پرش به محتوا

الفکر البلاغي عند النحويين العرب: تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
(صفحه‌ای تازه حاوی «{{جعبه اطلاعات کتاب | تصویر =NUR33061J1.jpg | عنوان = الفکر البلاغي عند النحويين العرب | عنوان‌های دیگر = | پدیدآورندگان | پدیدآوران = شجراوی، عزام عمر (نويسنده) |زبان | زبان = عربی | کد کنگره = /ش4ف6 6161 PJ | موضوع = |ناشر | ناشر = دار البشير | مکان نشر =...» ایجاد کرد)
 
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۳۴: خط ۳۴:
#'''ارتباط نحو با بلاغت''' <ref>متن کتاب،ص9- 18.</ref> نگارنده با بیان وابستگی متقابل نحو و بلاغت، سرانجام نحو را زیربنای بلاغت می‌داند زیرا ریشه فصاحت و بلاغت، سلامت واژگان از نظر ساخت، اشتقاق، چینش و معنا است که در علم نحو بیان می‌شود و نقش بلاغت، تکمیلی است.<ref>همان، ص18.</ref>
#'''ارتباط نحو با بلاغت''' <ref>متن کتاب،ص9- 18.</ref> نگارنده با بیان وابستگی متقابل نحو و بلاغت، سرانجام نحو را زیربنای بلاغت می‌داند زیرا ریشه فصاحت و بلاغت، سلامت واژگان از نظر ساخت، اشتقاق، چینش و معنا است که در علم نحو بیان می‌شود و نقش بلاغت، تکمیلی است.<ref>همان، ص18.</ref>
#'''بلاغت نحویان و نحو بلاغیان''' <ref>همان،ص19- 66.</ref>
#'''بلاغت نحویان و نحو بلاغیان''' <ref>همان،ص19- 66.</ref>
##شجراوی بر آن است که در قرن پنجم هجری نحو و بلاغت در نزد [[عبدالقاهر جرجانی]] (متوفای 471ق.) مانند روح و بدن با یکدیگر درآمیخت.<ref>همان، ص49.</ref>
##[[شجراوی، عزام عمر|شجراوی]] بر آن است که در قرن پنجم هجری نحو و بلاغت در نزد [[عبدالقاهر جرجانی]] (متوفای 471ق.) مانند روح و بدن با یکدیگر درآمیخت.<ref>همان، ص49.</ref>
##او می‌افزاید با آنکه دانشمندان [[دلائل الإعجاز]] را کتابی بلاغی می‌شمارند ولی جرجانی در مقدمه کتاب آن را اثری نحوی دانسته است.<ref>همان،ص52.</ref>
##او می‌افزاید با آنکه دانشمندان [[دلائل الإعجاز في علم المعاني|دلائل الإعجاز]] را کتابی بلاغی می‌شمارند ولی [[جرجانی، عبدالقاهر بن عبدالرحمان|جرجانی]] در مقدمه کتاب آن را اثری نحوی دانسته است.<ref>همان،ص52.</ref>
##نویسنده بهترین پژوهش زبانی جدید را آمیزش نحو و بلاغت برای آفرینش نحوِ بلاغیِ زیبایی‌شناسانه می‌داند تا هم‌ردیف نقد ادبی و مکمل آن شود.<ref>همان،ص66.</ref>
##نویسنده بهترین پژوهش زبانی جدید را آمیزش نحو و بلاغت برای آفرینش نحوِ بلاغیِ زیبایی‌شناسانه می‌داند تا هم‌ردیف نقد ادبی و مکمل آن شود.<ref>همان،ص66.</ref>
#'''تأثیر معنا در نحو و بلاغت''' نگارنده در این فصل به شبهه بی‌اعتنایی بلاغت و نحو به معناشناسی و تمرکز بر مباحث لفظی پاسخ علمی داده است.<ref>همان،ص67- 112.</ref>
#'''تأثیر معنا در نحو و بلاغت''' نگارنده در این فصل به شبهه بی‌اعتنایی بلاغت و نحو به معناشناسی و تمرکز بر مباحث لفظی پاسخ علمی داده است.<ref>همان،ص67- 112.</ref>
##شجراوی، موضع کسانی مانند [[سلامة موسی]] در کتاب [[البلاغة العصریة]] را که بلاغت عربی را بی‌ثمر و خشک شمرده‌اند، نابجا و شگفت دانسته و افزوده است: علم بلاغت که به گفتگو با کلام الهی پرداخته و اعجاز بیانی و نظم زیبای آن را آشکار ساخته، تاریخی به بلندای قرن‌ها دارد و به‌این‌ترتیب سرمایه و الهام‌بخش ادیبان، شاعران و نویسندگان شده است.<ref>همان،ص108.</ref>
##[[شجراوی، عزام عمر|شجراوی]]، موضع کسانی مانند [[سلامة موسی]] در کتاب [[البلاغة العصریة]] را که بلاغت عربی را بی‌ثمر و خشک شمرده‌اند، نابجا و شگفت دانسته و افزوده است: علم بلاغت که به گفتگو با کلام الهی پرداخته و اعجاز بیانی و نظم زیبای آن را آشکار ساخته، تاریخی به بلندای قرن‌ها دارد و به‌این‌ترتیب سرمایه و الهام‌بخش ادیبان، شاعران و نویسندگان شده است.<ref>همان،ص108.</ref>


==منابع نویسنده==
==منابع نویسنده==