۱۴۶٬۵۳۱
ویرایش
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - 'صیمری (ابهام زدایی)' به 'صیمری (ابهامزدایی)') |
||
| (۴ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۴۲: | خط ۴۲: | ||
| کد مؤلف = AUTHORCODE64249AUTHORCODE | | کد مؤلف = AUTHORCODE64249AUTHORCODE | ||
}} | }} | ||
{{کاربردهای دیگر|صیمری (ابهامزدایی)}} | |||
'''ابومحمد عبدالله بن علی بن اسحاق صیمری'''، از نحویان منسوب به قرن چهارم هجری است. از زندگی و زمانه استاد او (سیرافی) و برخی دیگر از نحویانی که در نوشتههایش به آنان اشاره نموده است، برمیآید که صیمری در همین قرن میزیسته است و انتساب زمانه او به قرن ششم نادرست است<ref>ر.ک: صیمری، عبدالله بن علی،ج1، ص11-9</ref> | '''ابومحمد عبدالله بن علی بن اسحاق صیمری'''، از نحویان منسوب به قرن چهارم هجری است. از زندگی و زمانه استاد او (سیرافی) و برخی دیگر از نحویانی که در نوشتههایش به آنان اشاره نموده است، برمیآید که صیمری در همین قرن میزیسته است و انتساب زمانه او به قرن ششم نادرست است<ref>ر.ک: صیمری، عبدالله بن علی،ج1، ص11-9</ref> | ||
| خط ۴۸: | خط ۴۸: | ||
==شیوخ صیمری== | ==شیوخ صیمری== | ||
در منابع تاریخی نامی از استادان او نیامده است و به جز نام کسانی که در کتاب تبصرهاش آمده، در هیچ منبعی نام استادی برای او درج نشده است. <ref>ر.ک: صیمری، عبدالله بن علی، ص15</ref>نخستین استاد صیمری [[سیرافی، حسن بن عبدالله|حسن بن عبدالله بن مرزبان ابوسعید قاضی سیرافی]] است که داناترین نحویان به مکتب بصریان بوده است. ابوسعید به او قرآن، قرائتها، علوم قرآن، نحو، لغت، فقه، فرایض، شعر، عروض و ... را آموخت<ref>ر.ک: همان، ص17-16</ref>صیمری از سیرافی بسیار بهره برده است و این بهرهگیری در بیشتر بابهای کتاب تبصرهاش نمود یافته است حتی برخی از آرایی که صیمری به خود نسبت میدهد، درواقع، از آنِ سیرافی است.<ref>ر.ک: همان، ص52-39</ref>دومین استاد او [[رمانی، علی بن عیسی|ابوالحسن علی بن عیسی رمانی]] (۲۹۶-۳۸۴ق)، ادیب و متکلم معتزلى و سومین استادش حسین بن علی نمری ابوعبدالله بصری است.<ref>ر.ک: همان، ص16</ref> | در منابع تاریخی نامی از استادان او نیامده است و به جز نام کسانی که در کتاب تبصرهاش آمده، در هیچ منبعی نام استادی برای او درج نشده است. <ref>ر.ک: صیمری، عبدالله بن علی، ص15</ref>نخستین استاد صیمری [[سیرافی، حسن بن عبدالله|حسن بن عبدالله بن مرزبان ابوسعید قاضی سیرافی]] است که داناترین نحویان به مکتب بصریان بوده است. ابوسعید به او قرآن، قرائتها، علوم قرآن، نحو، لغت، فقه، فرایض، شعر، عروض و... را آموخت<ref>ر.ک: همان، ص17-16</ref>صیمری از سیرافی بسیار بهره برده است و این بهرهگیری در بیشتر بابهای کتاب تبصرهاش نمود یافته است حتی برخی از آرایی که صیمری به خود نسبت میدهد، درواقع، از آنِ سیرافی است.<ref>ر.ک: همان، ص52-39</ref>دومین استاد او [[رمانی، علی بن عیسی|ابوالحسن علی بن عیسی رمانی]] (۲۹۶-۳۸۴ق)، ادیب و متکلم معتزلى و سومین استادش حسین بن علی نمری ابوعبدالله بصری است.<ref>ر.ک: همان، ص16</ref> | ||
==شاگردان صیمری== | ==شاگردان صیمری== | ||
| خط ۵۴: | خط ۵۴: | ||
==نوآوریهای صیمری== | ==نوآوریهای صیمری== | ||
او در کتاب تبصره به شواهدی از شعر استشهاد میکند که در هیچیک از آثار نحویان بزرگ نیامده است.<ref>ر.ک: همان، ص58-53</ref>همچنین، صیمری آرایی در نحو دارد که مختص او است<ref>ر.ک: ، ص 38-30</ref> مثلاً در باب مفعول معه اجازه میدهد که «وضیعته» در جملۀ «کل رجل وضیعته» منصوب باشد.<ref>ر.ک: همان، ص30</ref> | او در کتاب تبصره به شواهدی از شعر استشهاد میکند که در هیچیک از آثار نحویان بزرگ نیامده است.<ref>ر.ک: همان، ص58-53</ref>همچنین، صیمری آرایی در نحو دارد که مختص او است<ref>ر.ک:، ص 38-30</ref> مثلاً در باب مفعول معه اجازه میدهد که «وضیعته» در جملۀ «کل رجل وضیعته» منصوب باشد.<ref>ر.ک: همان، ص30</ref> | ||
==پانویس == | ==پانویس == | ||
| خط ۷۲: | خط ۷۲: | ||
[[رده:زندگینامه]] | [[رده:زندگینامه]] | ||
[[رده:مقالات بازبینی شده2 اسفند 1401]] | [[رده:مقالات بازبینی شده2 اسفند 1401]] | ||
[[رده:مقاله نوشته شده در تاریخ بهمن 1401 توسط سید | [[رده:مقاله نوشته شده در تاریخ بهمن 1401 توسط سید حمیدرضا حسینی هاشمی]] | ||
[[رده:مقاله بازبینی شده در تاریخ بهمن 1401 توسط محسن عزیزی]] | [[رده:مقاله بازبینی شده در تاریخ بهمن 1401 توسط محسن عزیزی]] | ||