلس است از كتاب فارسى روضة الشهداء تبعيت كرده و روش آن را در پيش گرفته است. با اين حال به نظر مى رسد مؤلف چندان محتواى روضة الشهداء و كتبى از اين دست را در اثر خود نياورده و سعى بر نقل كردن از منابع كهن و معتبر داشته است چنانكه در مواردى از ابومخنف و حميد بن مسلم و گاه متأخرين مانند خوارزمى و لهوف گزارش كرده است. | مؤلف بر اساس آنچه خود در مقدمه مى‌گويد در تنظيم اين ده مجلس است از كتاب فارسى روضة الشهداء تبعيت كرده و روش آن را در پيش گرفته است. با اين حال به نظر مى رسد مؤلف چندان محتواى روضة الشهداء و كتبى از اين دست را در اثر خود نياورده و سعى بر نقل كردن از منابع كهن و معتبر داشته است چنانكه در مواردى از ابومخنف و حميد بن مسلم و گاه متأخرين مانند خوارزمى و لهوف گزارش كرده است. | ||