إكسير العبادات في أسرار الشهادات: تفاوت میان نسخه‌ها

إكسير العبادات في أسرار الشهادات (نمایش مبدأ)

نسخهٔ ‏۲۵ فوریهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۰۷:۰۳

۴۰۷ بایت اضافه‌شده ، ‏۲۵ فوریهٔ ۲۰۲۳

بدون خلاصۀ ویرایش

Hbaghizadeh

دیوان‌سالاران، مدیران

۱۰۶٬۴۱۳

ویرایش

@@ خط ۲۴: / خط ۲۴: @@
 | پیش از =
 }}
-'''إکسیر العبادات في أسرار الشهادات''' اثر آخوند ملا آقا بن عابد بن رمضان بن زاهد شیروانی دربندی حائری، معروف به فاضل دربندی(متوفی 1285- 1286ق)، در بیان وقایع مربوط به امام حسین(ع) و حوادث روز عاشورا.
+'''إکسیر العبادات في أسرار الشهادات''' اثر آخوند [[دربندی، آقا بن عابد|ملا آقا بن عابد بن رمضان بن زاهد شیروانی دربندی حائری]]، معروف به [[دربندی، آقا بن عابد|فاضل دربندی]](متوفی 1285- 1286ق)، در بیان وقایع مربوط به امام حسین(ع) و حوادث روز عاشورا.
-دربندی، به‌تفصیل به تشریح و تبیین حادثه عاشورا پرداخته است. او این اثر را در ۴۴ مجلس و دوازده مقدمه و یک خاتمه(که خاتمه نیز دارای سه مجلس است) نگاشته است. مدت نگارش این اثر، هجده ماه و تاریخ پایان نگارش آن، روز جمعه، پانزدهم ذیقعده سال ۱۲۷۲ قمری بوده است<ref>پیشوایی، مهدی، ج1، ص125</ref>.
+[[دربندی، آقا بن عابد|دربندی]]، به‌تفصیل به تشریح و تبیین حادثه عاشورا پرداخته است. او این اثر را در ۴۴ مجلس و دوازده مقدمه و یک خاتمه(که خاتمه نیز دارای سه مجلس است) نگاشته است. مدت نگارش این اثر، هجده ماه و تاریخ پایان نگارش آن، روز جمعه، پانزدهم ذیقعده سال ۱۲۷۲ قمری بوده است<ref>پیشوایی، مهدی، ج1، ص125</ref>.
 کتاب دارای ویژگی‌هایی است که در این میان، سه ویژگی آن برجسته به نظر می‌رسد:
@@ خط ۳۳: / خط ۳۳: @@
 # مفصل بودن آن: این کتاب تا عصر خود، مفصل‌ترین کتاب در تاریخ عاشورا بوده است و تا آن تاریخ، نگاشته‌ای به این تفصیل، فراهم نشده بود<ref>همان، ص125- 126</ref>.
-سخن دربندی درباره چگونگی بهره‌گیری وی از کتابی که متعلق به یکی از روضه‌خوانان معاصر خود به نام سید جعفر بوده، در واقع بیانگر اساس سست و بی‌پایه او در نقل گزارش‌های مربوط به تاریخ عاشور است<ref>همان، ص126</ref>.
+سخن [[دربندی، آقا بن عابد|دربندی]] درباره چگونگی بهره‌گیری وی از کتابی که متعلق به یکی از روضه‌خوانان معاصر خود به نام سید جعفر بوده، در واقع بیانگر اساس سست و بی‌پایه او در نقل گزارش‌های مربوط به تاریخ عاشور است<ref>همان، ص126</ref>.
-این اثر به سبب داشتن اخبار و گزارش‌های سست و بی‌اساس، از همان آغاز هدف نقد و خرده‌گیری معاصران نویسنده و اندیشمندان بعدی قرار گرفته است؛ چنان که حدیث‌شناسان و اندیشمندانی همانند محدث نوری، تنکابنی، آقابزرگ تهرانی، سید محسن امین و استاد مطهری بر این کتاب، ایرادهای بسیاری گرفته‌اند<ref>همان</ref>.
+این اثر به سبب داشتن اخبار و گزارش‌های سست و بی‌اساس، از همان آغاز هدف نقد و خرده‌گیری معاصران نویسنده و اندیشمندان بعدی قرار گرفته است؛ چنان که حدیث‌شناسان و اندیشمندانی همانند [[نوری، حسین بن محمدتقی|محدث نوری]]، [[تنکابنی، محمد بن سلیمان|تنکابنی]]، [[آقابزرگ تهرانی، محمدمحسن|آقابزرگ تهرانی]]، [[امین، سید محسن|سید محسن امین]] و [[مطهری، مرتضی|استاد مطهری]] بر این کتاب، ایرادهای بسیاری گرفته‌اند<ref>همان</ref>.
-به گزارش آقابزرگ تهرانی، دربندی خود، این کتاب را از فصل «مقام وحدة الحسین» به بعد در سیزده باب(که هر باب شامل چند مجلس است) ترجمه و به نام ناصرالدین‌شاه، سعادات ناصری نام‌گذاری کرد که بارها چاپ شده است. همچنین شخصی به نام میرزامحمد حسین بن علی‌اکبر این کتاب را به فارسی برگرداند و با عنوان «انوار السعادة في ترجمه اسرارالشهادة» در تبریز چاپ کرد. به سبب عربی‌بودن متن اسرار الشهادات و تفصیل آن، دربندی بعدها مقتلی مختصر و فارسی با نام «سرمایه ایمان و جواهر ایقان در ترجمه و شرح اسرارالشهادت» نوشت که این نیز چاپ شده است<ref>همان، ص127</ref>.
+به گزارش آقابزرگ تهرانی، دربندی خود، این کتاب را از فصل «مقام وحدة الحسین» به بعد در سیزده باب(که هر باب شامل چند مجلس است) ترجمه و به نام [[ناصرالدین ‌شاه قاجار|ناصرالدین‌ شاه]]، سعادات ناصری نام‌گذاری کرد که بارها چاپ شده است. همچنین شخصی به نام میرزامحمد حسین بن علی‌اکبر این کتاب را به فارسی برگرداند و با عنوان «انوار السعادة في ترجمه اسرارالشهادة» در تبریز چاپ کرد. به سبب عربی‌بودن متن اسرار الشهادات و تفصیل آن، دربندی بعدها مقتلی مختصر و فارسی با نام «سرمایه ایمان و جواهر ایقان در ترجمه و شرح اسرارالشهادت» نوشت که این نیز چاپ شده است<ref>همان، ص127</ref>.
 صرف‌نظر از اساس نادرست و غیرعلمی نویسنده، از کتابی با این گستردگی، باتوجه‌به سرعت در تالیف آن که گفته شده در هجده ماه نوشته شده است و باتوجه‌به امکانات اندک آن روزگار در شناسایی منابع معتبر، تا چه رسد به گزینش و استفاده از آن‌ها، نمی‌توان انتظار دقت و موشکافی علمی در گزینش صحیح و ارائه گزارش‌های معتبر در نقل حادثه عاشورا داشت<ref>همان</ref>.