پرش به محتوا

خدا در نهج‌البلاغه: تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
جز (A-esmaili صفحهٔ خدا در نهج البلاغه را بدون برجای‌گذاشتن تغییرمسیر به خدا در نهج‌البلاغه منتقل کرد)
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۲۴: خط ۲۴:
| پیش از =  
| پیش از =  
}}
}}
'''خدا در نهج‌البلاغه''' اثر آیت‌الله شیخ محمدعلی گرامی، در بررسی معارف توحیدی نهج‌البلاغه به زبانی شیوا و روان.
'''خدا در نهج‌البلاغه''' اثر [[گرامی، محمدعلی|آیت‌الله شیخ محمدعلی گرامی]]، در بررسی معارف توحیدی نهج‌البلاغه به زبانی شیوا و روان.


از منظر امیرالمؤمنین(ع)، آغاز و اساس دین، معرفت خداوند متعال بوده و این امر، از نقش کلیدی اصل خداشناسی در دین حکایت می‌کند. ازاین‌رو نویسنده بر آن است تا جرعه‌های ناب خداشناسی را از اقیانوس بیکران و زلال علوی برگیرد، زیرا معتقد است قلب پاک علوی، تجلیگاه اراده و علم ربوبی است<ref>ر.ک: پیشگفتار،ص11</ref>.
از منظر [[امام علی علیه‌السلام|امیرالمؤمنین(ع)]]، آغاز و اساس دین، معرفت خداوند متعال بوده و این امر، از نقش کلیدی اصل خداشناسی در دین حکایت می‌کند. ازاین‌رو نویسنده بر آن است تا جرعه‌های ناب خداشناسی را از اقیانوس بیکران و زلال علوی برگیرد، زیرا معتقد است قلب پاک علوی، تجلیگاه اراده و علم ربوبی است<ref>ر.ک: پیشگفتار،ص11</ref>.


وی با نگرش ژرف عقلی و نقلی به سخنان و بیانات امیرمؤمنان(ع)، دریچه‌ای غنی و ناب از معارف توحیدی را فراروی خداجویان و تشنه‎‌کامان ساحت ربوبی مهیا نموده که آدمی را بیش‌ازپیش و به طور عمیق، با خالق و مالک هستی آشنا نموده و از سوی دیگر، شبهات موجود در این حوزه را با تبحر و ظرافت مثال‌زدنی، پاسخ داده است<ref>ر.ک:همان، ص12</ref>.
وی با نگرش ژرف عقلی و نقلی به سخنان و بیانات [[امام علی علیه‌السلام|امیرمؤمنان(ع)]]، دریچه‌ای غنی و ناب از معارف توحیدی را فراروی خداجویان و تشنه‎‌کامان ساحت ربوبی مهیا نموده که آدمی را بیش‌ازپیش و به طور عمیق، با خالق و مالک هستی آشنا نموده و از سوی دیگر، شبهات موجود در این حوزه را با تبحر و ظرافت مثال‌زدنی، پاسخ داده است<ref>ر.ک:همان، ص12</ref>.


نویسنده معتقد است سید رضی، از نگاه ادیبانه خویش، مجموعه سخنان حضرت علی(ع) را «نهج‌البلاغه» نامید، چرا که آموزنده آیین و روش سخنوری و بلاغت است. به باور وی، ویژگی کتاب و انسان جامع، چنین است که جامع کمالات‌اند و هرکسی از جهتی به آن عشق می‌ورزد، وگرنه نهج‌البلاغه را می‌توان مجموعه‌ای از نهج‌العرفان، نهج‌التوحید، نهج‌النبوة و الإمامة، نهج‌الحرب، نهج‌التربیة و... هم دانست. وی ضمن بحث‌وبررسی نهج‌البلاغه، معارف توحیدی (بخش اثبات صانع) را مورد بررسی و دقت قرار داده و ده راه را برای وصول به خداوند متعال، استخراج نموده و به بحث مفصل پیرامون هریک، از آن‌ها، پرداخته است که عبارت‌اند از:
نویسنده معتقد است [[شریف‌الرضی، محمد بن حسین|سید رضی]]، از نگاه ادیبانه خویش، مجموعه سخنان [[امام علی علیه‌السلام|حضرت علی(ع)]] را «نهج‌البلاغه» نامید، چرا که آموزنده آیین و روش سخنوری و بلاغت است. به باور وی، ویژگی کتاب و انسان جامع، چنین است که جامع کمالات‌اند و هرکسی از جهتی به آن عشق می‌ورزد، وگرنه نهج‌البلاغه را می‌توان مجموعه‌ای از نهج‌العرفان، نهج‌التوحید، نهج‌النبوة و الإمامة، نهج‌الحرب، نهج‌التربیة و... هم دانست. وی ضمن بحث‌وبررسی نهج‌البلاغه، معارف توحیدی (بخش اثبات صانع) را مورد بررسی و دقت قرار داده و ده راه را برای وصول به خداوند متعال، استخراج نموده و به بحث مفصل پیرامون هریک، از آن‌ها، پرداخته است که عبارت‌اند از:
# حدوث: در نهج‌البلاغه، گاه به‌صراحت کلمه «حدوث خلقت» به‌کاررفته و گاه نامی از آن به میان نیامده، ولی قرائنی فراروی بیننده گذاشته می‌شود که بر «حدوث جهان خلقت» راهنماست<ref>متن کتاب،ص15</ref>.
# حدوث: در نهج‌البلاغه، گاه به‌صراحت کلمه «حدوث خلقت» به‌کاررفته و گاه نامی از آن به میان نیامده، ولی قرائنی فراروی بیننده گذاشته می‌شود که بر «حدوث جهان خلقت» راهنماست<ref>متن کتاب،ص15</ref>.
# نظم: نهج‌البلاغه، بر نظم هستی چشم دوخته تا دیدگان آدمی، خدای هستی را دریابد<ref>همان،ص43</ref>.
# نظم: نهج‌البلاغه، بر نظم هستی چشم دوخته تا دیدگان آدمی، خدای هستی را دریابد<ref>همان،ص43</ref>.