پرش به محتوا

احمدنگری، عبدالنبی بن عبدالرسول: تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
(صفحه‌ای تازه حاوی «{{جعبه اطلاعات زندگی‌نامه | عنوان = احمدنگری، عبدالنبی بن عبدالرسول | تصویر = NUR01796.jpg | اندازه تصویر = | توضیح تصویر = | نام کامل = | نام‌های دیگر = | لقب = | تخلص = | نسب = | نام پدر = | ولادت = | محل تولد = | کشور تولد = | محل زندگی = | رحلت = | شهادت = | مدف...» ایجاد کرد)
 
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۴: خط ۴:
| اندازه تصویر =
| اندازه تصویر =
| توضیح تصویر =
| توضیح تصویر =
| نام کامل =
| نام کامل = عبدالنبی بن عبدالرسول احمدنگری
| نام‌های دیگر =
| نام‌های دیگر =
| لقب =
| لقب = دستورالعلماء
| تخلص =
| تخلص =
| نسب =
| نسب =
| نام پدر =
| نام پدر = عبدالرسول
| ولادت =
| ولادت = احمدنگر –
| محل تولد =
| محل تولد = شهری در ایالت ماهاراشترا در غرب کشور هند
| کشور تولد =
| کشور تولد = هند
| محل زندگی =
| محل زندگی =
| رحلت =
| رحلت = قرن 12ق
| شهادت =
| شهادت =
| مدفن =
| مدفن =
خط ۲۳: خط ۲۳:
| دین =
| دین =
| مذهب =
| مذهب =
| پیشه =
| پیشه =  
| منصب =
| منصب =
| پس از =
| پس از =قاضی، متکلم، منطقی، از دانشمندان هندى قرن دوازدهم
| پیش از =
| پیش از =
| اساتید =
| اساتید =
خط ۳۷: خط ۳۷:
| علایق پژوهشی =
| علایق پژوهشی =
| سبک نوشتاری =
| سبک نوشتاری =
| آثار =
| آثار = [[جامع العلوم في إصطلاحات الفنون]]
| وبگاه =
| وبگاه =
| امضا =
| امضا =
خط ۴۹: خط ۴۹:


==تحصیلات==
==تحصیلات==
بخشی از دروس را نزد پدرش خواند و پس از وفات پدر نزد عبدالله احمدنگری و سید بخش حسینی کرمانی خیرآبادی علم آموخت. سپس به گجرات هند سفر کرد و «الحاشیه القدیمة» و سایر کتب درسی را نزد شیخ قطب‌الدین عثمانی گجراتی  و شیخ محمد محسن ابن عبدالرحمن صدیقی گجراتی خواند.
بخشی از دروس را نزد پدرش خواند و پس از وفات پدر نزد [[عبدالله احمدنگری]] و [[سید بخش حسینی کرمانی خیرآبادی]] علم آموخت. سپس به گجرات هند سفر کرد و «الحاشیه القدیمة» و سایر کتب درسی را نزد [[شیخ قطب‌الدین عثمانی گجراتی]] و [[شیخ محمد محسن ابن عبدالرحمن صدیقی گجراتی]] خواند.
تا این که در علم نحو و منطق دانشمندترین فرد عصر خود شد و متولی قضاوت احمد نگر گردید، علاوه بر آن تدریس می‌کرد و جمعی کثیری از او علم آموختند. <ref> ر.ک: حسینی، عبدالحی بن فخرالدین، ج6، ص759</ref>
تا این که در علم نحو و منطق دانشمندترین فرد عصر خود شد و متولی قضاوت احمد نگر گردید، علاوه بر آن تدریس می‌کرد و جمعی کثیری از او علم آموختند. <ref> ر.ک: حسینی، عبدالحی بن فخرالدین، ج6، ص759</ref>